Víkurfréttir - 31.07.2014, Blaðsíða 4

fimmtudagurinn 31. júlí 2014 • VÍKURFRÉTTIR4
vf.is
Útgefandi: Víkurfréttir ehf., kt. 710183-0319 P Afgreiðsla og ritstjórn: Krossmóa 4a, 4. hæð, 260 Reykjanesbæ, sími 421 0000 P Ritstjóri og ábm.: Páll Ketilsson, sími 421 0004, pket@vf.is
Fréttastjóri: Hilmar Bragi Bárðarson, sími 421 0002, hilmar@vf.is P Blaðamenn: Olga Björt Þórðardóttir, sími 421 0002, olgabjort@vf.is, Eyþór Sæmundsson, eythor@vf.is
Auglýsingastjóri: Sigfús Aðalsteinsson, sími 421 0001, fusi@vf.is P Hönnun og umbrot: Þorsteinn Kristinsson, sími 421 0006, steini@vf.is, Jóhann Páll Kristbjörnsson, johann@vf.is
Afgreiðsla: Rut Ragnarsdóttir, sími 421 0000, rut@vf.is, Aldís Jónsdóttir, sími 421 0000, aldis@vf.is P Prentun: Landsprent hf. P Upplag: 9000 eintök P Dreifing: Íslandspóstur
Stafræn útgáfa: www.vf.is, www.kylfingur.is
Tekið er á móti auglýsingum á póstfangið fusi@vf.is. Auglýsingar berist fyrir kl. 17 á þriðjudegi fyrir útgáfudag sem er almennt á fimmtudögum. Móttaka smáauglýsinga fer fram á vef Víkurfrétta, vf.is.
Smáauglýsingar berist fyrir kl. 15 á þriðjudögum. Ekki er tekið á móti smáauglýsingum í síma. Sé fimmtudagur frídagur þá kemur blaðið út á miðvikudögum og þá færist skilafrestur auglýsinga fram um einn
sólarhring. Efni til Víkurfrétta skal sendast á póstfangið vf@vf.is. Aðsendar greinar birtast á vef Víkurfrétta, vf.is. Það er mat ritstjórnar hvaða aðsendu greinar birtast í prentaðri útgáfu blaðsins.
Ekki er greitt fyrir aðsent efni, texta eða myndir, hvort sem það birtist í blaðinu eða á vefsíðum Víkurfrétta.
SÍMI 421 0000
Það verður leitt að sjá á eftir Valla bakara og Lenu konu hans en
þau eru að hætta störfum um leið og bakaríið selst. Ásmundur
sonur þeirra hjóna hefur reyndar séð um reksturinn síðustu
fjögur ár en sá gamli stendur ennþá vaktina. Valgeirsbakarí hefur
fyrir löngu fest sig í sessi sem eitt af þeim fyrirtækjum sem alltaf
eru til staðar á Suðurnesjum. Það er nú einu sinni þannig í rekstri
að öldugangurinn er mismikill og áhafnirnar eru misgóðar. Valli
og Lena hafa alltaf siglt lygnan sjó. Rekstur þeirra hefur gengið
vel að sögn bakarans reynda öll þau 44 ár sem snúðar og annað
kruðerí hefur verið á boðstólnum fyrir sætindaseggi (nýyrði)
Suðurnesja. Alltaf hefur bakarinn verið tilbúinn að stökkva til
og afgreiða en það sér maður vanalega ekki í flestum bakaríum.
