Fréttablaðið - 10.05.2018, Blaðsíða 34

Ása Guðný á nýlegu námskeiði Sjóvár. MYND/VALTÝR BJARKI VALTÝSSON
Það er tvennt ólíkt að hjóla í hópi eða einn. Þá ber maður ábyrgð á sjálfum sér en líka
þeim sem eru í kringum mann og
þarf að gæta fyllsta öryggis,“ segir
Ása sem leiðbeinir í sumar á nám­
skeiðum sem haldin eru á vegum
Sjóvár. Þar er farið yfir öryggisatriði
sem hjólreiðafólk þarf að hafa á
hreinu í keppnum og samgöngu­
hjólreiðum.
„Nú er orðið æ vinsælla að taka
þátt í keppnishjólreiðum en margir
sem skrá sig til þátttöku hafa litla
sem enga reynslu af því að hjóla í
hópi. Til að tryggja öryggi sitt og
annarra í keppnum þarf því að læra
hvernig á að bera sig að og gott er
að byrja í minni keppnum fyrst og
kynna sér vel reglur í viðkomandi
keppni,“ segir Ása.
Fyrsta námskeiðið fór fram um
síðustu helgi en þar fóru Ása og
Þorvaldur Daníelsson, oft kenndur
við Hjólakraft, yfir helstu öryggis­
atriði þegar margir hjóla saman.
„Það er að mörgu að huga.
Bendingar og önnur samskipti þarf
að læra, að geta látið vita af holum,
beygjum, glerbrotum og öðrum
hindrunum á leiðinni. Þá er mikil­
vægt að staðsetja sig rétt í byrjun,
hafa allan búnað í lagi, ekkert laust
og ekkert í eyrunum. Einnig þarf að
halda góðu jafnvægi, hjóla jafnt og
bremsa ekki snögglega, geta sleppt
hönd af stýri og hætta ekki skyndi­
lega að hjóla, sem getur hæglega
valdið slysi,“ útskýrir Ása.
Brýnt að öðlast rétta færni
Ása Guðný tók fyrst þátt í keppnis­
hjólreiðum í Bandaríkjunum árið
2003 en árið 2007 á Íslandi.
„Þótt ég hafi verið lengi að er ég
enn að læra. Framan af voru hér
fáar keppnir og litlir hópar. Nú er
aukningin orðin mikil og kröfurnar
meiri, sem betur fer. Sportið er nýtt
hér heima og aðstæður aðrar en
víðast hvar ytra og margt sem þarf
að læra og ber að varast.“
Vegna aukinna almenningshjól­
reiða og vankunnáttu í hóphjól­
reiðum hafi slys aukist.
„Fólk í góðu hjólaformi þarf líka
að öðlast færni í að hjóla í hóp,“
segir Ása og hvetur hjólreiðafólk
sem ætlar til keppni að mæta á
útiæfingar hjá hjólreiðafélögum.
„Til að æfa sig að hjóla á götunni
og vita hvernig á að bera sig að
í umferðinni. Allt snýst það um
tillitssemi og aðgát til að forða
slysum á sjálfum sér og öðrum. Í
umferðinni er maður berskjald­
aður og þarf að vera vel vakandi,
kunnandi á aðstæður og láta vita
vel af sér. Oftast heldur maður sig
hægra megin götunnar en í ýmsum
aðstæðum er maður öruggari úti á
miðri akrein til að geta brugðist við
bílaumferð inn á götuna til hægri
og bílum sem bakka út úr bíla­
stæðum eða þeim sem verið er að
opna,“ útskýrir Ása.
Hún hefur margsinnis hjólað ein
um þjóðvegi landsins þar sem bílar
með tengivagna hafa tekið fram úr
en fært sig aftur inn á sína akrein
áður en þeir eru komnir að fullu
fram hjá henni.
„Tillitssemi er lykilatriði hjá
öllum í umferðinni, hvort sem þeir
eru akandi, hjólandi eða gangandi,
og hún er sérstaklega mikilvæg
þar sem umferð er hröð eins og
úti á þjóðvegum. Því vantar meiri
fræðslu til ökumanna gagnvart
hjólreiðafólki. Ökumenn stórra
ökutækja virðast ekki alltaf gera
sér grein fyrir hversu óþægilegt
það er að fá þá nálægt sér og of
margir bílstjórar vita ekki hvernig
bregðast á við hjólandi umferð. Úr
þessu þarf að bæta því hjólreiðar
fara síst minnkandi og eru komnar
til að vera. Ekki síst samgönguhjól­
reiðar sem eru mikilvægt skref í að
minnka kolefnisfótspor okkar. Því
verðum við öll að vera vel vakandi,
taka tillit til náungans og sýna hvert
öðru virðingu.“
Á sama hátt þurfi hjólreiðafólk
að kunna sig gagnvart gangandi
vegfarendum.
