Alþýðublaðið - 30.01.1925, Blaðsíða 4

ALÞYÐUSLAÐIÐ
hehna. Vianu byrjuðu þeir í
skipinu klukkan 7 að morgni og
hættu að vinna klukkan 5 að
kveldi og höíðu þar af tvo t(ma
til borðhaids og kaffidrykkju.
Svona var vinnunni hagað við
það fólk, sem vann f skipicu,
s -m ég var á, og víðar, þar sem
ég vissi tll. Aftur á móti gekk
vinnan bæði sótt og dag < landl
við sögunarverksmiðjurnar og
ailan burtakstur, en þar var
sk'ít vökum, þremur i sólarhring,
8 tíma f senn, og vicnan gekk
alls staðar svona til i landi, þar
sem ég kom, og heyrði ég hvergi
talað um annað.
Mig undrar stórlega, að grein-
arhöf. hafi nokkurn tima tll
Rússlðnds komlð eftir greininni
að dæma, þar sém hann talar
um lýs og ódauu, og að hann
hafi aldrei séð verkamenn þvo
sér eða ræsta sig, sem ég sá þá
þó gera á hverjum degi eftlr
vinnutfma, ekki að éins að þeir
létu sér nægja að þvo hendur
og andiit, eins og við gernm
hér heima, heldur klæddu þeir
sig úr öllu og böðuðu sig f ánni,
Lúsina varð ég ekki var við,
nema hvað ég heyrði gamlan
mann tala um hana á lelðinni
til Rússland, Hann hafði siglt
þangað fyrir strið og f strfðs-
byrjun, og þá sagðl hann að
lúsin hefði verið svo mikil, að
hún hefði ekki eingöngu skriðið
á fólkinu, heldur líka á trjá-
bunkunum, aem það lá á. Sem
hver maður getur skllið, þá
kviðum við þvf ekki lítið að
eiga von á svona ófögnnði, en
sem betur fór, varð enginn á þvf
akipi, sem ég var á, var við lús
eða lúsugur, og böðuðum við
okkur samt á hverju kveidi
aaman við verkamennina, og
fötin lágu hver hjá öðrum, svo
að það getur hver maður séð,
að það hefir ekki verlð miklð
um lús, fyrst hún skreið ekkl
yfir á okkar föt.
Þá kemur að þvf, þar sem
greinarhöf. talar um sultarkjör
verkamaona. Það er eitt af fleira,
sem ég varð ekki var vlð. Tii
dæmls á mánudögum, þegar þeir
komu til vlnnu heiman frá sér,
komu þeir með nýtt kjöt og
nýjan fisk og kartöflur og brauð
og rússneskt kúasmjör, sem mér
vlrtist vera‘ nægjaniegt af tpat
Kvepúr fundið. Vitjist í Suður-
pól 23.
SpaðsaltaB dilkakjöt 0.90 % kg.
Smárasmjörlíki 1.20. Kex 100.
Verzlun Haildórs Jónssonar, Hverf-
isgötu 83. Sími 1337,
handa hverjnm manni tli viður-
væris f viku, ef fara skai eftir
fæði fslenzkra og norskrð verka-
manna, og sá ég ekki þann
mlkla suitarsvlp á verkamönnun-
um, sem greinarhöf. getur um.
Aftur á mótl aá ég nóg af hon-
um í Bretiandi, þar sem nóg er
tll af ölln og öllum ættl að geta
Hðið vel, því að þar kom til
okkar út í skipið svo mikið af
hungruðum mönnum, sem báðu
okkur um mat, að vlð urðum
að svelta sjálfir, ef við áttum að
gera öllum úrlausn. Hins vagar
kom enginn til okkar hásetanna
að biðja um mat þann tfma, sem
við dvöldumst f rússneakum höfn-
um, en hvoit þeir hata farið tll
skipstjóra og beðið um mat, skal
ég ekki um segja, en ekki heyrði
ég talað um það, enda eru það
ekki fyrstu spor þeirra, sem
blðja að gefa sér mat, að fara
tii skipstjóracs.
Okkur langaði í land og báð-
um skipstjóra um peninga, en
hann gat ekkl látið okkur fá þá,
því að rúblan var svo dýr. Þetta
var á iaugardegi, svo að við
vorum vondaufir um að geta
farlð í íand, en kiukkan 5 kom
gufubátur ?ð sklpshliðinni og
bauð öllum skipverjum að vera
með til borgarinnar, og sögðum
vlð þá, að við hetðum ekkl pen-
inga og gætum þvf ekkl farið
með. Þelr sögðu, að það kostaði
ekki neitt, svo að við þáðum
boðið og fórum með þeim inn
til borgarinnar, og þangað kom-
um við um klukkan 6. Þá var
okkur boðið á ræðuhöid og
skuggemyndlr, og stóð það yfir
tii klukkan 12. Þá.fengum við
kaffi með brauði, og við það
var setlð tll klukkan 1. Síðan
var byrjað á dansi, sem varaði
til kiukkan 5 um morguninn.
Þá var fárið m*ð okkur út f
sk'pið, og þessar góðgerðir kost-
uðu ®kki @inn eyri Þetta var fyrlr
utan þær góðgerðir, sem verka-
Ef þih viljiö fá gott skyr, þá
komið i veizlun Guðjóns Guð-
mundssonar, Njálsgötu 22.
•Dansskóli Sigurðar Guðmuuds-
sonar. Síðasta æflng i janúar í
kvöld kl. 9—12 í Bíó-kjallaranum,
tólkið, sem vann við verksmiðj-
urnar, veitti okkur. Það bauð
okkur fimm sinnum á dans og í
kvikmyndahús þennan hálfsmán-
aðartíma, sem við dvöidumat þar,
og tóku ailir yfirmenn okkar
þátt í þvf.
Þeir gera víst betur, sem betur
þykjast stjórna.
Stefdn Sigurðsson,
sjómfiður.
Innleod tíðindi.
(Frá fréttastofunni.)
Seyðisfirði, 28. jan,
Af Áusturlandi.
Nokkurar símabilanir urðu
austanlands í ofviðriau. Brotn-
uðu staurar í Hornarfirði, Lóni,
Fagradal f Vopnafirðl og víðar. ’
Flngutregnir, er hata gengið um
það, að Hornatj rðarór» hafi um-
turnast, óskipgengir, nýir ó$ar
myndast o. s. írv,, hafa reynst
ósannar. Björn Eymundsson hafn-
sögumaður símaði »Hæni« þsðan
í gærkveldi: Ekkert athugavert
vlð skipaielðina um Hornafjarð-
arós fremur veoju.
Þlngmálafundur á EgíkstöÓum
skorarar á þingið að veita lé á
tjárlögum 1925 til skólahúss-
byggingar á Eiðum og fullnægja
þannig skilyrði uin vel útbúinn
skóia, er landið gekk að, er það
tók við Eiðaeigninni. Einoig
skoraði tundudnn á' þingið að
undirbúa stofnun berklahælis
fyrir Austurland.
Hér hefir verlð blfðviðri síðan
o viðrið mikla. Vertíð er í und-
irbúningi.
Rltstjóri og ábyrgöarmaöuri
Hallbjörn Halldórsson.
Prentsm. Hallgrlms Benedikíasonar
Bergsta&Rstrwti 19s