Fréttablaðið - 13.01.2018, Blaðsíða 112
Hvernig á að titla konu eins og Ellý Ármanns? velti blaðamaður fyrir sér á leið til fundar við hana. Ellý Ármanns,
nafn sem margir þekkja; fjölmiðla-
kona, spákona, þula, dægurstjarna
og nú myndalistarmaður. En það er
einmitt síðastnefndi titillinn sem er
tilefni heimsóknarinnar. Þegar blaða-
maður renndi í hlað var Ellý í óðaönn
að koma nýjasta sköpunarverki sínu
fyrir, stóru málverki sem hafði klárast
fyrr um nóttina. Við mæltum okkur
mót á vinnustofu hennar, þar tók hún
á móti blaðamanni og ljósmyndara
með útbreiddan faðminn og hlýtt
bros.
„Ég kláraði þetta í nótt,“ segir Ellý
aðspurð um risa málverk sem stóð
úti í janúarsólinni og beið þerris. Það
vakti mikla athygli þegar Ellý auglýsti
málverk sín til sölu í þeim tilgangi að
safna fé til að greiða skuld og forðast
yfirvofandi gjaldþrot.
„Ég byrjaði að mála fyrir alvöru í
fyrra. Þegar ég skildi fyrir tveimur
árum var húsið okkar skrifað á mig,
ég hafði sofnað á verðinum. Það voru
mestu mistök ævi minnar. Aldrei
aftur mun ég treysta neinum þegar
kemur að peningamálum, sama hvað
ég elska viðkomandi mikið. Það var
allavega þannig að í fyrra var ekk-
Málar sig frá vandræðum
Ellý lítur björtum augum á framtíðina og ætlar sér ekki í ástarsamband á næstunni. Fréttablaðið/Ernir
„ég mála risastórar myndir, óhefðbundnar, með spaða og það sem gleður mig
svo mikið er að salan hefur gengið vonum framar.“
Ellý er staðráðin í að forðast gjaldþrot og selur málverkin sín upp í skuldir.
biðja um hjálp. Pakka stoltinu niður
í tösku og kveikja í henni þar sem það
fuðrar endanlega upp.“
Myndlistarsýning ekki á döfinni
Málverkin hafa vakið mikla athygli og
fá færri en vilja. Áhugasamir listunn-
endur hafa hvatt Ellý til að setja upp
sýningu með verkunum, skyldi það
vera á döfinni?
„Nei, ég held ekki. Verkin mín selj-
ast jafnóðum og fyrir það er ég þakk-
lát. Ekki sjálfgefið. Alls ekki. Sýning
er ekki á dagskránni. Uppgjör við
bankann er efst á to-do listanum. Svo
ég geti losað þessa helvítis hlekki.“
Einn þeirra titla sem hægt er að
hengja á Ellý er spákonuheitið, en
hún kann þá list að leggja tarotspil
fyrir fólk og rýna í hið óorðna. Ellý var
mjög vinsæl spákona og fjölmargir
leituðu til hennar og því er eðlilegt
að spyrja hvort hún muni taka spila-
stokkinn aftur upp? „Ég hef ekki tíma
til í að spá í spilin og ég sakna þess.
Stundum spái ég fyrir nánum vinum
en ekki mikið meira en það. Ég kemst
ekki yfir meira þessa dagana.“
Á endanum kemur sólin alltaf upp
Það er samt einhver værð yfir henni
og það er ekki að sjá að erfiðleikar
síðasta árs hafi tekið sér bólfestu í sál-
inni. Það er augljóst að Ellý Ármanns
ætlar sér að tækla tilveruna með stæl.
„Ég er ekki þekkt fyrir uppgjöf. Þegar
ég lít til baka þá er ég sátt við að hafa
leyft hjartanu að ráða ferðinni þrátt
fyrir svo harkaleg málalok. Ég vissi
ekki hvort ég næði að lenda aftur á
fótunum. En ég ætla ekki að staldra
við vonleysi og sorg. Það er eins og
það komi alltaf eitthvað gott og ein-
staklega fagurt út úr erfiðleikunum.
Það er ekkert annað í stöðunni en að
halda áfram.“
Framtíðin, er hún bjartari? „Já, ég
vil trúa því. Æðri máttur er með mér.