Það eru komnar nokkrar kynslóðir af fólki sem alið er upp við
brauðið hjá honum Valla en öll fjölskyldan hans hefur staðið
þétt við bakið á honum og unnið í fjölskyldufyrirtækinu. Flestir
vita af því að það er ekki langt síðan að rótgróið bakarí í Reykja-
nesbæ lagði upp laupana. Vallli segir sjálfur frá því að það sé
orðið erfitt að fá lærða bakara til starfa og að stéttin eigi í raun
undir högg að sækja. Nú þegar ljóst er að reksturinn mun líklega
lenda í höndum annarra aðila, er óskandi að sá hinn sami haldi
bakaríinu og jafnvel nafninu góða á lofti. Því rétt eins og með
Fíabúð (Kostur núna) þá verður húsnæðið ekki kallað annað en
Vallabakarí af næstu kynslóðum. Með fullri virðingu fyrir stóru
verslununum þá er eitthvað svo íslenskt og notalegt við það að
kíkja í bakarí um helgar til þess að næla sér í eitthvað gott með
kaffinu. Ég mæli því með því að þið kíkið til Valla á næstunni og
heilsið upp á hann. Það eru fáir hans líkir eftir.
Vallabakarí
og Fíabúð
að eilífu
-ritstjórnarbréf
Eyþór Sæmundsson skrifar
Heyrn, Hlíðasmára 11, Kópavogur
Ellisif Katrín Björnsdóttir
Heyrnarfræðingur
veitir faglega ráðgjöf
HEYRNARÞJÓNUSTA
Heyrðu umskiptin
Fáðu heyrnartæki til reynslu
Kæru Suðurnesjamenn
Verðum á heilsugæslunni í Keflavík
fimmtudaginn 21. ágúst.
Verið velkomin
Tímapantanir - 534 9600
Strandsjórinn við Reykjanesbæ er töluvert mengaður og að
sögn Magnúsar H. Guðjóns-
sonar framkvæmdastjóra Heil-
brigðiseftirlits Suðurnesja þyrftu
bæjaryfirvöld að bregðast við og
ráðast í að reisa hreinsistöð. Verst
er ástandið við gömlu bryggjuna
sem stóð við Duus-hús hér áður
fyrr, en einnig er slæmt ástand við
Vatnsenda.
Heilbrigðiseftirlit Suðurnesja gaf
nýverið út mælingar á saurgerla-
mengun í sjó við Reykjanes og er
ástandið óviðunandi við Norð-
fjörðsbryggju í Keflavík, en þar
mælist saurgerlamengun mun
meiri en á öðrum svæðum á Suður-
nesjunum. Ástæðan er margþætt
en mestu skiptir að engin skólp-
hreinsistöð er til staðar eins og á
flestum öðrum stöðum svæðisins.
Varðandi ástandið í sjónum við
Norðfjörðsgötu segir Magnús að
ekki sé óeðlilegt að það sé mikil
saurgerlamengun þar sem ekkert
hreinsunarkerfi er til staðar. „Þarna
koma stórar skólpleiðslur út og
gríðarlegt magn af skólpi fer þarna
í gegn, frá um 10.000 manns. Þegar
engin hreinsun á sér stað verður
saurgerlamengun í kjölfarið mikil.
Verið er að fylgjast stöðugt með
þróuninni og eru sýni tekin reglu-
lega með ákveðnum GPS punktum
sem alltaf eru á sama staðnum.
Ófullnægjandi ástand telst ef saur-
gerlar mælast fleiri en 1000 á hverja
100 ml í hverri sýnatöku en svæðið
neðan við Duus mælist með 24.000
saurgerla á hverja 100 ml. Ástand-
ið kann að vera ófullnægjandi en
er þó ekki hættulegt. Oft fýkur
sjávarrokið og með því berast saur-
gerlarnir upp á land. Ekki er allt
svæðið í kringum gömlu bryggjuna
mengað en smábátahöfnin í Kefla-
vík hefur verið hreinsuð og mælist
engin saurgerlamengun þar.
Reykjanesbær kemur verst út á
listanum sem nær yfir alla strand-
lengjuna á Suðurnesjum. Að
sögn Magnúsar á það sér eðlilega
skýringu en Reykjanesbær er lang-
stærsta sveitarfélag á svæðinu og
þar af leiðandi með mesta skólpið
sem safnast á einn stað. Ekki
eru þó allir staðir í Reykjanesbæ
með saurgerlamengun en Stakks-
fjörðurinn, Njarðvíkurhöfn og
Fitjar hafa tæran sjó vegna þess að
þar fer skólpið í gegnum hreinsi-
stöðina í Njarðvík.
