Alþýðublaðið - 14.01.1925, Blaðsíða 4

íræga enska rithöfunð, Bernhard
Shaw: »Sá, sem ekkl veröur só-
síalisti af að kynna sér stjórnmál,
— hann er fífl.< En maður, sem
verður jafnaðarmaður af tví að
hugsa um atjórnmál, verður ekki
smásálarlegur >hreppapólitíkus<,
heldur alheimsborgari í stjórnmál-
um, og með »víðhygli alheims-
borgarans< greinir hann, að »tvö
andstæð meginöfl, afturháld og
fram8Öktu, berjast í heimi þess-
um. Afturhaldið »er í ætt við
efnið og ellina<, >streitist við að
halda rás atburðanna í sama horf-
inu og þeir runnu í á dögum afa
og ömmu<; >Það þekkir enga
heildartilflnningu, ekkert heildar-
siðferði, ekkert óeigingjarnt sam-
starf.< >það vakir yflr helgi eign-
arrétlarins eins og villidýr yflr
bráð sinni. Heimurinn er >ég< og
Lóðin mín, htísið mitt, ó,
togararnir mínir. Trúarbrögð þess
er >framtak einstaklingsins< og
>fijáls samkeppni<, löngu tírelt
lygaþvæla um nauðsyn gerspiltrar
lífsstefnu. Afleiðingin er brask,
íjárglæfrar, örbirgð, mannhatur,
lítilsvirðing fyrir andlegum efnum,
styrjaldir, drepsóttir og dauði fyrir
örlög fram.< Framsóknin er »í ætt
við tilflnningarnar og æskuna.
Hún logar af hugsjónum. Hún
berst fyrir mannbótum og sam-
starfl. Kjörorð hennar er »almenn
ingsheill< og >samhjálp gegn
rangsleitni<. Starf hennar er því
barátta gegn hinum eigingjörnu
öflum.< En »jafnvægið milli þess-
ara andstæðu höfuðafla< er mark*
mið jafnaðarstefnunnar, >sameign-
armannafélag, ímynd manntíðar,
vitsmuna og réttlætis. Þá er ekki
lengur um það barist, hvort þeasi
eigi að svelta hrjáður og fyrir-
litinn, en hinn verði dýrlegur af
óhófl og stjórnleysi á dýrslegum
' girndum. fá verður atvinnumál-
unum stjórnað til almenningsheilla
eftir vísindalegum grundvallarregl-
um, að sinu leyti eins og skólúm,
pósti og síma á vorum dögum.
Pá er það löngu tíreltur skræl-
ingjabragur að láta fáfróða og
ábyrgðarlausa braskara verzla með
líf og velferð almennings, og vís-
indi og listir steypa fjárgræðgi og
styrjöldum af stóli. Pá verður
gaman að llfa.< (Frh.)
’ALÞYÐUBLAÐIÐ
Teizlan á Sdihaugom
sjónleikur eftir Eenrik Ibsen,
leikinn af Leikfélagi Beykjavíkur.
Velzlan á Sólhaugum ®r sói-
hvarfaleikur Lelkféiágsins að
þessa sinni og hefir verið lelkin
við góða aðsókn, unz leiksýnlng
féll nlður vegna velkinda. Nú
sé ég, að hún verður sýod aftur
næstu daga, og langar mig tll
að biðja Aiþýðublaðið fyrir nokk-
ur orð út af þvi, þar eð ég
álft, að leiklist bæjarins skiftl
og slþýðu nokkru.
Um Ieikritlð sjálft ætlá ég
mér ekki að dæma, enda verður
að taka þvi elns og það er, þótt
mér fálli ekki t. d. hið stuðláða
mál sumra persónánna. Pað bafi
óeðliieg áhrif á mig, né heldur
sá ég ástæðu tll að rekja efui
þess, Slík trásögn er einskis-
vlrði fyrir þá, sem eiga kost á
að sjá leikinn, og er svipur hjá
sjón fyrlr hins. £>að eitt vil ég
segja, að leikurinn er glæsilégur,
að mlpsta kosti af leik e'tir
Ibsen að vera, eins konar sam-
steypa skrautsýningar og hljóm-
leiksJ
Það, sem ég vifdi mlnnast á,
er að elns meðferð Leikfélagsins
á ieiknum, og þá get ég ekki
borið vitni um annað en að hún
hafi teklst mj5g vel. Til leik-
sviða er vandað eftir fongum.
Hijómlistarhlið leiksins, stjórn á
hljóðfæraleik og söng, annast
Sigfús Einarsson tónskáid, og
tekst vel, — elnnig að dómi þeirra,
sem betur hafa vit á þvi en ég.
Frammistaða leikenda er og
yfirleitt mjög góð. Aðra aðal-
persónuná, frú Margréti á Sól-
haugum, unga og tlifinningarika
konu, sem vilst hefir á lffsglldl
og paningagildi, leikur frú Sofffa
Kvarán af krafti og kunnáttu.
Mann hennar, Bengt Gautason,
hotðingja at einu saman fé, leikur
Friðfinnur Guðjóussou ágætlega,
eins og vant er, og aðdáanlega,
þar sem hlutverkið liggur bezt
fyrir honum. Hlna aðalpersón-
una, Guðmund Álfsson, glæsi
mennl og kvennagull, leikur
Ágúst Kvaran, og þótt hiut-
verkið sé mjog vandasamt, heldur
hann því uppi svo vel, að hvergi
ber á veilu. Af öðrum leik-
Terðlækkuo.
Graetz- olíugásvéfarnar frægu
kosta nú að eins 15.50,
Katíar 1,65. Kaffikönnur
4,75, Bollepnr 35 bu. Dsskar
45 aura, Blikkfötur 2,25,
Þvottabafar, Þvottibrettl og
klemmnr með v j fv--rði.
HanaesJónsson,
Langavegi 28.
Baukur, (merktur H.) trpaðist
nýlega. Skilist á afgreiðsiuna.
Vlltu ©kki tá þén gott
ka ttl?
Ég sel það brent og maláð á
2,85 i/a kg. Kaifibætir 65 aura
stykkið. Þú manst, að ég sel alt
af sykur og matvörur með
hóflagu verðl.
HannesJónsson,
Laugavegl 28.
endum má nefna Óskar Borg,
sem kunnur er að ágætri með-
ferð erfiðari hlutverka en honum
er v&lið þarna, og UDgfrú Öjnu
Borg, sem er nýliði í lelkara-
sveitinni, en fer þó rétt laglega
með allvandisamt hlutveik, svo
að það má helzt að fiuna, að
leikur hennar sé ekki laus við
við tilgerð.
En hvað sem öðru líður, vonar
mig, að engan iðri, sem fer að
sjá þennan lelk, hvort sem hon-
um virðist sem mér eða ekki.
Grímólfur.
>Fjólu<-rækt!u. »Frá Akur-
eyri er s’.mað í gær, að þar væru
um þessar mundir óvenjulegt, afla
leysi og atvinnuleysi. og væri at-
vinnuleysið með og við aflaleysinu
að kenna, því að hann hefði skapað
atvinnuna á þessum tima.< Mrgbl.
10. jan. 4. dlk. 4. siðu.
Ritstjóri og ábyrgöarmaðuri
HallbjOm Halldórsson.
Prentsm. Hallgrims BenediktasoBar
BergstaÖHitmti 1§,