Alþýðublaðið - 26.01.1925, Blaðsíða 3

AL&HBVÉLJLBlB
——— i i i iii i l^^^ýswá^^ral8^^aa^ia.
m ðu“ K,^“»'»-Í3 op" p£nafl'rm-»fl
ur, þótt auðv<*ldabtoðln hér varlst
að geta þess, er þau nefna hann.
Styrjöld þessl er greinileg
atéttastyrjöld. Það er aiþýðan f
Kína, sem berst tll yfirraðanna
undir forustu dr. Sun-Jat-Sens,
en -uð-aldið st-sndur á bak við
stjórnina og nýtur stuðnings frá
auðvaldsstórveldum Norðurálf-
u mar, Bretum og Frökkum. Hins
vsgar mun alþýðuhreyfingin hata
nokkurn stuðning frá ráðitjórn-
arlýðveldunum rússnssku, sem
lönd eiga að landamærum Kfna-
veldia og nú virðast leggja kapp
á að stofna til bandalags með
Asíu-ríkjuncm til andstöðu gegn
auðvaldsrikjum Norðurálfunnar,
®r miklnn gróða hata af Austur-
álfulöndum. Hata Rússár nú gert
samning við Japana, ér mjög
muo trygsja vlnáttu með þeim,
og er talað um þátttöku Kína i
því bandalagi. Er ekki ólfklegt,
að það flýti íyrir því, að her
alþýðustéttarinnar verði yfirsterk-
ari f Kina, og jaínaðarmaðurinn
Suu-Jat-Sen taki vlð stjórnar-
taumunum.
Skáld ákærir kóng.
Spænska söguskáidið Biasco
Ibanez hefir ritað bók nm Alfons
Spinarkonung, sem heitlr: >Grím-
utini fl<*tt af Atfonai XIII«.
Sikar hann þar konunginn um
að hafa í striðinu látið Þjóðverj-
um í té upplýsingár ettir irönsk-
um hermálaheimlldum og gefur
honnm að sök Marokkódeifuna.
Skáldinu hefir verið stefnt fyrir
herrétt, en þá var hann í Eng-
landi og kvað svo að orði; >Ég
ter helm, þegar lýst hefir veríð
yfir lýðveldi. Nú er Spánn
þrælarfki.e
Skýrsla
um starfsemí verkamannafé-
lagsins >Ðagsbrúnar«
árlð 1924.
(Frh.)
4. Takmorknn nætnrvinnn.
Áfnám helgidagavinnn. Félagið
heflr samþykt að beita sór fyrir
því, að næturvinna verði lögbönnuð
frá kl. 10 að kveldi til 6 að
morgni, og helgidagavinna leyfist
alls ekki.
5. Félagsmerki voru samþykt
á árinu, gerð af Birni Björnssyni
gullsmið. Selur fólagiö þau á 1
krónu stykkið, og er ætlast til, að
árið 1925 verði svo mikið selt af
Þeim, að allir félagsmenn geti
borið þau við vinnu.
6. Arshátíð var haldin 2 daga
í dezember með margvíslégum
skemtunum fyrir félagsmenn.
I
7. Jólatré fyrir böm félags-
manna var haldið í janúar 1925,
8. Evðldskóli verkamanna
tók til starfa 1. nóvember í
Verkamannaskýlinu. Kenslustundir
eru 3 á kvöldi, frá kl. 7Va til
kl. rúmiega 10. Fræðslustjórn
fulltrúaráðsins stýrir skólanum.
Nemendur eru innritaðir um 40.
Skólinn heflr fengið kr. 350,00
styrk úr ríkissjóði, en kr. 500,00
úr bæjarsjóði.
9. tagahreytlngar margvísleg-
legar hafa komið fram í árslokin,
en eru eun ekki að fullu sam-
þyktar. Er þar meðai annars ætlast
lil, að stjórnin sé kosin utan funda
af öilum íólagsmönnum með leyni-
legri atkvæðagreiðslu, og komið
sé á allsherjaratkvæði innan alls
félagsins utan funda um stórmál.
10. 1. maí 1924 var haldinn
hátiðiegur, eins og órið áður, og
tók >Dagsbrún< þátt í hátiðahöld-
unum með hinum sambandsfélög-
unum.
11. Áiþjóðasambandlð (I. T.
F.), sem «Dagsbrún« er í, heflr auk-
ist á árinu, og félög þess víðs
vegar um heim fengið kauphækk-
anir og áunnið sór eða haldið 8
stundavinnudegi. >Dagsbrún< stend-
ur í stöðugu bréfasambandi vlð
það. Formaður fólagsins fann for-
mann I. T. F,, Robert 'Williams,
s.l. sumar í Lundúnum og talaði
nánar við hann um samvinnuna.
12. Styrktarsjóðnr verka-
manna- og sjómanna-félaganna
Edgar Rice Burroughs: Vilti Tarzan>
Eins og allir hugrakkir menn og dýr var Tarzan eigi
lagaöur til þess að íinna upp pyndingar. En hér var
eins dæmi. Réttlætið héimtaði auga fyrir auga, og eiður
hans krafðist meira. Þessi mannhundur varð að þjást,
eins og hann hafði pínt Jane.
Alla nóttina rak Tarzan Þjóðverjaun áfram. Þögn
Tarzans tók á taugar fangans. Að eins, að hann talaði!
Aftur og aftur reyndi Schneider að toga úr honum orð,
en alt af varð árangurinn sá sami; — þögn og stunga
með spjótsoddinum. Schneider var sár, og það blæddi
úr honum. Hann var svo móður og þreyttur, að hann
datt i öðru hverju spori, en alt af rak spjótið hann á
fætur.
Undir morgun komst Tarzan að niðurstöðu. Það var,
sem honum væri blásið þvi I brjóst. Glott lék um varir
hans. Hann leitaði sér þegar hvilustaðar; — fanginn
þurfti að vera undir það búinn, sem fram undan lá.
Skamt frá var á, sem Tarzan fór yfir daginn áður.
Yatnsból dýra var þar og vafalaust veiðivon góö.
Tarzan benti Þjóðverjanum að steinþegja og læðast nær
ánni. Rádýr voru i þann veginn að fara frá vatninu.
Tarzan lét Schneider skriða inn i ranna og faldi sig
9vo hjá honum. Þjóðverjinn horföi óttaslegíun á hinn
þögla risa. Þegar birti, sá hann fyrst greinilega böðul
sinn, og eigi varð honum við það hughægra.
Hver gat þessi hálfnakti risi verið? Hann hafði að
eins heyrt hann tala einu sinni, — þegar hann sagði
honum að þegja, — og þá mælti hann á hreinni þýzku.
Hann horfði nú á hann eins og dýr horfir á höggorm,
sem ætlar að gleypa það. Hann sá engan vöðva, enga
taug titra i hinum vel vaxna likama risans. Hann sá
bráðina koma eftir götunni. Hann sá gamalt karldýr
fara hjá; svo kom ungur, feitur foli. Schneider sperti
augun og lá við aö öskra upp af hræðslu, er hann sá
risann stökkva beint á háis dýrsins og reka upp villi-
dýrsöskur. Tarzan vann dýrið, og settust þeir að snæð-
ingi. Tarzan át kjötið hrátt. Þjóðverjinn steikti það
við eld.
Koimúnistaávarpið
fæst á tifgroiðalu Alþýðubiaðsins.