Bæjaryfirvöld hafa verið að stíga
skref í rétta átt og er Reykjanes-
bær í raun ekki að standa sig verr
en önnur sveitarfélög af svipaðri
stærð annars staðar á landinu,
að mati Magnúsar. „Það eru ekki
mörg bæjarfélög sem eru með þetta
í fullkomnu standi enda eru þessar
framkvæmdir dýrar og reksturinn
líka. Þetta mál er sjaldan sett ofar-
lega á forgangslistann í bæjarstjórn
en ég vil að sjálfsögðu hvetja bæja-
yfirvöld til þess að gera sitt í því að
hafa strandlengjuna okkar hreina,“
segir Magnús.
Saurgerlamengun
talsvert yfir umhverfismörkum
í Reykjanesbæ
l fi fi
í j
-viðtal pósturX vf@vf.is
-verslunarmannahelgin
Tinna Sigurbjörg Hall-
gríms er úr Vogunum og er
framkvæmdastjóri Þróttar.
Henni þykir
langbest að
vera á Flúðum
um verslunar-
mannahelgina
þar sem fjöl-
skyldan tekur
þátt í dverga-
kasti og Nóa-
kúluvarpi.
Hvað á að gera um verslunar-
mannahelgina og hvert á að
fara?
Undanfarin ár hef ég eytt mín-
um verslunarmannahelgum á
Flúðum með fjölskyldu og vina-
fólki. Ég myndi segja að ég væri
algjör sveitastelpa. Ég bý í litlum
bæ og sæki mikið á Flúðir, þar
líður mér best. Föðurfjölskyldan
mín er búsett þar og eiga for-
eldrar mínir sumarhús þar. Systk-
ini pabba og afkomendur eiga
einnig sumarhús þarna á sama
svæði og er því oftar en ekki fjöl-
mennt á landinu okkar, er kallast
Mýrin, þar um verslunarmanna-
helgina. Þar höldum
við árlega okkar eigin
f jölskylduleika/há-
landaleika þar sem er
keppt í hinum ýmsu
þrautum eins og Nóa-
kúluvarpi, dvergakasti
og kassabílarallý, svo
eitthvað sé nefnt. Að
þeim loknum er síðan
verðlaunaafhending
og varðeldur. Þetta er algjörlega
toppurinn á helginni. Þessa versl-
unarmannahelgina ætla ég einnig
að vera á Flúðum, en aðeins fram
á sunnudag. Þá tekur við smá
ævintýraferð til Vestmannaeyja
á Þjóðhátíð ásamt góðum vinum.
Hvað finnst þér einkenna góða
verslunarmannahelgi og finnst
þér eitthvað vera ómissandi um
þessa helgi?
Það sem skiptir mig máli um
verslunamannahelgina er að fara
út úr bænum. Ég held að ég hafi
bara aldrei verið heima hjá mér
um verslunarmannahelgi. Þetta
er viss hefð,sem ég er alin upp við
og líkar mér það. Veðrið getur
skipt máli, en nokkrir dropar
skipta ekki miklu máli ef maður á
rétta fatnaðinn. Einnig finnst mér
skipta máli að vera með vinum
eða ættingjum. Það er alltaf ávís-
un á góða helgi.
Er einhver verslunarmanna-
helgi sem er eftirminnilegri en
aðrar hjá þér?
Sú verslunarmannahelgi sem er
mér minnistæðust er án nokkurs
vafa þegar ég fór á mína fyrstu
Þjóðhátíð, árið 2001. Þá fór fullt
af frábærum Vogabúum saman
og einkenndist sú helgi af ein-
tómri gleði og hamingju. Mér
finnst að allir verði að upplifa þá
stemningu sem ríkir í dalnum og
brekkunni. Sérstaklega á sunnu-
dagskvöldinu þegar brekku-
söngurinn og blysin eru. Það
er ólýsanleg tilfinngin að vera í
brekkunni ásamt 10.000 öðrum,
syngja saman og hafa gaman.
Dvergakast og Nóakúluvarp