Feykir - 28.04.2009, Blaðsíða 4

4 Feykir 17/2009
Vísnakeppni
Safnahússins 2009
AÐSENT EFNI Sæluvikan alltaf er okkur miklils virði
Vísnakeppni Safnahúss
Skagfirðinga í Sæluviku
var nú haldin í 15. sinn og
þátttaka að þessu sinni miklu
meiri en undanfarin ár. Má
vafalaust rekja það til þess
að boðað var tímanlega til
keppninnar og mönnum gafst
nú kostur á að senda úrlausnir
sínar á netinu.
Einnig birtust fyrripartarnir
í vísnahorni Morgunblaðsins og
var dreift þaðan meðal vísnavina
á Leirnum og Baggalút. Allt
þetta varð til að örva þátttökuna
og herða samkeppnina. Alls
bárust 45 úrlausnir frá rúmlega
40 hagyrðingum. Þar af nýttu
sér18 möguleikann að senda
vísurnar gegnum tölvuna. Á
föstudagskvöldið sátum við
Björn Björnsson og yfirfórum
kveðskapinn. Og nú barst svo
mikið af góðum vísum að
ekki dugði lengur að yrkja vel.
Nú urðu hagyrðingar að vera
virkilega snjallir til að fá náð
fyrir augum dómnefndar.
Keppnin var með sama móti
og undanfarið. Annars vegar
skyldu botnaðir fyrripartar
en hins vegar ortar vísur um
ákveðið tilefni. Það skyldi nú
vera um hvernig menn sjái fyrir
sér Framtíð lands og þjóðar.
Hins vegar skyldi botna þrjá
fyrriparta. Þá samdi nú alla, eins
og stundum áður, Guðbrandur
Þorkell, betur þekktur sem Keli
í kaupfélaginu.
Bankakerfið hrundi í haust,
heiðri glatar þjóðin.
Ég hef engri útrás sinnt.
arðinn fengið rýran
Nú er vetur burtu úr bæ,
bráðum getur sungið lóa.
Vísur þær og botnar sem nú
bárust skiptu hundruðum,
margar ljómandi góðar og
raunar verðlaunahæfar. En
dómnefndin varð að axla það
erfiða hlutverk að velja og
hafna til að niðurstaða fengist.
Og til að gefa lesendum Feykis
hugmynd um úrvalið verða hér
fluttar nokkrar af handahófi.
Mörgum var að vonum
tíðrætt um framtíð lands og
þjóðar. Dæmi:
Gunnar Rögnvaldsson á
Löngumýri lítur á málin með
þjóðlegri rómantík og raðar
saman hendingum:
Á kvæðið um lóuna
kært er að minnast
sem kemur til okkar
þó spáin sé ljót.
Hún hvetur alla
að vaka og vinna
og vonglaða taka
sumrinu mót.
En útlitið er vissulega svart hjá
Pétri Stefánssyni í Reykjavík:
Ekki er lífsgangan álitleg,
ýmsir snökta af harmi
Í framtíð munu fleiri en ég
falla af galdþrotsbarmi.
Stefán Haraldsson í Víðidal
greinir orsakir og afleiðingar.
Allt það sem að ekki má
var unnið bak við tjöldin.
Mammonsþrælar munu fá
makleg syndagjöldin.
Sumir eygja töfralausnir eins
og Hreinn Guðvarðarson á
Sauðárkróki:
Eina leiðin sem ég sé
svona í fljótu bragði
göngum inn í E.S.B
eins og kelling sagði.
Aðrir eru á þveröfugri skoðun
eins og t.d. Skarphéðinn
Ásbjörnsson:
Við munum ávallt halda haus
heiðra sjálfstæði og frið
ef að við bara erum laus
við Evrópusambandið.
Óttar Skjóldal í Enni hugsar líka
um framtíðina:
Fyrst ei drap oss fimbulkrísa,
fátt á landann held ég bíti.
Ísland mun því aftur rísa
upp úr þessu skuldavíti.
Alfreð Guðmundsson á Sauð-
árkróki fer í dýran bragarhátt,
oddhenduna:
Landið rís sé lukkan vís,
létt þá Ísland dafnar
Þjóðardísin þegnskap kýs,
þrautar krísum hafnar.
Það voru kosningar á
laugardaginn og línurnar
skýrðust, a.m.k. fyrir Helga
Einarssyni í Mosfellsbæ.
Ef í stefni standa keik
Steingrímur og Jóhanna
og ekki vaða í villu og reyk
um vinstri grænu móana.
Þá munu bankar bregða á leik
og bæta loðnu í lófana
En útrásar- við ekki keik
aftur viljum krógana.
Svo yrkir Þórarinn Baldursson
fyrir hörðustu umhverfis-
sinnana sem ekki vilja láta
skemma neitt og hafa landið
algerlega ósnortið:
Framtíð þjóðar sýnist svört.
Sjá má víða brotinn pott.
