Víkurfréttir - 04.12.2014, Blaðsíða 24

24 fimmtudagurinn 4. desember 2014 • VÍKURFRÉTTIR
„Ég og fleiri frægir“
„Alexander hafði ekkert sagt mér
neitt en ég heyrði að hann væri að
bjóða fullt af fólki á tónleika. Ég
gekk á hann, því þetta er mjög sjálf-
stæður drengur sem fær margar
hugmyndir, og spurði á hvaða
tónleika hann væri að bjóða. Þá
sagði hann: Tónleikana sem ég ætla
að halda í Grindavíkurkirkju. Þá
spurði ég hverjir yrðu þar og hann
svaraði um hæl: Nú ég og fleiri
frægir! Sem varð svo að yfirheiti
tónleikanna,“ segir Elín Björg.
Meðal listamanna sem komu
fram á tónleikunum voru Pétur
Örn Guðmundsson, Erna Hrönn,
Jógvan Hansen, Magni, Eyþór Ingi
og Matti Matt. Alexander hafði
gengið með tónleikana í maganum
lengi og vildi fá Pétur Örn, frænda
sinn, til að hjálpa sér við það. „Ég
reyndar saltaði þetta aðeins og
sagði að það þyrfti kannski tvö ár
í svona undirbúning og síðan hélt
ég að þetta myndi fjara út. En svo
byrjaði Alexander aftur í vor að
minna mig á þetta. Ég gat því ekki
annað en athugað málið og talaði
við fyrirtæki varðandi styrki, því að
þó að tónlistarfólkið sé tilbúið að
gefa vinnuna sína þá er alltaf ein-
hver kostnaður. Viðbrögðin voru
framar öllum vonum.“
Gefur frá sér mikla gleði
Alexander var sjálfur kynnir á tón-
leikunum ásamt Dadda nokkrum
Willards. „Þetta var ekkert mál!“
segir Alexander, enda óhræddur
við að gefa af sér og er þekktur
fyrir að faðma fólk sem hann hittir.
„Hann þekkir líka svo marga sem
hann hefur tengst og mörgum
þykir svo vænt
um hann. Hann
gefur frá sér svo
mikla gleði og
f innur þegar
öðrum líður illa
og vill hjálpa.
Sumir tala um
að hann sé með stærsta hjarta
Grindavíkur,“ segir Elín Björg og
horfir brosandi á strákinn sinn.
Kærleikur og gleði voru einkenni-
sorð tónleikanna og Alexander
segir skipta miklu máli að þetta
hafi verið kærleikstónleikar og það
hafi átt að vera gaman.
„Það var alveg hreint magnað að
vera þarna, þetta voru dásamlegir
tónleikar og yndisleg stund. Ég
fylltist miklu stolti yfir drengnum.
Þarna var fólk úr heimabænum
Grindavík auk fjölskyldu og vina
Alexanders,“ segir Elín Björg. Að-
spurður segist Alexander ekki geta
valið besta lagið því þau hafi í raun
öll verið best. „Þetta var bara stór
draumur sem rættist.“ Elín Björg
bætir við að selst hafi verið mjög
fljótt og færri komust að en vildu.
„Ég bjóst við aðsókn en ekki svona
rosalega mikilli. Miðarnir seldust
upp á skömmum tíma. Ég upplifði
svo mikinn kærleika í kirkjunni og
gleði. Mér er svo minnistætt það
sem ein kona sagði: Ég upplifði
þessa gömlu Grindavíkurtilfinn-
ingu, gleðina, samstöðuna, sam-
hygðina.“
Stofnuðu samtökin Birtu
Það er ekki að ástæðulausu sem
fjölskyldan valdi að styrkja Ein-
hverfusamtökin og Birtu, landsam-
tök foreldra ungmenna sem látist
hafa fyrirvaralaust. Alexander er
einhverfur og af sex barnabörnum
Elínar Bjargar og eiginmanns
hennar, Björns Kjartanssonar, hafa
þrjú greinst með einhverfu. „Sonur
okkar, Kjartan, varð fyrir lest í
Noregi fyrir fjórum árum þegar
hann var 23 ára. Það var mikið áfall
og við leituðum okkur hjálpar og
fórum í foreldrahóp og komumst
í samband við fólk sem var í sömu
sporum og við. Í kjölfarið stofn-
uðum við samtökin Birtu ásamt
fleirum.
Byrjaði að tala fimm ára
Oft er talað um að það þurfi heilt
þorp til að ala upp barn. Elín Björg
segir að sannarlega hafi raunin
verið sú í tilfelli Alexanders. „Við
aðstandendur finnum fyrir því í
okkar bæjarfélagi að hér umvefja
allir Alexander og hér þekkja hann
allir. Hér á styrkleikar hans notið
sín. Hann byrjaði að tala fimm ára
og það þurfti heilmikið til þess að
hann færi að tjá sig. Þegar hann
var tveggja til þriggja ára tjáði hann
sig bara með öskrum. Þá sá ég
ekki fyrir mér að tíu árum seinna
stæði hann í þessum sporum og
væri bara svona ótrúlega flottur.
Það er mikil vinna sem liggur að
baki, bæði okkar sem foreldra og
allra sem hafa komið að honum, í
leikskóla og skóla. Hún er bara að
skila sér.“
Alexander æfir körfubolta með 8.
flokki og er á leið í körfuboltabúðir
í Bandaríkjunum á næsta ári. Hann
er því sannarlega góð fyrirmynd
fyrir frændsystkini sín og önnur
börn með frávik. „Við erum ofsa-
lega bjartsýn. Það er mikil vinna
að ala upp barn með mikil frávik
en við vitum að allt er hægt,“ segir
Elín Björg og Alexander glottir
við og tilkynnir, móður sinni að
óvörum, að hann sé þegar búinn að
ákveða næstu tónleika. „Það verða
Eurovision-tónleikar!“ segir hann
og hlær.
Alexander Birgir Björnsson, þrettán ára nemandi í Grunnskóla Grindavíkur, stóð fyrir tónleikum í Grindavíkurkirkju 24. nóvember til
styrktar Einhverfusamtökunum og Birtu – landssamtökum foreldra barna/ungmenna sem látist hafa fyrirvaralaust. Margir af fremstu tón-
listamönnum þjóðarinnar stigu þar á stokk og var kærleikurinn ríkjandi - í anda Alexanders. Sjálfur er Alexander einhverfur og eldri bróðir
hans, Kjartan Björnsson, lést er hann varð fyrir lest í Noregi árið 2010. Olga Björt hitti mæðginin Alexander og Elínu Björgu Birgisdóttur.
-viðtal pósturu olgabjort@vf.is
Þegar
hann var
tveggja til
þriggja ára
tjáði hann
sig bara með
öskrum. Þá sá
ég ekki fyrir
mér að tíu
árum seinna
stæði hann
í þessum
sporum
■■ Þrettán ára einhverfur drengur troðfyllti Grindavíkurkirkju með styrktartónleikum:
Með stærsta hjarta
Grindavíkur
Hluti listamannanna sem steig á svið, þau Hannes Þór,
Erna Hrönn, Þorgils, Pétur Örn og Matti Matt.
Alexander tekur lagið við undirleik Einars Þórs Jóhannssonar“