„Við getum notað sameiginlega
hjólastíga til að komast á hjóla­
æfingar og rúlla þá rólega um en ef
við ætlum að hjóla hratt eigum við
skilyrðislaust heima á götunni.”
Ekki plássfrek heldur örugg
Ása er í Hjólreiðafélagi Reykjavíkur
sem líkt og fleiri hjólreiðafélög
bjóða æfingar fyrir almenning.
„Ef ætlunin er að stunda hóp­ eða
keppnishjólreiðar er brýnt að mæta
reglulega á æfingar. Við höfum ekki
mikil tækifæri til æfinga annars.
Þá er gott að fá leiðbeiningar frá
þjálfurum sem þekkja vel til eða
fara fyrst á námskeið eins og hjá
Sjóvá. Í hóphjólreiðum er alltaf
hjólað í þvögu og til þess eru ýmsar
leiðir. Oft hjólar fólk hlið við hlið
til að verjast hliðarvindi og þá gæti
litið út fyrir að við séum pláss­
frek en ökumenn þurfa að átta sig
á að oftast er það gert af gildum
öryggisástæðum.“
Hóphjólreiðar þarf að læra
Ása Guðný Ásgeirsdóttir hefur mikla reynslu af keppnishjólreiðum. Í sumar sér hún um námskeið
á vegum Sjóvár þar sem farið er yfir það sem hafa þarf í huga þegar hjólað er í hóp.
Vigfús M. Vigfússon er vörustjóri persónutrygginga hjá Sjóvá. MYND/ERNIR
Vigfús M. Vigfússon, vörustjóri persónutrygginga hjá Sjóvá, hvetur hjólreiðafólk til að
fara vel yfir tryggingar sínar enda sé
að ýmsu að huga þar.
„Það fara sífellt fleiri ferða sinna
á hjóli og stunda jafnvel hjól­
reiðar sem líkamsrækt, sem er afar
ánægjulegt. Því miður hefur slysum
á hjólreiðafólki hins vegar fjölgað
samhliða þessu, sem undirstrikar
mikilvægi þess að við hugum vel
að öryggismálum og tryggingum,“
segir Vigfús.
Fjölskylduvernd Sjóvár inni­
heldur meðal annars innbústrygg­
ingu, slysatryggingu í frítíma og
ábyrgðartryggingu. „Fjölskyldu­
vernd er afbragðs trygging fyrir alla
almenna hjólreiðamenn, “ upplýsir
Vigfús. „Hún felur í sér tryggingu
á reiðhjólum, ásamt slysatrygg­
ingu fyrir hjólreiðamanninn og
ábyrgðartryggingu ef hann veldur
öðrum tjóni. “
Hægt að sértryggja dýrari hjól
„Sjóvá býður upp á þrjár útfærslur
af Fjölskylduvernd og eru hámarks­
bætur vegna reiðhjóla þá mismun­
andi háar eftir því hvað fólk tekur
víðtæka tryggingu,“ útskýrir Vigfús.
„Við mælum með að þeir sem
eiga dýrari hjól og búnað kaupi
Reiðhjólatryggingu sem tekur mið
af verðmæti búnaðarins.“ Vigfús
segir að Reiðahjólatryggingin henti
einnig þeim sem taka hjólin með
sér til útlanda.
Afreksíþróttir og jaðarsport
Keppnisíþróttir voru lengi vel
undanskildar í slysatryggingu í
frítíma en Vigfús segir þetta hafa
breyst í samræmi við breytta
hegðun almennings.
„Þátttaka í hvers kyns keppnum
Tryggingar hjólreiðafólks
Hjólreiðafólki hefur fjölgað mikið á undanförnum árum. Mikilvægt er að þeir sem hjóla
gangi úr skugga um að þeir séu með fullnægjandi tryggingar fyrir sig og búnað sinn.
