Svava - 01.01.1895, Page 89

XAA't'B.
S5
5. KAPÍTULI.
Sú gruudvsllur-regla Fenby Evorsloigh, að ástin hali
enga þýc5ingu fvrir hjónahandið, virtist ekki óskeikul að
því, er snerti hjúskaparlíf sonar Iians og Berthu. Þau
reyndu bœði, að gera skyldu sína livort gaguvart öðru, en
sykrinn getrekki gert þiávexti sœta, erliafa niist uppruna-
sætleik sinn, og svo var uni hjón. þessi. Það stóð vofa á
inilli þeirra og þessi vofa var leynileg ast Iijá báðum. A-
rangisiaust hafði Bertha reynt, að gleyma Horace Warnock.
Það er autt hólf í hverju nmnnlegu lijarta, or ekkert getr
átt hciiua i, nenia ástin. Inn ungi pfestr hafði löngn tek-
ið hólf þetta'til íbúðar og þar bjó liann bvovt somhú'u vildi
eða ekki. Og vér dirfumst ekki að segja, að honni hafi
þótt ill vera hans þar.
Kins var ástatt fvrir Warron. Hann hafði ínmulað
sér, að sér niundi auðvelt verða, að útrýma ást sinni á
Nancc. Iín hún svaf aðeins um lítinn tíma. Eftir
„hvoitihrauðsdagana“ settist liann að, um tíma í Luná-
únaborg, og þá glaðvaknaði aftr ást hans á Nance.
Hann bókstaflega iiungraði eftir að sjá lmna aftr, að
Heyra röddina hennar, að kyssa varivnar mjúku, að horfa
inn í svörtii' liættulegu augun, or höfðu hylt hann svo
mörgum sinnum.
Og þó var það svo, að ein af þessum þrem persónum
hafði i raun réttri aldrei elslcað £ orðsins fulla skilningú
l'ramkoma hennar hafði, að mestu leyti stjórnast af oigin-
gjörnnm hvötum — ]>að var Nanes. En hvar var hún nu I