Norðurslóð - 23.05.2013, Blaðsíða 5

5 - Norðurslóð
úrgang og skapa úr honum
verðmæti. Þegar verkefnastjóri
SIMEY á svæðinu hitti hann að máli
einn dag viðraði Valur hugmynd
að námskeiði fyrir handverksfólk
á svæðinu, með það að markmiði
að leiða það saman, kenna því
aðeins um hönnun og hvemig nýta
mætti það hráefni sem til fellur á
svæðinu. Til að gera langa sögu
stutta greip SIMEY hugmyndina á
lofti og hannaði 120 kennslustunda
handverkssmiðju með áherslu á
hönnun og markaðssetningu.
Eins og áður segir sóttu 15
manns námskeiðið og þótti það
heppnast í alla staði mjög vel. Til
voru kallaðir kennarar í fremstu röð
hvað varðar hönnun og handverk.
Fengu þátttakendur leiðsögn í því
að markaðssetja sig og æfmgu í því
að hanna hluti, fá hugmyndir (og
að vinna úr hugmyndum. Kennd
var meðhöndlun ólíkra hráefna
svo sem beina og skinna, roðs og
jurta. Ein vettvangsferð var farin
á Sauðárkrók þar sem starfsemin í
Fab-lab var skoðuð og Gestastofa
sútarans.
Það er skemmst frá því að segja
að allir aðilar námskeiðsins eru í
sjöundahimni yfir því hvemig til
tóks. Þátttakendurna þyrstir í meira
og ætla sér að halda hópinn. Flugur
er í fólki að stofna handverkshóp á
svæðinu með það að markmiði að
hanna, þróa og selja t.d. minjagripi
á svæðinu fyrir ört vaxandi
ferðamannastraum. Þá er SIMEY
farið að huga að því að skoða
framhald að þessu námskeiði til
að halda hér á svæðinu og einnig
að halda svipað námskeið og þetta
annarsstaðar á Eyjafjarðarsvæðinu.
WmWmmmmm

m
mm
steinullarbalann mátti ég vitanlega
hafa fataskipti hátt og lágt, sem
reyndar Kári þurfti einnig eftir
sína útivinnu á þaki skálans.
Kári, Skafti og Stebbi létu
skítviðrið nefninlega ekki aftra
sér frá því að saga gat á þakið og
troða reykháfnum íyrir Soloinn
í, þrátt fyrir að þurfa við þá iðju,
annaðhvort að liggja eins og
krossfiskar á þakinu eða hanga
á annarri hendinni í öryggislínu,
slíkar voru vindhviðumar. Allt
virtist nú ætla að ganga að óskum
Kára um að sofna út frá notalegu
mali olíuvélarinnar en hún stóð á
sér bansett. Ekkert gekk að fá tmkk
á hana og var Kári ræfillinn ítrekað
um það bil að missa geðheilsuna
og gaf Stebba yfirvélstjóra engan
frið til að leita bilunarinnar af sinni
sérstöku yfirvegun. Það var ekki
fyrr en morguninn eftir að Stebbi
komst almennilega að vélinni
fyrir Kára því hann skíðaði þá
heim með Skafta í góðum meðbyr
til að halda afmælisdaginn sinn
hátíðlegan með konu og bömum.
Um nóttina svaf Kári eins og
hundur með annað augað opið og
um leið og einhver bærði á sér í
koju sinni, hvíslaði Kári: „er eldur
í Solo?“ þetta heyrði ég a.m.k.
tvisvar og svaf þó ágætlega í þetta
skiptið, enda farinn að venjast
óveðursveltingnum á skálanum.
Föstudagurinn nýttist ágætlega
í að panelklæða forstofuna þegar
bræðumir tveir vom farnir heim,
því okkur Skafta hafði tekist
að þétta þokkalega og einangra
daginn áður. Reyndar höfðum við
náð að nýta frauðplast sem var á
staðnum, heldur betur en áætlað
var, svo að einn steinullarbalinn
gekk af... svo nú bíður hann
blessaður með teymingargjörðina
þéttgirta, eftir því að verða
fluttur á Helju þegar farið verður
í endumýjun á skálanum þar.
Dagurinn ódrýgðist reyndar
töluvert þegar lektuefnið þraut
svo hætta varð panelklæðningu
þegar búið var að klæða veggi.
