FLE blaðið - 01.07.2010, Blaðsíða 15

Formannaspjall
Um miðjan maí mættu nokkrir fyrrverandi formenn FLE í
spjall með Kynningarnefndinni. Það voru þau: Geir Geirsson
(formaður 1975- 1977); Þorsteinn Flaraldsson (formaður 1993-
1995); Þorvarður Gunnarsson (formaður 1997-1999) og Margret
G. Flóvenz (formaður 2007-2009).
Að hálfu Kynningarnefndar sátu fundinn þau Sighvatur
Halldórsson formaður nefndarinnar, Auðunn Guðjónsson,
Helga Erla Albertsdóttir og Guðrún Torfhildur Gísladóttir.
Sighvatur bauð formennina velkomna og varpaði fram fyrstu
spurningunni:
Hvert var umfang félagsins í formannstíð ykkar?
Margret: Það eru ekki miklar breytingar frá því að ég fór
úr þessu sæti, þetta var svipað og er núna. í minni tíð varð
hins vegar mikil breyting á innra starfi en tekin var ákvörðun
um að fá tvo starfsmenn í fullt starf. Hugsunin að baki því
er tvíþætt: annars vegar að félagsmenn haldi þétt utan um
menntunarmálin en það er mikil vinna í því; hins vegar að draga
úr vinnu formannsins, en það var farið að gæta ákveðinnar
tregðu á að fólk vildi taka formennsku að sér. Fyrir tíð Gunnars
hvíldi svo stór hluti félagsins á formanninum.
Þorvarður: „Það eru 11 ár síðan ég hætti sem formaður og
félagið hefur náttúrlega bæði stækkað og þróast síðan. Þá var
einn starfsmaður í 60% starfi og meira af faglegu vinnunni sem
lenti á formanninum. Það var töluverð vinna og félagið bara
með einn starfsmann í 60% starfi. Samskiptin voru öðru vísi.
Á mínum formannstíma var gerð heimasíða og hún opnuð á
aðalfundinum 1999. Gífurleg þróun hefur orðið, skrifstofan orðin
öflugri og auðveldara verk fyrir formanninn að stýra félaginu. Ég
held líka að áhrifin hafi orðið mikil á félagslega þáttinn í þessu
og kannski endurmenntunina líka. Endurskoðunarfyrirtækin
hafa breyst, orðið stærri og félagsstarfið sem var mikið hjá
félaginu hefur flust að hluta til yfir til þeirra. Endurmenntunin
líka en stóru stofurnar halda mikið af námskeiðum."
Þorsteinn: í samanburði get ég ekki sagt neitt um það því
ég veit ekki nóg um það sem gert er í dag. Þegar ég var
formaður þá var einn starfsmaður, Bryndís Helgadóttir, sem
vann frá 9-13. Hún sat fundi í fastanefndum og í þeim var mikið
fundað. Tölvupóstur og heimasíða kom seinna, en félagsmenn
komu eða hringdu. Hlutverk félagsins þá snérist meira um
þarfir einyrkja og lítilla stofa. Þær stærri sáu um sig sjálfar.
Geir: Þegar ég var í þessu emþætti þá var meiri
áhersla á félagslega hlutverkið, sósíalþáttinn, en starfið
snérist óskaplega mikið um sumarráðstefnur sem
litið var á sem skemmtiprógramm og upplyftingu.
Þorsteinn: Sumarráðstefnur voru með afbrigðum skemmtilegar.
Endurskoðendur frá ýmsum stofum kynntust vel, fóru á trúnó
og hvaðeina. Þegar sumarráðstefnurnar duttu upp fyrir þá
kom jólaboð fyrir fyrrum formenn sem oft eru í samkeppni og
í forystu fyrirtækjanna. Það að hittast yfir góðum mat, eykur
á samkennd og samstöðu þeirra sem fagmanna á vettvangi
Félags löggiltra endurskoðenda. Þeir geta svo keppt í óskyldum
Formennirnir frá vinstri: Þorsteinn, Margret, Geir og Þorvarður
liðum á daginn. Til formannskvöldverðar (Past Presidents
dinner) vorum við hjónin boðin í Svíþjóð og ég vissi áður en ég
var búinn með súpuna, að þessari hugmynd myndi ég stela.
Margret: „Með breyttu samfélagi hefur orðið rosaleg breyting á
félaginu. Það urðu vatnaskil þegar þáverandi formaður félagsins
þurfti að hringja í forsætisráðherra sem átti að vera heiðursgestur
á árshátíð og tilkynna að hætta yrði við vegna lélegrar þátttöku.
Ég held að enginn hafi þorað að efna til árshátíðar síðan þá.
Þorsteinn: „Ég man ekki eftir því að formannsstarfið hvíldi
þungt á mér. Ég man bara eftir því hvað það var skemmtilegt.
Við settum niður dagsetningar fyrir skattadag , haustráðstefnu
og fleira. Við settum niður fasta liði strax í upphafi starfsárs
til að auðvelda skipulagið og framkvæmdina. Við Tryggvi,
varaformaður, áttum fundi með formönnum nefnda, og
buðum þeim einum og einum á Pasta Basta, en þangað er
víst ekki hægt að fara lengur. Ég man eftir hádegisverði með
Ólafi Kristinssyni. Þá setti hann fram hugmyndina um að
halda endurskoðunardag 30. apríl. Þá kom hingað Primrose
McCabe og talaði um afnám endurskoðunarskyldu lítilla
fyrirtækja. Primrose var þá nýtekin við formennsku í Skoska
endurskoðendafélaginu sem er hið elsta í heiminum, stofnað
1854. Félagið var 140 ára þegar hún kom og hún var fyrsta
konan til að gegna formennskunni. Þegar skipulag fyrir starfsárið
var komið niður á blað, verkefni og markmið, þá var svo létt fyrir
alla að hlýða og var bara ótrúlega skemmtilegt. Við breyttum
fleiru því í stað þess að leita að mörgum félagsmönnum í
stjórn og nefndir fyrir aðalfund, þá var tekin upp sú regla að
kjósa varamenn til eins árs og aðalmenn til þriggja ára, einn á
hverju ári. Það er svo miklu auðveldara að veiða menn til starfa
sem varamenn. Menn öðlast reynslu á varamannabekknum
og koma svo inná þegar elsti aðalmaður fer af velli
Þorvarður: „Þetta virkaði mjög vel og ég hélt þessu áfram
og verklagið er algerlega í gangi ennþá. Það sem Þorsteinn
kom með varð að hefðum sem við höfum haldið í ennþá.
Eins og formannakvöldverðurinn sem er skemmtilegt
tilefni og svo fagdagarnir. Síðan leiddi þetta af sér að
sumarráðstefnan hikstaði og breyttist í haustráðstefnu.
FLE blaðið júlí2010 • 15