Víkurfréttir - 23.01.2014, Side 18

fimmtudagurinn 23. janúar 2014 • VÍKURFRÉTTIR18
„Við gerum þennan
annál þannig að við
förum yfir öll tölu-
blöð Víkurfrétta
á árinu og finnum
þar út það helsta
sem er að gerast í
bæjarfélaginu. Við reynum svo
að krydda það með smá húmor,“
segir Sævar Sævarsson einn höf-
unda annálsins umtalaða sem
sýndur var á Þorrablóti Kefla-
víkur um síðustu helgi. „Það er
aldrei lagt upp með að særa neinn.
Við erum ekki að fjalla beint um
pólitík né er annálnum ætlað að
vera pólitískur á nokkurn hátt,
heldur reynum við að gera hnittið
efni sem fólk getur hlegið af.“
Hannes Friðriksson var vægast
sagt ósáttur við þorrablótsannál
Keflavíkur og gaf það út að hann
hyggðist flytja úr bæjarfélaginu. Í
grein sem Hannes birti á vf.is sl.
sunnudagskvöld segist hann vera
útmálaður sem neikvæðasti maður
Reykjanesbæjar ásamt Guðbrandi
Einarssyni.
Sævar segir að annállinn hafi mælst
vel fyrir líkt og í fyrra. „Við erum
ekki að þessu til þess að særa nokk-
urn. Það er það síðasta sem við
förum af stað með. Sumt er fyndið
eitt og sér og annað þarf aðeins að
vinna með. Grínið með Hannes
og Guðbrand er hugsað þannig að
þarna eru menn sem eru að vinna
þarft verk, með því að skrifa greinar
sem gagnrýna rekstur bæjarins, auk
þess sem þeir benda á ýmislegt sem
betur má fara í okkar samfélagi.“
Sævar segir að eftirtektarvert hafi
verið hve Hannes hafi skrifað
margar greinar í Víkurfréttir og
þó svo margar hverjar þeirra hafi
klárlega verið þarfar, hafi þeir sem
stóðu að annálnum viljað gera sak-
laust grín af því.
Vonum að hann haldi
áfram að skrifa í blaðið
og flytji ekki
„Okkur þykir miður að honum hafi
sárnað. Ég ítreka að þetta var bara
ætlað sem saklaust grín. Ég þekki
Hannes bara af góðu einu og þykir
margt til hans greina koma. Þetta
er síður en svo einhver atlaga að
honum. Við vonum svo sannar-
lega að hann haldi áfram að skrifa
greinar í blaðið, það er þörf á manni
eins og honum,“ segir Sævar.
Garðar Örn Arnarson var leikstjóri
og einn af höfundum annálsins en
hann segir að stundum sé dansað á
línunni í gríninu en markmiðið sé
alls ekki að særa né meiða. „Þetta
er nú bara í anda áramótaskaupsins
og til gamans gert. Við vonum samt
innilega að Hannes flytji nú ekki úr
bænum,“ segir leikstjórinn. Höf-
undar annálsins voru þeir: Sævar
Sævarsson, Guðmundur Steinars-
son, Gunnar Stefánsson, Davíð Örn
Óskarsson og Garðar Örn Arnar-
son.
Eins og sjá má hér til hliðar í grein
sem kom frá Hannesi eftir mikil
viðbrögð við viðbrögðum hans er
hann hættur við að flytja.
Hvernig liði þér ef þú
í sexhundruð manna
samkvæmi yrðir út-
nefndur leiðinlegasti
ma ð u r i n n í s am -
kvæminu?
Við tölum mikið og
oft rætt um að eitt stærsta vandamál
Reykjanesbæjar sé ímyndarvanda-
mál. Að við getum leyst það með því
að tala vel um okkur sjálf og þannig
leysist málið með tímanum. Er það
ekki svipað og að tala um að byggja
hús, en gera ekkert meira í málinu og
koma svo eftir sex mánuði og reikna
með að húsið standi á staðnum.