En landsins framtíð fyrst er björt
ef flyttist þjóðin öll á brott.
Davíð Haraldsson á Akureyri
spáir:
Spáð er hríð og sollnum sjá ,
seggir bíða snauðir
og þegar líður lengra frá
liggja víða dauðir.
Sumum finnst kannski að
Gunnar Sandholt hafi ort
best þegar hann hugleiddi
framtíð landsins. En af því
að vísnadómarar bera djúpa
virðingu fyrir hæstvirtu alþingi
þótti þeim óhæfa að verðlauna
slíkan kveðskap. Látum okkur
samt heyra:
Hún mun fráleitt
fréttnæm teljast
framtíð lands og þjóðar
ef á þingið
áfram veljast
afglapar og slóðar.
Svo voru margir laglegir
botnar: en fátt eitt er hægt að
sýna hér. Kannski hefur Björg
Baldursdóttir á Hólum vitað af
því að Sparisjóður Skagafjarðar
ætlaði að leggja fram verðlaunafé
í vísnakeppninni
Bankakerfið hrundi í haust,
heiðri glatar þjóðin
Öll nú setjum okkar traust
á elsku sparisjóðinn
Næsti botn gæti verið ortur fyrir
munn Sigurjóns Þórðarsonar
Hegranesgoða og frambjóðanda
Frjálslynda flokksins. Hún
er eftir Eyþór Árnason frá
Uppsölum:
Bankakerfið hrundi í haust,
heiðri glatar þjóðin
Blankur set mitt brotna traust
á Baldur Þór og Óðinn.
Pétur Stefánsson áður nefndur
botnar:
Bankakerfið hrundi í haust
heiðri glatar þjóðin.
Ýmsir missa efalaust
Íbúðina og skrjóðinn.
Gunnar Oddsson í Flatatungu
hefur veriðslappur í útrásinni:
Ég hef engri útrás sinnt,
arðinn fengið rýran.
Með fallið gengi leikið lint
á ljóðastrenginn dýran.
Þá er komið að þeirri vísu
og botnum sem dómnefnd
mat besta. Að þessu sinni var
ákveðið að verðlauna eina vísu
og tvo botna. Verðlaunaféð
var samtals 40,000, krónur
sem skiptist í þrennt, þannig
að höfundur bestu vísunnar
að mati dómnefndar hlaut
kr. 20.000 en tveir skiptu
með sér hinum hlutanum ,
krónum 10.000 hvor. Það var
Sparisjóður Skagafjarðar sem
lagði fram verðlaunin og við
kunnum honum miklar þakkir
fyrir stuðning við keppnina
enda er sparisjóðsstjórinn
mikill vísnaáhugamaður og
hagyrðingur sjálfur.
Nú vildi svo til að
allir verðlaunahafar voru
utanhéraðsmenn. Gat því
enginn þeirra verið viðstaddur
og tekið á móti sínum
verðlaunum. En þeim eru
sendar góðar kveðjur, þakkir og
hamingjuóskir.
Það var Pétur Stefánsson, ætt-
aður frá Keldum í Sléttuhlíð, sem
á annan verðlaunabotninn:
Bankakerfið hrundi í haust,
heiðri glatar þjóðin.
Ekki dugði endalaust
illa fengni gróðinn.
Hinn verðlaunabotninn var
eftir Þórarinn M. Baldursson í
Reykjavík.
Nú er vetur burt úr bæ,
bráðum getur sungið lóa.
Fækkar hretum, fisk úr sæ
fá í netin þeir sem róa.
Þá er komið að vísunni
sem dómendur eftir miklar
vangaveltur ákváðu að úrskurða
besta. Hún reyndist eftir
hagyrðing af þekktu skáldakyni,
Hólmfríði Bjartmarsdóttur frá
Sandi í Aðaldal.
Framtíð landsins fór í pytt,
fátt um það að segja.
Fjárhirðarnir fluttu mitt
fé til Jómfrúreyja.
Að endingu má svo minna á
vísnavef Héraðsskjalasafnsins
sem hægt er að komast inn á
gegnum www.skagafjordur.is/
skjalasafn. Þar er búið að skrá
inn hátt í 30 þúsund vísur og
gera grein fyrir á annað þúsund
höfundum. Er stöðugt unnið að
því að bæta þar við vísum og
upplýsingum um höfunda.
Þar sem keppnin var háð í
sæluvikunni fer vel á að enda
þessa samantekt með vísu sem
Stefán Haraldsson í Víðidal
sendi okkur:
Enginn hik í auga sér
eða svikabyrði.
Sæluvikan alltaf er
okkur mikils virði.
Hjalti Pálsson
Fjöldi gesta var í Safnahúsi Skagfirðinga þegar sýning á verkum Jóhannesar Geirs
var opnuð og við sama tilefni voru kynnt úrslit í Vísnakeppni Safnahússins. Mynd:
Hjalti P.