Tímarit um endurskoðun og reikningshald - 01.01.1971, Blaðsíða 16

14
fasta atvinnustofnun á Eskifirði, vegna afnota Héðins af
fasteignum við starfsemi sína þar.
Það, sem við deilum um við Eskifjarðarhrepp, er þannig
einfaldlega það, hvernig skilgreina beri hugtakið "heimilis-
föst atvinnustofnun, svo sem átibá". Við skilgreinum hug-
takið þannig:
tftibá er atvinnustöð, sem stofnað er til af einstaklingi
eða fyrirtæki, til þess að halda uppi varanlegum rekstri í
öyggðarlagi eða á stað, þar sem forráðamenn telja hagkvæmt,
og sem móðurfyrirtækið nær ekki til vegna fjarlægðar. Hvað
átt er við með heirailisföstum atvinnustofnunum öðrum en áti-
báunum er ekki eins ljóst. Hár gæti þó t.d. verið átt við
síldarsöltunarstöðvar, sem eru í eign utanháraðsmanna eða
felaga, sem að sjálfsögðu eiga fasteignir á staönum eða hafa
þær á leigu um lengri tíma. Öðruvísi er ekki stofnað til
slíks atvinnureksturs.
iegar talað er um "heimilisfasta atvinnustofr.un, svo
sen átibá", er þannig átt við rekstur, þar sem ekki er tjald-
að til einnar nætur, h.eldur er þá átt við fyrirtæki, sem kom-
ið hefur sér fyrir á ákveðnu byggðarlagi til frambáðar. Hugs-
anlegt er, að átibá starfi aðeins hluta ár ári, en þá standa
fasteignir og aðrar eignir óhreyfðar á sínum stað og bíða
hms venjulega árlega starfstíma. Htibá ber aö tilkynna til
firmaskrár í því umdæmi, sem það starfar.
Vert er að vekja athygli á því, að áðurnefnd ákvæði
reglugerðar um aðstöðugjald (8. gr. 2. málsgr.) verða að
sjálfsögðu aðeins tálkuð með hliðsjón af lögunum um tekju-
stofna sveitarfélaga (12. gr.), en þar segir, eins og áður
er tekið fram, að því aðeins að viðkomandi aðili hafi "heim-
ilisfasta atvinnustofnun, svo sem átibá í byggðarlaginu,
geti hann orðið þar gjaldskyldur.
Tilgangslaust er að tálka orðin "afnot af fasteign" (8.gr,
2, málsgrein reglugerðar um aðstöðugjald) þannig að bau geti
býtt tímabundin afnot vegna ákveðins verks (nokkrar vikur,
nokkrir mánuðir) þvi að ákvæði laganna um "heimilisfasta
atvinnustofnun, svo sem átibá" leyfa bað ekki, til bess