Óvænt hótun mín um brottflutning
úr bænum sökum lítils brandara á
þorrablóti Keflavíkur hefur nú að því
er virðist sett nokkuð mark á umræð-
una. Og var til þess gerð. Ekki sem
brandari heldur fyrst og fremst til
þess að beina augum okkar að sam-
félagsvandamáli í bænum okkar, sem
bætir ekki ímyndina, heldur er fyrst
og fremst til þess að letja fólk til þátt-
töku og gagnrýninnar hugsunar á því
hvert stefnir. Samfélag sem ekki er
meðvitað um hvert það stefnir, getur
varla vænst góðs.
Í fyrstu hafði ég hreint ekki hugað
að því að hafa neina skoðun á þeim
brandara sem að mér var beint
á þorrablóti þessu, en sá að sumir
kunningjar og ættingjar tóku þetta
nær sér en ég gerði. Þetta varð að
stöðva. Þeir höfðu sennilega ekki
hlustað nægilega vel á það sem sagt
var, eða miskilið. Þannig er það oft.
Ég var ekki, eins og í greinarskrifum
mínum, sagði útmálaður neikvæðasti
maðurinn í bænum, heldur tiltekinn
ákveðinn fjöldi greina sem ég hafði
skrifað um neikvætt málefni sem
ekki var hægt að fjalla um á jákvæðan
hátt. Á því er reginmunur sem mis-
skildist eða var túlkaður að þeim er
heyrðu að ég væri neikvæður. Það
skiptir nefnilega máli hvernig hlut-
irnir eru sagðir eða uppsettir. (Sé
fjöldi greinanna réttur, hef ég bara
verið nokkuð duglegur, og á skilið
klapp á bakið fyrir það að minnsta
kosti)
Það hefur því miður verið vandamál
í bænum okkar að þeir sem skoðanir
hafa haft og gagnrýnt meirihlutann
sem hafa setið undir að hafa verið
útmálaðir sem neikvæðnisrausarar,
samt hefur flest það sem þeir hafa
sagt og varað við gengið eftir. Er ekki
komin tími til að hættum að metast
um hver er jákvæður og hver er nei-
kvæður en ræðum málin er að baki
liggja og skipta máli? Þannig mun
árangur nást og margumtöluð ímynd
hugsanlega breytast.
P.S. Flyt sennilega ekki úr bænum, en
ef þá í mesta lagi til Njarðvíkur, eftir
þorrablót þeirra.
Með bestu kveðju
Hannes Friðriksson
Íbúar jarðar eru um 7
milljarðar um þessar
mundir og af þeim
er um 1 milljarður
skráður í samvinnu-
félag. S amv innu-
félögin eru gríðar-
sterk um allan heim.
Þau eru nærri ein og hálf milljón
talsins og starfa á fjölmörgum
sviðum samfélagsins. Hér á landi er
verslunarrekstur þeirra aðalsvið, en
auk þess starfa þau í landbúnaði og
útgerð. Í öðrum löndum fást félög-
in við heilsugæslu, fjármálastarf-
semi, tryggingastarfsemi, rekstur
íþróttafélaga, búsetufélaga, útfarar-
þjónustu, fjarskiptafyrirtækja og
svona mætti áfram telja.
Í löndum þar sem atvinnulíf og mikil-
vægir innviðir samfélagsins eru van-
þróaðir, ganga æ fleiri framleiðendur
til liðs við samvinnuhugsjónina og á
það ekki síst við um matvælafram-
leiðendur, og þá einkum bændur.
Markmiðið er að bæta lífskjörin, en
það er einmitt megintilgangur sam-
vinnufélaganna, að stuðla að efna-
hagslegum ávinningi félagsmanna og
um leið samfélagsins í heild. Grund-
völl sinn byggja þau á lýðræði félags-
manna og jöfnum atkvæðisrétti við
stjórnun félaganna, þar sem ákvarð-
anir eru teknar í þágu samfélags og
samvinnu, ekki í þágu sérhagsmuna.
