Land & synir - 01.02.1996, Page 7

Yí/(y
(MYW&Ul
þannig að ég veit ekki hvar ég á að setja mig
niður. Tryggðin liggur þó alltaf á íslandi, en
þvt' miður lifi ég ekki af því að gera kvik-
myndatónlist þar. Það væri alveg stórkostlegt
ef það væri hægt, því ég myndi hvergi frekar
vilja vera. Ég er þar sem ég er og það sem ég
er út af því að ég er fæddur og upp alinn og
hef stigið mín fyrstu skref á íslandi. Ég hefði
líka aldrei fengið jafn fjölþætta reyslu og inn-
sýn ef ég hefði verið annars staðar.
SHS: Áttu einhver ráð handa öðrwn sem
vilja koma sér áfiramfœri erlendis?
HÖH: Það er bara að troða sér áfram.
Kosturinn við að vera íslendingur er að vera
frá þessu litla samfélagi, þar sem ailir geta í
raun og veru gert allt, bara ef þeir leggja sig
nógu inikið frarn. Við erum líka vön því að
vinna mikið meir en t.d. danir, sem vinna frá
9 til 5. Fyrir mér gæti vinnutíminn þess vegna
verið frá 5 síðdegis til 6 um morguninn og
það gefur ákt'eðið forskot. Við gerum líka oft
aðeins meira en það sem beðið er um og oft
er það þetta litla meira eða stóra meira sein
ináh skiptir. Það er tekið eftir þessu og borin
virðing fyrir okkur íslendingum hér.
MARÍANNA
Maríanna Friðjónsdóttir hefur búið og
starfað í Kaupmannahöfn síðan 1990. Frá
upphafi hefur hún verið yfirmaður eigin
framleiðslu Kanal 2, sem er stærsta stað-
bundna sjónvárpsstöðin í Danmörku og stýr-
ir samstarfi 13 annarra staðbundinna sjón-
varpsstöðva út unt allt land. Undir stjórn
Maríönnu er einnig tæknideild og útsending-
ardeild stöðvarinnar.
SHS: Eftir að hafia verið upptökustjóri í
mörg ár, fyrst hjá Ríkissjónvarpinu og síð-
ar Stöð 2, hvað varð til að þú fluttir til
Danmerkur?
MF: Mér var boðið þetta starf og þótti það
spennandi, svo að ég ákvað bara að slá til.
SHS: Hvernig sjónvarpsstöð er Kanal 2?
MF: Stöðin er í eigu alþjóðlegs fyrirtækis
sem heitir Scandinavi-
an Broadcasting Sy-
stem, sem á stöðvar í
Danmörku, Noregi,
Svíþjóð, Portúgal, Ung-
verjalandi, Hollandi og
Belgíu. Allar þessar
stöðvar eru reknar
samkvæmt alþjóðleg-
um uppskriftum, sem
er allt annars konar
rekstur en rnaður
þekkir frá íslandi. Það
er fylgst nákvæntlega
með áhorfun á dag-
skrána, t.d. geturn við
fengið á 15 sekúndna
fresti upplýsingar um
breytingu á áhorfun, hverjir hafa verið að
horfa og hvenær. Ákvarðanir um dagskrár-
framleiðslu eru því fyrst og fremst teknar
með það fyrir augum, hvað hentar okkar á-
horfendahóp. Einnig er þetta nauðsynlegt
verkfæri fyrir okkar auglýsendur, við seljum
þeim ekki tíma, heldur áhorfendur.
SHS: Ertu alveg sátt við að vinna að
dagskrárgerð sem rœðst svo til eingöngu af
eftirspum?
MF: Já, ég er það. Mér hefur þótt afskap-
lega vænt uni þennan tíma, því að ég er búin
að læra svo margt. Ég tel að ég sé í augna-
blikinu einhver sú manneskja íslensk, sent
veit hvað mest urn hvernig sjónvarp er rekið.
Það er enginn af þeim sem er heima að
stjórna sjónvarpsstöð, sem hefur fengið þann
skóla sem ég er búin að fara í gegnum hér.
Ef þú byrjar að tala um citthvað af þessum
hlutum heima núna, sem er full þörf á, þá
talar þú bara eintóma grísku. Ég er búin að
lifa og hrærast í einhverjum allt öðrum
normum en þekkst hafa á íslandi.
Það sent hefur flækst fyrir íslenskum sjón-
varpsframleiðendum, er að þeir eru alltaf að
framleiða svo séríslenskt efni að það er ekki
hægt að selja það neitt annað. Þá er ég ekki
að tala um tungumáhð, heldur efnið sjálfl og
hvernig það er meðhöndlað. ísland býður
upp á ótal spennandi hluti sem liægt er að
gera þætti um, en á meðan að sjónarhornið
er alltaf svona séríslenskt, er ekki hægt að
markaðssetja efnið erlendis. Það er í raun og
veru svo mikil synd hvað það er mikið af
góðu efni og góðu fólki á íslandi sem er illa
nýtt. En það eru auðvitað engir peningar í
umferð til að framleiða sjónvarpsefhi, nema
þá hjá sjónvarpsstöðvunum. Og meðan að
sjónvarpsstöðvarnar vilja bara fá þetta artý
fart dót á skjáinn hjá sér og vilja ekki fara í
gang að framleiða eitthvað sem liægt er að
selja, þá eru öll sund lokuð.
