Álit: tímarit löggiltra endurskoðenda - 01.01.1989, Blaðsíða 35

reikningslokadegi og hins vegar atburðum sem veita
vísbendingu um aðstæður sem sköpuðust eftir lok
reikningsskila.
I staðlinum segir að leiðrétta eigi eignir og skuldir
vegna þeirra atburða, eftir reikningslok, sem veita frek-
ari upplýsingar um ástand sem var fyrir hendi á reikn-
ingslokadegi og einnig ef atburðirnir gefa til kynna að
forsendan um áframhaldandi rekstur eigi ekki lengur
við. Sem dæmi í þessu sambandi mætti hugsa sér að
viðskiptaaðili fyrirtækis yrði gjaldþrota eftir reiknings-
lokadag, en áður en ársreikningur væri gerður opinber
og að verulega stór viðskiptakrafa tapaðist. í slíku til-
felli bæri að gera tölulega leiðréttingu á ársreikningn-
um, enda væri gjaldþrot viðskiptavinarins staðfesting á
ástandi sem var fyrir hendi á reikningslokadegi.
Ekki á að gera tölulega leiðréttingu á ársreikningi
vegna atburða sem eiga sér stað eftir reikningslokadag.
ef þeir atburðir varða ekki ástand eigna eða skulda á
reikningslokadegi. Hins vegar á að veita upplýsingar
um slíka atburði í skýringum með ársreikningi, ef at-
burðirnir eru með þeim hætti að það að upplýsa ekki
um þá gæti haft áhrif á mat lesanda ársreiknings á fé-
lagi, dæmi um slíkan atburð er t.d. eyðilegging mikils
hluta verksmiðju vegna bruna skömmu eftir lok reikn-
ingsárs.
I áliti frá reikningsskilanefnd FLE, frá 18. janúar
1989, sem fjallar um bókun gengi; tryggðra eigna og
skulda í ársreikningi 1988. kcmur fram að telja verði að
gengisfellingin sem varð 3. janúar s.l. sé atburður sem
ekki varðar ástand eigna eða skulda á reikningsloka-
degi og því beri ekki að gera tölulega leiðréttingu í árs-
reikningi, skv. ákvæðum þessa staðals. í þessu sam-
bandi sé þó álitamál hvað átt sé við með ástand eigna
og skulda, þ.e. hvort gengið hafi ekki í raun verið fallið
um áramót, þótt formleg viðurkenning þess ætti sér
ekki stað fyrr en síðar. Eins og kunnugt er mælti nefnd-
in þrátt fyrir þetta með því að nota gengi 3. janúar 1989
við gerð ársreikninga fyrir árið 1988, enda færði hún
fyrir því ýmis veigamikil rök, sem ekki verða tíunduð
hér.
Ef upplýsa á um atburði, sem átt hafa sér stað eftir
lok reikningsárs, í skýringum, þá á að veita upplýsingar
um eftirfarandi:
í fyrsta lagi á að upplýsa um eðli atburðarins og í
öðru lagi á að veita tölulegar upplýsingar um áhrif at-
burðarins eða yfirlýsingu um að ekki sé hægt að áætla
fjárhæðir í þessu sambandi.
Sérstök ákvæði eru í staðlinum um meðferð úthlut-
aðs arðs, sem varðar tiltekið reikningsár, en ákvörðun
er tekin um að úthluta eftir lok þess, en áður en árs-
reikningur er samþykktur. I staðlinum er mælt fyrir um
að slíkan arð eigi annað hvort að tilfæra í ársreikningi
eða upplýsa um hann í skýringum.
Að lokum má bend á ákvæði í hlutafélagalögum, sem
fjalla um lík ákvæði og umræddur staðall, en í 1. mgr.,
103. gr. segir: „í ársskýrslu skal gefa, nema sérstakar
ástæður séu til að ætla, að slíkt gæti skaðað félagið,
upplýsingar um atriði, sem eru mikilvæg við mat á fjár-
hagslegri stöðu félagsins og afkomu þess á reikningsár-
inu og ekki koma fram í efnahags- eða rekstrarreikningi
eða skýringum með þeim. Þetta á cinnig við um mikil-
væg atriði, sem fram hafa komið eftir lok reikningsárs-
ins.“
Skv. hlutafélagalögunum á því að upplýsa um mikil-
væg atriði, sem fram hafa komið eftir lok reikningsárs-
ins í ársskýrslu, komi slík atriði ekki fram í rekstrar-
eða efnahagsreikningi eða í skýringum, nema að ætla
megi slfkar upplýsingar gætu skaðað félagið.
35