Samvinnufélögin algeng
Það er því kannski ekki tilviljun að
í vaxandi hagkerfum BRIC-land-
anna, Brasilíu, Rússlands, Indlands
og Kína, eru um 15 prósent lands-
manna í samvinnufélagi og þar með
eigendur að félögunum. Það er e.t.v.
heldur ekki tilviljun að fjórðungur
þýska bankakerfisins er rekinn í
samvinnuformi, né heldur að um 42
milljónir Bandaríkjamanna fái heim-
ilisrafmagnið frá samvinnufyrirtæki
á sviði raforkusölu. Í Bandaríkjunum
einum eru um 30 þúsund samvinnu-
félög sem skapa um tvær milljónir
starfa. Í Kenía afla samvinnufélög
45% þjóðarfra
Í samvinnufélagi eru meðlimir þess
jafnframt eigendur félagsins. Sú er
jafnframt grunnforsenda samvinnu-
starfsins. Í Asíu eru 536 milljónir
manna eigendur að samvinnufélagi,
171 milljón manna eigendur að
hlutafélögum. Í Evrópu eru um 123
milljónir manna í samvinnufélagi, 58
milljónir eigendur að hlutafélögum.
Á Íslandi eru í dag rúmlega 30 þús-
und manns í samvinnufélagi, eða um
10% þjóðarinnar.
Heimsþekkt vörumerki
Samvinnufélög framleiða margar
þekktustu vörur heims, þeirra á
meðal er ein elsta og þekktasta vara
Frakka, kampavínið frá Champ-
agnehéraði. Lurpak er eitt þekktasta
vörumerki í smjöri í Evrópu. Það er
framleitt og í eigu átta þúsund sam-
vinnubænda í Danmörku, Svíþjóð
og Þýskalandi. Um 90% heildarfram-
leiðslu Parmesanostsins á Ítalíu eru
framleidd hjá samvinnubændum.
Hráefnið í sinnepið Colman’s Engl-
ish kemur frá breskum samvinnu-
mönnum.
Fairtrade frá Mexíkó
Fairtrade er vaxandi viðskiptasátt-
máli í alþjóðaviðskiptum og valkostur
við hinar hefðbundnu alþjóðlegu við-
skiptavenjur. Fairtrade lofar stöðugu
verðlagi og langtíma viðskiptasam-
bandi. Það stuðlar jafnframt að því að
framleiðendur í þróunarlöndunum
fái hærra verð en áður hefur tíðkast,
að því tilskyldu að þeir verji meira
fjármagni til að bæta vinnuskilyrði,
afla hreinna vatns og taki þátt í sam-
félagslegum verkefnum. Fairtrade var
stofnað af samvinnuhreyfingunni í
Mexíkó. Nú eru um 75% vara undir
merkjum Fairtrade framleiddar af
samvinnufélögum.
Eins og fyrr segir eru íslensk fyrirtæki
mörg hver rekin í samvinnufélögum,
þeirra á meðal eru útgerðarfyrir-
tæki og verslanir, auk félaga á öðrum
sviðum. Það er því ekki að efa að enn
eiga grunngildi samvinnustarfs um
þátttöku, jafnræði og samfélagslega
ábyrgð erindi við íslenska þjóð.
Skúli Þ. Skúlason
Höfundur er formaður stjórnar
Kaupfélags Suðurnesja
-póstkassinn pósturu vf@vf.is
n Hannes Friðriksson skrifar:
Kominn aftur
Alþingi samþykkti,
að frumkvæði Hönnu
Bi r n u K r i s t j á n s -
dóttur innanríkisráð-
herra, að verja 500
milljónum til eflingar
löggæslu á lands-
byggðinni. Innan-
ríkisráðherra fól undirrituðum
þá ábyrgð að fara fyrir nefndinni
ásamt fulltrúum allra flokka á Al-
þingi. Nefndin skilaði til ráðherra
tillögum sínum í síðustu viku.
Verkefni nefndarinnar var að koma
með tillögur að því hvernig fjármagni
þessu yrði best varið. Líkt og allir vita
er fjármagn af skornum skammti.