SHS: Hvað finnst þér um þá tilhneig-
ingu hjá íslenskum kvikmyndagerðar-
mönnum að reynafyrir sér erkndis?
MF: Á rneðan að það eru engir peningar
fyrir hendi á íslandi og h'lil verkefni, er auðvit-
að alveg eins gott að nota tt'mann sinn annars
staðar. Það verður hka að framleiða einhverja
vöru sem selst, því það er ekki bara endalaust
hægt að fá einhverja styrki, en ekki skila pen-
ingunum til baka. Það að búa til sjónvarpsefni
eða kvikmyndir, ef enginn nennir að horfa á
það, af hverju er maður þá að þessu?
SHS: Hafa margir íslendingar sótt til
þín eftir vinnu?
MF: Já já, eins og fólksflóttinn er núna, þá
koma næstum því aUir sem eru að hugsa sér
til hreyfings í heimsókn til mín. Ég reyni auð-
vitað að léiðbeina þeim, því að eftir því sem
árin líða hef ég komist í samband við fleiri og
fleiri, svo að ég þekki vel til í mörgum öðrum
fyrirtækjum líka. Það hefur gengið mjög vel,
því að þeir sem kunna vel til verka geta feng-
ið vinnu alls staðar. Ég hef hka ráðið ntarga
íslendinga, bæði í fastar stöður og lausa-
mennsku og það hefur gengið mjög vel.
Hins vegar vil ég vara fólk við því að flytja
hingað án þess að vera búið að fá vinnu, því
að það getur tekið
langan tíma að koma
sér á framfæri.
SHS: Hvernig er með
launin, eru þau al-
mennt hœrri en á ís-
landi?
MF: Já, ég hekl að þau
séu yfirleitt talsvert
hærri. Þau fara nátt-
úrulega alveg eftir því
hvað maður hefur
raikið að gera. Að vísu
er free-Iance bransinn
miklu betur í gangi
hér, því að frarn-
leiðslufyrirtækin og
líka sjónvarpsstöðv-
arnar ráða fólk mikið í einstök verkefni.
Þetta gerir það að verkum að rekstrarformið
er töluvert ólíkt því sem gerist t.d. hjá Ríkis-
sjónvarpinu og Stöð 2 þar sent flestir eru
fastráðnir. Með þessu móti getum við betur
valið fólk sem hentar fyrir hvert verkefni, í
stað þess að vera með stóran hóp fastráðinna
sem settir eru í hvað sem er.
SHS: Lendirþú þá ekki í því að fá ekki
fólk til vinnu á álagstímum?
MF: Jú jú, það er t.d. allt brjálað að gera
núna, það eru allir bókaðir. Það er gallinn
við svona rekstur. Það sein vantar mest núna
eru klipparar, fólk sem kann að klippa á
tölvur.
SHS: Eru einhverjar líkur á því að þú
takir aftur upp þráðinn á íslandi?
MF: Ég veit ekkert um það. Þú veist hvern-
ig þetta er á íslandi, þetta er aðallega eitthvað
fy'rir strákana.
Höfuiidnr er hljóðimiður, sem undanfariö befur
staifað i'ió lökur d danskri híómyndí Kaupmannaböfn.
Kvikmyndagerðarmönnum sem vilja
koma verkum símtm að íþessum þœtti er
bent á að hafa samband viðÁsgrím Sverr-
isson eða Böðvar Bjarka Pétursson.
DJÖFLAEYJAN. Eftir skáldsögunt Einars
Kárasonar um Braggafólkið. Leikstjóri: Frið-
rik Þór Friðriksson. Handrit: Friðrik Þór og
Einar Kárason. Framleiðandi: íslenska kvik-
myndasamsteypan.
• / undirbúningi, tökur fyrirhugaðar
fyrri hluta árs 1996.
BLOSSI / 810551. Vegamynd um ungt par
og stolið kreditkort. Leikstjóri: Júh'us Kemp.
Handrit: Lars Emil Árnason, lúlítis Kemp.
Framleiðandi: Vilhjálmur Ragnarsson /
Kvikmyndafélag íslands, o.fl.
• I undirbúningi, tökur fyrirhugaðar
1996.