Ég tók mér hlé frá MBA-náminu til að
klára þessi peningamál en stefni á að
hefja það að nýju og halda áfram að
mála. Ég er mjög ánægð með lífið og
sátt við orrustur fortíðar og ég þarfn-
ast einskis.“
Ellý Ármannsdóttir
er eins og kötturinn,
kemur alltaf stand-
andi niður úr öllum
þeim vandræðum
sem hún ratar í og á
sér mörg líf.
ert að ganga upp hjá mér. Ég var við
það að gefast upp. Fráskilin, einstæð,
húsnæðislaus, atvinnulaus og sjálfs-
traustið hvergi sjáanlegt.“
Málverkasalan sló í gegn
Fjármál Ellýjar fóru á hliðina eftir
skilnaðinn, hún stóð frammi fyrir
erfiðri ákvörðun og ákvað að reyna
allt til að bjarga málunum. „Það
var tvennt í stöðunni og það var að
borga bankanum sem fór fram á ein-
greiðslu eða þá kveikja í kennitölunni
minni. Ég byrjaði að mála og þá var
eins og eitthvað opnaðist. Ég fékk
strax jákvæð viðbrögð frá ókunnugu
fólki sem keypti verkin. Ég ákvað sem
betur fer að drepa óttann þarna og
hrópaði óttalaus út í kosmósið að ég
væri að mála myndir sem ég vildi selja
því ég hafði engu að tapa. Ég mála
risastórar myndir, óhefðbundnar,
með spaða og það sem gleður mig svo
mikið er að salan hefur gengið vonum
framar.“
Hjartað splundraðist og er ískalt
Blái liturinn er áberandi í málverkum
Ellýjar og því liggur beinast við að
spyrja hvað valdi litavalinu. „Af því
að hjarta mitt er kalt. Ískalt. Það er
brotið. Það splundraðist í síðasta
sambandi. Þess vegna mála ég bláar
myndir. Ég finn ekki fyrir sársauk-
anum þegar ég mála og vandamálin
hverfa eins og dögg fyrir sólu. Ég
staldra ekki við leiðindi og ætla ekki
að byrja á því núna. Kannski er það
sjórinn sem kallar fram bláa litinn,
pabbi var útgerðarmaður og afi líka.
Táknar blár ekki styrk og fullkomið
traust? Það er einmitt það sem ég leit-
ast við að upplifa. Ég þrífst á algjöru
trausti þegar kemur að mannlegum
samskiptum. Ef ég finn það ekki þá
læt ég mig hverfa. Annars nota ég liti
sem höfða til mín hverju sinni. Blár
virðist hafa yfirhöndina núna eins
og kulnað hjarta mitt.“
Sambandið sem Ellý vísar í varði
ekki lengi en því lauk fyrir skemmstu.
„Þetta samband var helvítis mistök.
En ég lærði af þeim.“
Ertu með hjartað tilbúið fyrir annan
mann eða ertu enn að púsla því
saman? „Ég gaf mig alla í sambandið
sem ég var í. Ég varð ástfangin upp
fyrir haus og hélt svo innilega að hann
væri sá rétti. Annað kom hins vegar í
ljós. En ég trúi enn á ástina og ég er
ekki búin að missa vonina. Ég læt mig
að minnsta kosti dreyma um að eign-
ast sálufélaga sem er góður í gegn. Ég
er samt ekki tilbúin í samband. Þarf
að klára svo margt fyrst.“
Hamingjan er ekki í stóru húsi
Það er ekkert leyndarmál að staðan á
húsnæðismarkaðnum er erfið, leigu-
íbúðir eru af skornum skammti og
húsnæðisverð er hátt. Ellý er ein fjöl-
margra sem stóðu í þeim sporum að
eiga í vandræðum með að finna hús-
næði. Leitin skilaði árangri að lokum,
hún býr ásamt dóttur sinni við mjög
þröngan kost í miðbæ Reykjavíkur.
„Okkur mæðgum líður vel, mér
líður vel og þá líður henni vel. Fer-
metrar skapa ekki hamingju, trúðu
mér, ég tala af reynslu. Við þá sem
eru í þessum sporum, að hafa ekki í
öruggt hús að venda, vil ég segja: Ekki
missa trúna. Íslendingar hjálpa nefni-
lega náunganum. Og ekki hika við að
Ásta Hrafnhildur
Garðarsdóttir
astahrafnhildur@frettabladid.is
1 3 . j a n ú a r 2 0 1 8 L a U G a r D a G U r52 L í f i ð ∙ f r É T T a B L a ð i ð
Lífið
1
3
-0
1
-2
0
1
8
0
4
:3
9
F
B
1
2
0
s
_
P
1
1
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
1
1
2
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
0
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
0
s
_
P
0
0
9
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
E
B
C
-2
3
4
0
1
E
B
C
-2
2
0
4
1
E
B
C
-2
0
C
8
1
E
B
C
-1
F
8
C
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
7
B
F
B
1
2
0
s
_
1
2
_
1
_
2
0
1
8
C
M
Y
K