Fréttablaðið - 11.05.2018, Side 11

En vellíðan er ekki endilega
eftirsóknarverð ef hún er á
kostnað þroska, skapandi
hugsun án þekkingar er yfir-
leitt fáránleg—og sjálfstraust
án færni getur beinlínis verið
hættulegt.
ÁRSFUNDUR 2018
Hilton Nordica
Þriðjudagur 15. maí kl. 14
Á traustum grunni
• Bjarni Benediktsson fjármála- og efnahagsráðherra
Ávarp
• Jónas Þór Guðmundsson stjórnarformaður
Ávarp
• Hörður Arnarson forstjóri
Á traustum grunni - gott ár að baki
• Selma Svavarsdóttir forstöðumaður á starfsmannasviði
Að virkja jafnréttið
• Ragna Árnadóttir aðstoðarforstjóri
Áhrif aukinnar eftirspurnar á raforkumarkað
• Stefanía G. Halldórsdóttir framkvæmdastjóri markaðs-
og viðskiptaþróunarsviðs
Orka í dansi framtíðarinnar

Fundarstjóri
• Magnús Þór Gylfason yfirmaður samskiptasviðs
Landsvirkjun hvetur til opinnar umræðu um orkumál
og býður alla velkomna á ársfund.

Síðasta ár voru met slegin í sölu og vinnslu rafmagns.
Rekstrarafkoma fyrirtækisins hefur aldrei verið betri
og efnahagurinn er traustur.

Á ársfundinum verður fjallað um þessa góðu stöðu. Einnig
verða kynnt þau tækifæri og þær áskoranir sem framundan
eru og fjallað um raforkumarkaðinn í víðu samhengi.

Bein útsending verður frá fundinum á landsvirkjun.is.
Verið öll velkomin
Skráning á www.landsvirkjun.is
#lvarsfundur
Allt frá því ég var barn man ég eftir því að heyra fólk lýsa með þjósti yfir andúð
á utanbókarlærdómi. Það virkar
einhvern veginn lógískt að það sé
sóun á heilastarfsemi að leggja hluti
á minnið. Betra sé að spara plássið
fyrir sköpunargáfuna en sækja bara
upplýsingar og staðreyndir eftir
þörfum.
Ennfremur heyrist það gjarnan
sagt að samhengislaus „páfa-
gaukalærdómur“ sé gamaldags og
gagnslaus. Þetta má til dæmis lesa
úr drögum að menntastefnu sem
borgarráð Reykjavíkur sendi frá
sér nýverið. Þar eru talin upp fimm
markmið í skóla- og frístunda starfi.
Fæst snúast um að skólinn eigi að
tryggja að nemendur hafi tileinkað
sér þekkingu eða færni—ef frá er
talið að þau skuli geta lesið sér til
gagns og gamans. Þess í stað er lögð
áhersla á að upplifun barna af skól-
anum sé jákvæð, að þau þrói sterka
sjálfsmynd, sjálfstraust, frumkvæði,
sköpunargáfu og tileinki sér heil-
brigðan lífsstíl, svo eitthvað sé nefnt.
En vellíðan er ekki endilega
eftirsóknarverð ef hún er á kostnað
þroska, skapandi hugsun án þekk-
ingar er yfirleitt fáránleg—og
sjálfstraust án færni getur beinlínis
verið hættulegt. Það er þess vegna
ekkert smámál ef það er rétt sem
sumir skólamenn, þar á meðal Jón
Pétur Zimsen, halda fram, að það sé
vísvitandi verið að draga úr áherslu
á þekkingu og færni í skólakerfinu.
Það er ýmislegt gagnlegt sem leynist
í kennsluaðferðum og mennta-
stefnum, svo sem eins og páfagauka-
lærdómur, sem þykja vera úr takti
við tímann.
Skapandi páfagaukar
Og hvaða tala skyldi koma næst á
eftir 7.320.442? Það mun vera talan
7.320.443.
Eflaust finnst mörgum merkilegt
að ég kunni svona margar tölur.
Hann hlýtur að vera snjall þessi
pistlahöfundur að kunna að telja
upp í meira en sjö milljónir og
fipast ekkert. Kannski hefur hann
svindlað og hringt í vin sinn Pawel
Bartoszek og hann hefur flett því
upp fyrir hann í þykkri bók með
öllum mögulegum tölum sem
stærðfræðingar geyma í hillunum
sínum. En, nei nei. Ég vissi þetta
alveg sjálfur. Og það er allt út af
páfagaukalærdómi.
Þegar lítil börn læra tölustafina
eru þau nefnilega að læra eins og
páfagaukar. Þau læra fyrst að skilja
muninn á einum og mörgum, svo
læra þau muninn á einum, tveimur
og mörgum—en að fá tilfinningu
fyrir muninum á þrettán og fjórtán
tekur mörg ár—jafnvel þótt barnið
sé vant því að þylja upp talnarununa
hárrétt. En þessi páfagaukalær-
dómur gerir það að verkum að allt
fullorðið fólk kann fullkomlega að
telja, meira að segja upp í tölur sem
það hefur aldrei áður séð.
Og þótt okkur finnist ekki merki-
legt að vita hvaða tala kemur á eftir
7.320.442 þá tók það mannkynið
meira en tíu þúsund ár að finna svar-
ið, og það tekur hverja manneskju
mörg ár að læra aðferðina. Ástæða
þess að okkur finnst ekki merkilegt
að geta svarað spurningunni er ekki
sú að hún er einföld—heldur sú að
við búum öll yfir ótrúlega flókinni
færni sem jafnvel gáfaðasta fólk forn-
aldar gat ekki látið sig dreyma um.
Þekking, skilningur, færni,
sköpun
Engum dytti í hug að það væri
ásættanlegt að nemendur
útskrifuðust úr grunnskóla án þess
að hafa öðlast fullkomna færni í
notkun talnakerfisins.
Og þótt það sé freistandi að taka
þá færni sem sjálfsögðum hlut, þá
byggist hún einmitt á gamaldags
páfagaukalærdómi. Maður þarf að
kunna hluti áður en maður skilur
þá og maður þarf að skilja hluti
áður en maður getur beitt þeim;
og maður þarf að hafa færni í að
beita þekkingu áður en maður
getur skapað eitthvað nýtt og
gagnlegt.
Til þess að sjá samhengi og
mynstur þarf manneskjan að reiða
sig á kynstrin öll af inngróinni
þekkingu, sem ekki er hægt að
fletta upp eftir þörfum. Utan-
bókarlærdómur og páfagaukalær-
dómur verða því smám saman að
forsendu skilnings sem svo getur
leitt til þekkingar, skilnings, visku
eða jafnvel frumlegrar hugsunar.
Hvaða tala kemur eftir 7.320.442?
Þórlindur
Kjartansson
S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 11F Ö S T U D A G U R 1 1 . M A Í 2 0 1 8
1
1
-0
5
-2
0
1
8
0
4
:3
9
F
B
0
4
0
s
_
P
0
3
0
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
0
s
_
P
0
1
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
F
B
D
-F
D
E
C
1
F
B
D
-F
C
B
0
1
F
B
D
-F
B
7
4
1
F
B
D
-F
A
3
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
A

F
B
0
4
0
s
_
1
0
_
5
_
2
0
1
8
C
M
Y
K