Kiwanisfréttir - 01.04.1985, Blaðsíða 11

sig meðal Kiwanismanna, hvar sem hann
hefur getað komið því við. Er ekki að efa, að
hann mun notfæra sér aðstöðu sína sem
fulltrúi í Evrópustjórn og reyna að ná til sem
flestra evrópskra fulltrúa á umdæmisþingum
þeim, sem haldin verða fyrir Evrópuþingið.
Eru það öll umdæmin í Evrópu önnur en
Norden og Ísland-Færeyjar. Roger Luccioni
verður því ekkert lamb að leika sér við í Basel.
Eyjólfur Sigurðsson er íslenskum Kiwanis-
mönnum að góðu kunnur og óþarfi að kynna
hann hér í löngu máli. Ferill hans innan
Kiwanis, bæði hér á landi og í yfirstjórn
Evrópuhreyfingarinnar, er glæstur og reis
hæst á Evrópuþinginu í Vínarborg 1983, en
þar var hann í forsæti sem Evrópuforseti.
Fórst Eyjólfi það verk vel úr hendi og stýrði
hann þinginu af röggsemi og festu. Sýndi
hann þá, að þar fer maður, sem óhætt er að
treysta fyrir málefnum Evrópu innan heims-
stjórnar Kiwanis.
I mínum huga er það ekkert vafamál, að
betri fulltrúi Evrópu í heimsstjórnina en
Eyjólfur Sigurðsson er vandfundinn í dag. Að
visu má kannski segja að um það mál sé ég
ekki algerlega hlutlaus dómari. En á hitt ber
einnig að líta, að í kosningu slíkri sem þessari
er það engan veginn öruggt, að besti maðurinn
beri sigur úr býtum. Hér eru margir fulltrúar,
sem ekki bera nokkur kennsl á frambjóð-
endur og verða þvi að treysta á umsögn
annarra og ráðleggingar um það, hvernig þeir
eigi að kjósa. Því er það svo afar mikilsvert að
við eigum okkar sterku málsvara í öllum
umdæmunum - menn sem þekkja Eyjólf og
styðja hann, menn sem hafa áhrif og eru
fylgnir sér og sem geta fengið aðra fulltrúa á
sitt band. Hér á eftir verður leitast við að meta,
hvernig þessi mál standa hjá evrópsku
umdæmunum.
Evrópsku umdæmin
Þegar litið er á uppbyggingu Kiwanis í Evrópu
og skiptingu álfunnar í umdæmi kemur manni
í hug eftirfarandi flokkun þessara umdæma:
1. Norður-Evrópa: Norden og Island-Fær-
eyjar.
2. Mið-Evrópa: Austurríki-Þýskaland,
Benelux-Frakkland-
Mónakó, Sviss-
Lichtenstein.
3. Suður-Evrópa: Ítalía.
Af þessum flokkum kemur í ljós, að Mið-
Evrópuumdæmin eru langsterkust og telja
innan sinna vébanda um 70% allra Kiwanis-
félaga í Evrópu. Enda fer ekki milli mála, að
þeir líta nokkuð stórt á sig og telja sig vera
uppistaðan í Kiwanisstarfinu í Evrópu, sem
þeir eru að mörgu ley ti. Og um það þurfum við
ekki að fara í neinar grafgötur, að þeir líta
okkur á útjaðrinum hér í norðri gjarnan
hornauga og telja okkur oft fremur til trafala
en hitt. Þeir hafa frá upphafí notið þeirra
forréttinda, að á Evrópuþingum er túlkað á
þeirra móðurmál, frönsku og þýsku, en við frá
Norðurlöndunum höfum orðið að sætta
okkur við það, að okkur er gert að tjá okkur á
enska tungu eða þau önnur tungumál, sem
mið-Evrópubúar tala. Italirnir í suðri haf
alltaf verið nokkuð utangátta, ekki síst vegna
lélegrar tungumálakunnáttu, og hafa þeir
alltaf fengið allt túlkað á sitt móðurmál á
Evrópuþingum og í Evrópustjórn.
Ýmsum kynni að þykja það nokkuð mikil
bjartsýni af okkur að láta okkur detta í huga,
að okkar frambjóðandi eigi möguleika á móti
mið-Evrópubúum á Evrópuþingi, sem haldið
er í Sviss. En þetta er alls ekki eins mikil
fjarstæða og ætla mætti að óathuguðu máli,
því að mið-Evrópubúar eru síður en svo
sameinaðir, þegar kemur að slíkum málum
sem kosningum til embætta innan Kiwanis,
enda þótt þeir eigi margt sameiginlegt og
byggi á sameiginlegum grunni. Framboðin
tvö frá stærsta umdæminu, Benelux-Frakk-
landi-Mónakó, sýna líka, að jafnvel innan
K-FRÉTTIR
11