Því var ljóst frá upphafi að ekki yrði
hægt verða við öllum óskum með 500
milljónum, sem eru engu að síður
talsverðir fjármunir. Því þurfti að
forgangsraða og var lögð áhersla á
að auka viðbragðsgetu, sýnileika og
eftirlit lögreglunnar á landsbyggð-
inni.
Þessum markmiðum verður náð með
fjölgun lögreglumanna- og kvenna;
auknum akstri ökutækja lögreglu á
þjóðvegum landsins; aukinni þjálfun
og menntun; auknum búnaði og að
endingu bættum mannauðsmálum.
Þá verða rannsóknardeildirnar enn
fremur efldar.
Öryggis- og þjónustustig lögregl-
unnar mun aukast þegar tillögurnar
komast til framkvæmda, en Innan-
ríkisráðherra hefur nú þegar sam-
þykkt þær. Tillögurnar miða að því
að lögregluembættin geti strax hafist
handa við að auglýsa lausar stöður
svo að ráðningar geti hafist frá og
með 1. mars. Þá mun öryggi lög-
reglumanna aukast og starfsaðstæður
verða bættar.
Það er jákvætt og ekki síður mikil-
vægt eftir tíma niðurskurðar og að-
halds að geta snúið vörn í sókn og eflt
lögregluna til muna. Þetta er aðeins
fyrsta framfaraskrefið af mörgum en
verkefninu er alls ekki lokið. Og mun
ég leggja mitt af mörkum til að svo
megi verða!
Góðar stundir.
Vilhjálmur Árnason, alþingismaður.
n Vilhjálmur Árnason, alþingismaður skrifar:
Aukin löggæsla á landsbyggðinni
n Skúli Þ. Skúlason skrifar:
Samvinnuhugsjónin á erindi við þjóðina
Átti bara að vera
saklaust grín
Fjölmiðlar fjölluðu í síðustu viku
um nýútkomna skýrslu Umhverfis-
stofnunar um ástand ferskvatns á
Íslandi. Fram kom að grunnvatn á
Rosmhvalanesi (Reykjanesbæ, Sand-
gerði og Garði) væri í svokölluðum
hættuflokki. Af þessu tilefni vill Heil-
brigðiseftirlit Suðurnesja ítreka að
aldrei hefur mælst mengun í grunn-
vatni í Sandgerði og Garði. Mengun
í grunnvatni hefur einungis mælst á
Keflavíkurflugvelli og má að mestu
rekja hana til starfsemi varnarliðs-
ins fyrr á árum. Þess ber að geta að
mengunin er afar lítil en nóg til þess
að grunnvatnið telst óhæft til neyslu.
Bandaríkjamenn viðurkenndu þátt
sinn í mengun grunnvatnsins og
féllust á að kosta gerð nýrra vatns-
bóla á óspilltu svæði við Lága fyrir
um tveimur áratugum síðan. Reykja-
nesbær, Sandgerði og Grindavík fá
neysluvatn frá Lágasvæðinu. Sveitar-
félagið Garður fær hluta af sínu
neysluvatni frá Lágasvæðinu og hluta
úr borholum í Garðinum. Sveitar-
félagið Vogar fær vatn úr borholum
í Vogavík, vestan við bæinn. Hafnir
fá vatn úr borholum norðan við þétt-
býlið. Samkvæmt mælingum er allt
þetta neysluvatn í hæsta gæðaflokki.
Magnús H. Guðjónsson
Framkvæmdastjóri HES
Neysluvatn í hæsta gæða-
flokki á Suðurnesjum
Yfirlýsing frá Heilbrigðiseftirliti Suðurnesja varðandi stöðuskýrslu
Umhverfisstofnunar um vatnasvæði Íslands.
Rafmúli ehf óskar eftir starfsmanni með
rafvirkjamenntun til starfa.
Áhugasamir geta sett upplýsingar um sig
inn á netfangið bergsteinn@rafmuli.is
Ekki verður tekið við umsóknum í gegnum síma.
ATVINNA
RAFVIRKI ÓSKAST TIL STARFA