UNGFRÚIN GÓÐA OG HÚSIÐ. Eftir smá-
sögu Halldórs Læxness um tvær systur með
ólíka lífsssýn. Handrit og leikstjórn: Guðný
Hafldórsdóttir. Framleiðandi: Ilalldór Þor-
geirsson / Kvikmyndafélagið Umbi.
• / undirbúningi, tökur fyrirhugaðar
1996.
SÆTIR BANANAR.Vegantynd um leigubfl-
stjóra og blinda stúlku. Handrit og leik-
stjórn: Einar Þór Gunnlaugsson. Framleið-
andi: Kvikmvndafélagið Umbi og Focus films
U.K.
• / undirbúningi, tökur fyrirhugaðar
sumarið 1996.
DRAUMADÍSIR. Kómedía um tvær ungar
Reykjavíkurdætur sem dreymir um sama
manninn. Ilandrit og leikstjórn: Ásdís
Thoroddsen. Framleiðandi: Martin Schlut-
er/Gjóla hf. og íslenska kvikmyndasant-
steypan.
• / eftirvinnslu, frumsýning áœtluð fyrri
hluta árs 1996.
SYSKON KÁRLEK (Systkinakærleikur).
Leikstjóri: Friðrik Þór Friðriksson. Handrit:
Katarina von Bredow og Friðrik Þór Frið-
riksson. Framleiðandi: fslenska kvikntynda-
samsteypan o.fl.
• I undirbúningi.
ÉG ER. Þríleikur um kristindóm í þúsund
ár. Handrit og leikstjórn: Erlendur Sveins-
son. Framleiðandi: Kvikmyndaverstöðin ehf.
• /' undirbúningi.
HEFNDARRÁD: Gottskálk Dagur
Sigurðarson og María Ellingsen í
„Agnes" sem frumsýnd var þann 22.
desember s.l. Nánar verður fjallað
um myndina í neesta blaði.
ÍSLANDS ÞÚSUND ÁR. Leikin heimilda-
mynd um einn dag í lífi árabátamanna.
Handrit og stjórn: Erlendur Sveinsson.
Framfeiðandi: Kvikmyndaverstöðin ehf.
• / eftirvinnslu.
MÁLARINN. Heimildarmynd um myndlist-
armann, sköpun, liti og náttúru. Handrit og
stjórn: Erlendur Sveinsson. Framleiðandi:
Kvikmyndaverstöðin ehf.
• / undirbúningi, en upptökum lokið á
Hpphafi og endi.
STEYPTIR DRAUMAR. Leikin heimilda-
mynd um Samúel Jónsson, listamann í Sel-
árdal. Stjórn: Kári Schram. Handrit: Kári
Schram og Ólafúr Engilbertsson. Framleið-
andi: Andrá hf.
• 1 eftirvinnslu. Verklok áætluð fvrrihlula
árs 1996.
VIGUR (vinnuheiti). Um h'f og störf fólks í
Vigur og nágrenni.
JÖKUI.DALUR (vinnuheiti). Unt mann- og
dýrah'f t'Jökuldal og nágrenni.
SÚÐAVÍK (vinnuheiti). Um afleiðingar nátt-
úruhamfaranná og uppbyggingu á staðnum.
Stjórn og handrit þessara verkefna: Steinþór
Birgisson. Framfeiðandi: Víðsýn / Sjónvarp-
ið.
• Tökur standa yfir. Verklok áœtluð á
vormánuðum 1996.
MAÐUR, FUGL OG VATN (vinnuheiti). Unt
lífið og tilveruna við Þingvallavatn. Stjórn:
Valdimar Leifsson. Handrit: Einar Örn Stef-
ánsson. Framleiðandi: Lífsmynd / Sjónvarp-
ið.
• Tökur standa yfir'. Verklok ácetluð
haustið 1996.
GLÍMA. Leikin heimildamynd unt gh'muna.
Handrit og stjórn: Böðvar Bjarki Pétursson.
Framleiðandi: Þorsteinn Bachmann og
Böðvar Bjarki Pétursson.
• / eftirvinnslu. Áœtluð verklok í desem-
ber.
BJÖRGUNIN. Leikin barnantynd, framlag
íslands í samvinnuverkefni EBU-stöðvanna.
Leikstjórn: Sigurbjörn Aðalsteinsson. Hand-
rit: Bergljót Arnalds og Sigurbjörn Aðal-
steinsson. Framleiðandi: Sjónvarpið.
• Myndin er á lokastigi eftirvinnslu.
HREIÐAR HEIMSKI. Hreyfimynd. Stjórn:
Sigurður Örn Brynjólfsson. Framleiðandi:
Siggi Anima Studio, Tallin Eistlandi.
• Myndin erá lokastigi vinnslu í Tallin.
MARÍANNA:
„Það sem hefurflœkst
fyrir íslenskum sjón-
varpsframleiðendum,
er að þeir eru alltaf að
framleiða svo sérís-
lenskt efni að það er
ekki hœgt að selja það
neitt annað“.