Þá veitti reyndar ekki af því að
hefja tiltekt og frágang því í
svona umsvifamikilli vinnu í þetta
litlu rými vom búnaðarhrúgur á
sífelldu flakki fram og aftur um
skálann og komu þá í ljós ýmsir
hlutir sem sárt hafði verið saknað
og enginn skyldi að vantaði, bæði
áhöld og matur. Yfirvélstjóranum
blöskraði reyndar þau ósköp af
borðbúnaði sem nú kom í ljós
að sendur hafði verið með okkur
upp. Talið var víst að lykill að
hengilás á kassa undir skálagjöld
væri glataður og var lásinn því
sagaður sundur með jámsög sem
Maggi pípari hafði sent upp til
að búa í haginn fyrir vinnu sínu
við miðstöðvarlögnina þegar þar
að kæmi. Töluverðir aurar voru
í kassanum, mismyglaðir seðlar
en allir blautir, og því hengdir til
þerris síðustu nóttina og fluttir
til byggða í hendur gjaldkera.
Nú bar nefninlega svo við að
Solo malaði fínt, þriðju nóttina,
enda Kári kominn til byggða,
en Stebbi og Dagur fundu út að
olíuskammtarinn hafði orðið
fyrir hnjaski í flutningunum
svo aðfærslurörið stóð of hátt í
skammtaranum, þannig að olían
náði ekki alltaf að fljóta yfír það
sem kann víst ekki góðri lukku að
stýra.
Heimferð okkar þriggja sem
lengur dvöldum gekk áfallalaust
fyrir sig í ágætis veðri, þó
enn væri SV-blástur. Reyndar
hefur skíðamennska oftast verið
yndislegri en í þetta skiptið úr
Svarfdælaskarði niður í Almenning,
því skíðafæri var afleitt, misillilega
límkenndur snjór með tilheyrandi
bægslagangi og byltum. Svo illa
líkaði Stefáni frænda mínum
skíðafærið að hann hafði skóskipti
í brekkunni í dalbotninum og virtist
því finna sig knúinn til að létta
sig um helming þegar hann fór
fótgangandi yfir ánna á veiklulegri
snjóbrú sem ég hafði valið mér til
að fara á skíðunum. Allavega hef
ég aldrei séð Stefán líkjast meira
virðulegri ballettmær þar sem hann
tiplaði fimlega á tánum með báðar
Þann 26. apríl s.l. lauk
tilraunaverkefni hjá SÍMEY, sem
kallaðist í TröIIa-höndum. AIls
tóku 15 manns þátt í námskeiðinu
sem hófst 7. febrúar og voru
þeir að mestu úr Dalvíkur- og
Fjallabyggð. Um var að ræða
120 kennslustunda námskeið í
hönnun og handverki og fór það
að mestu fram í menningar- og
listasmiðjunni að Húsabakka og í
námsveri SÍMEY á Dalvík.
Kveikjan að námskeiðinu
vaknaði fyrir u.þ.b. tveimur
árum hjá Vali Þór Hilmarssyni,
Garðyrkju- og umhverfisfulltrúa
Fjallabyggðar. Valur stóð frami
fyrir því að í sveitarfélaginu
féll til mikill úrgangur frá t.d.
frístundasauðfjárbændum. Hann
sá í þessu tækifæri fyrir t.d.
handverksfólk til að nýta þennan
hendur útréttar, yfír snjóbrúnna með
beljandi Skíðadalsána í þröngum
stokki undir. Næsta vatnsfall,
Vesturáin, var ekki síður fjörug og
náði næstum þvi að hylja það allra
heilagasta á a.m.k. einum okkar,
sem er heldur styttri til hnésins en
hinir.
Þau verk sem okkur tókst ekki
að ljúka að þessu sinni, frestuðust
til næstu vinnuferðar sem farin
var síðsumars af flestum þeim
ferðafélögum sem upphaflega
ætluðu í vorferðina en komust
því miður ekki með okkur. Þá
var lokið við að klæða forstofu
og kojan smíðuð þar, skálinn
stagaður betur og vaskurinn felldur
í eldhúsinnréttinguna. Eftir þessa
ánægjulegu vorferð funduðum
við með stjóminni og gerðum
ítarlega grein fyrir stöðu mála á
Tungnahrygg, hvað hefði ekki
unnist og hve stuttar lektumar sem
vantaði, mættu vera til að duga í
loftið en þó væri viðráðanlegt að
bera á sér upp í skála um sumarið.
Að lokum vil ég þakka
ferðafélögum mínum fyrir
dásamlega dvöl og skemmtun á
Tungnahrygg og Jökli Bergmann
fyrir að einfalda ferðafélaginu
þessa viðhaldsvinnu svo mjög með
kærkomnum þyrluflutningum.
Vel heppnaðar Tröllahendur
Sparisjóður leggur áherslu á persónulega og faglega
þjónustu hér eftir sem hingað til.
*
S^SPARISJOÐURINN
- fyrir þig og þína
Sparisjóður Svarfdæla býður alla velkomna og þakkar
viðskiptavinum sínum ómetanlegt traust sem þeir hafa
sýnt sjóönum í gegnum árin.
Isútuninni á Sauðárkróki (Ljósmyndir: Helga Arnadóttir)
Hluti hópsins að snœðingi á Sauðárkróki