Í dag undanskilur slysatrygging í
frítíma í Fjölskylduvernd slys sem
vátryggðir 16 ára og eldri verða
fyrir í keppni eða við æfingar
fyrir keppni í afreksíþróttum.
Með afreksíþróttum er hér átt við
einstaklings- og liðsíþróttir, sem
æfðar eru reglulega undir leið-
sögn þjálfara á vegum félaga og
samtaka sem hafa íþróttakeppni
að tilgangi.
Tryggingin nær þannig til
almenningsþátttöku í æfingum og
keppni í golfi, götuhjólreiðum og
víðavangs- eða götuhlaupi svo og
öðrum íþróttum þar sem almenn-
ingi gefst kostur á þátttöku án
sérstakra skilyrða.
Þeir sem iðka íþróttir sér til
ánægju og heilsubótar og keppa
í þeim af og til þurfa því ekki að
slysatryggja sig sérstaklega fyrir
keppni, ef þeir eru með slysa-
tryggingu í frítíma í Fjölskyldu-
vernd Sjóvár.
er orðin mun algengari en áður var,
sama hvort um er að ræða hlaup í
maraþoni eða þátttöku í hjólreiða­
keppni. Við breyttum því skil­
málum Fjölskylduverndar þannig
að nú eru almennir þátttakendur
tryggðir í keppnum.“
Afreksfólk þarf hins vegar að
tryggja sig sérstaklega, með hlið­
sjón af iðkun hvers og eins.
„Það sama má segja um þá sem
stunda jaðaríþróttir, eins og fjalla­
hjólreiðar utan skilgreindra vega.
Þeir geta tryggt sig sérstaklega.
Þannig endurspeglar Fjölskyldu­
verndin hegðun hins almenna
hjólreiðamanns og slysatrygging
þeirra sem stunda jaðaríþróttir eða
keppnisíþróttir tekur mið af þeirra
iðkun. Hjólreiðafólk getur þannig
verið tryggt fyrir því ef það slasast
eða verður fyrir tímabundnu eða
varanlegu starfsorkutapi, sama
hvernig hjólreiðar það stundar,“
útskýrir Vigfús.
Á sama hátt þurfa þeir sem fara
til útlanda til að hjóla, ýmist til
að keppa eða sér til yndisauka,
að huga sérstaklega að slysatrygg­
ingum.
„Það þarf að skoða hversu
víðtækar slysatryggingar maður
er með, hvar þær gilda í heim­
inum og hversu lengi. Þá er líka
mikilvægt að vera með ferðatrygg­
ingar sem greiða kostnað vegna
læknisaðstoðar erlendis og kynna
sér hversu víðtækar kortatrygg­
ingarnar eru.“
Ábyrgð hjólreiðafólks
Vigfús vekur athygli á að hjólreiða­
fólk geti einnig valdið öðrum tjóni.
„Þá þarf að hafa í huga að það er
ekki skylda að ábyrgðartryggja hjól
líkt og bíla. Ef hjólreiðamaður hjól­
ar til dæmis á gangandi vegfaranda
getur hann orðið skaðabótaskyldur
fyrir tjóninu. Ábyrgðartryggingin
í Fjölskylduvernd nær til slíkra
tilvika, svo lengi sem tjóninu hefur
ekki verið valdið af gáleysi.“
Vigfús undirstrikar að lokum
mikilvægi þess að hjólreiðafólk
hafi nauðsynlegan öryggisbúnað
á hjólum sínum og minnir á að
umferðaröryggi sé á ábyrgð allra
vegfarenda.
Sjóvá er í Kringlunni 5. Sími 440
2000. Sjá nánar á sjova.is
Þátttaka í keppn-
um er orðin algeng-
ari en áður var og því
breyttum við skilmálum
Fjölskylduverndar og
tryggjum nú almenna
þátttakendur í keppnum.
8 KYNNINGARBLAÐ 1 0 . M A Í 2 0 1 8 F I M MT U DAG U RÚT AÐ HJóLA
1
0
-0
5
-2
0
1
8
0
4
:3
1
F
B
0
6
4
s
_
P
0
4
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
1
8
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
6
4
s
_
P
0
3
1
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
F
B
D
-5
1
1
C
1
F
B
D
-4
F
E
0
1
F
B
D
-4
E
A
4
1
F
B
D
-4
D
6
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
2
B

F
B
0
6
4
s
_
9
_
5
_
2
0
1
8
C
M
Y
K