Feykir - 26.01.2012, Blaðsíða 4

4 Feykir 04/2012
Góður árangur
Í upphafi nýs árs er öllum
hollt að líta um farinn veg og
skoða hvað hafi tekist vel til
og hvað hefði mátt betur fara.
En ekki síður er nauðsynlegt
að horfa fram á veginn og
setja sér markmið og fylgja
eftir þeim málum sem brýnt
er að klára. Þetta á jafnt við
um einstaklinga, heimili og
fyrirtækin í landinu eins og
Alþingi Íslendinga og
ríkisstjórn.
Okkur hættir oft til að
draga fyrst upp allt það
neikvæða og það sem miður
fer en gleyma að það eru góðu
hlutirnir sem eru hvatning til
að gera enn betur. Á þeim þarf
að byggja ef við ætlum að
komast eitthvað áfram en ekki
hjakka í svartsýnisgírnum og
spóla okkur þar föst niður í
bölsýni og bölmóði og láta
úrtöluraddirnar ráða ferð.
Ég tel vera fullt tilefni fyrir
þjóðina að gleðjast í upphafi
nýs árs. Það er ljóst að erfið-
asti kaflinn er að baki í
sársaukafullum aðgerðum
vegna hrunsins sem – nota
bene – nýfrjálshyggjan og
græðgisöflin sem réðu hér
ríkjum bera stærsta ábyrgð á.
Það eru nýir, breyttir og von-
andi betri tímar framundan.
Ný kynslóð lærir af reynslunni
og leggur áherslu á sjálfbærni,
jöfnuð, réttlæti og velferð en
ekki þá græðgi og sérhags-
munahyggju sem keyrði hér
allt í þrot 2008.
Skiljanlega kveinka margir
sér undan afleiðingum hruns-
ins og væri annað skrítið.
Þegar þú kemur að heimili
þínu í rúst þá verða fyrstu
viðbrögðin afneitun, síðan
sorg og reiði en að lokum
sérðu að það er ekkert annað í
boði en að hefjast handa við
að reisa það að nýju með
tilheyrandi fórnum, útgjöld-
um og erfiði. Nákvæmlega
það sama á við um þjóðarbúið
okkar í þessu samhengi. Við
höfðum ekkert annað val en
endurreisa þjóðfélagið að
nýju. Þótt það myndi verða
sársaukafullt fyrstu árin
myndi það skila sér að lokum
eins og komið hefur í ljós.
Við erum að ná gífurleg-
um árangri á stuttum tíma í
endurreisninni og mælanlegur
árangur er að birtast á
mörgum sviðum í þjóðfélag-
inu. Sérfræðingar hafa horft
til þess sem fyrirmyndar í
efnahagsmálum annarra
þjóða hve Íslendingum ætlar
að takast að koma sér hratt út
úr kreppunni en verja um leið
velferðarkerfið og kjör þeirra
lægst launuðu.
Skattar eru eitur í beinum
margra frjálshyggjupostula og
fyrir hrun hafði þróunin orðið
sú að skattbyrði lækkaði
hlutfallslega á hátekjufólki en
hækkaði á lágtekju- og meðal-
tekjufólkinu. Samfélagslegur
ójöfnuður jókst þá hröðum
skrefum. En með skattkerfis-
breytingum hefur tekist að
snúa þessari óheillaþróun við
og með þrepaskiptu skattkerfi
greiðir nú lágtekjufólk lægra
hlutfall af tekjum sínum í
skatta en áður var og greiðir
helmingur hjóna í landinu nú
lægra hlutfall af tekjum sínum
í skatta en þau gerðu árið
2008. Við skulum muna það
að réttlátir skattar eru ekkert
annað en ávísun á velferð og
jöfnuð og framkvæmdir og
uppbyggingu í þjóðfélaginu.
Það er góður árangur að
hafa náð fjárlagahalla ríkis-
sjóðs úr 216 milljarða árið
2008 niður í 46 milljarða halla
fyrir árið 2011 og að fjárlög
geri ráð fyrir aðeins 20 mill-
jarða halla á þessu ári. Þessi
árangur kemur ekki af sjálfu
sér en mun skila sér hratt til
baka í getu ríkissjóðs til
áframhaldandi uppbyggingar.
Það er góður árangur að:
- kaupmáttur launa heldur
áfram að aukast,
- atvinnuleysi hefur farið úr
12% þegar verst lét niður í
7% og áfram skal barist við
atvinnuleysisdrauginn,
- 27 milljörðum skuli varið í
launa- og bótahækkanir á
þessu ári þrátt fyrir glímuna
við ríkishallann,
- persónuafsláttur er nú að
fullu verðtryggður; það var
hann ekki þegar okkur var
sagt að smjör drypi hér af
hverju strái fyrir hrun,
- hægt er að greiða 18
milljarða í vaxtabætur á
þessu ári,
- verið sé að ráðast í
uppbyggingu hjúkrunar-
rýma vítt og breitt um
landið fyrir um 8 milljarða,
- átak í uppbyggingu
ferðamála hefur skilað sér
margfalt til baka í auknum
þjóðartekjum og störfum
um allt land,
- átakið „Allir vinna“ hefur
gengið mjög vel og sam-
eiginlegt átak með aðilum
vinnumarkaðarins gegn
svartri atvinnustarfssemi sé
að skila miklum árangri,
- hagvöxtur í landinu stefnir
í um 4 % í lok síðasta árs.
Það er góður árangur að nást í
niðurfærslu íbúðalána og
endurskipulagningu skulda
fyrirtækja og heimila. Og það
er góður árangur og varnar-
sigur við þessar erfiðu að-
stæður að tekist hefur að verja
grunnstoðir heilbrigðiskerf-
isins.
Svona mætti halda áfram
að telja upp dæmin sem sýna
okkur að við erum á réttri
braut. Fjöldamargt annað væri
ástæða til að nefna, staðreyndir
sem sýna að mikill árangur
hefur náðst á ekki lengri tíma.
Við eigum eftir sem áður
ýmsum verkum ólokið á þessu
kjörtímabili sem lagt var upp
með að ljúka og er brýnt að
klára þau samhliða áfram-
haldandi uppbyggingu í land-
inu. Þar vil ég sérstaklega
nefna nýtt fiskveiðistjórnar-
kerfi, Rammaáætlun um
vernd og nýtingu náttúru-
auðlinda og nýja stjórnarskrá.
Einnig vil ég nefna endur-
skoðun á húsnæðis- og al-
mannatryggingakerfinu sem
miklar vonir eru bundnar við.
Mikilvægt er að mannsæm-
andi framfærsla verði tryggð
þeim sem á þurfa að halda svo
þeir geti lifað með reisn og að
fjármunir til þessa málaflokks
nýtist enn fremur sem best.
Húsnæðiskerfi landsins
verður að geta mætt þörfum
allra landsmanna burtséð frá
búsetu og ólíkum búsetu-
formum. Leiga á að vera
raunhæfur valkostur til móts
við eigið húsnæði og gera
verður fólki auðveldara að
eignast sína fyrstu íbúð.
AÐSENT LILJA RAFNEY MAGNÚSDÓTTIR skrifar
Breytingar á fiskveiði-
stjórnarkerfinu eru mér hjart-
ans mál. Ég hef horft upp á
það hvernig það hefur leikið
margar byggðir grátt og
hvernig gallar þess og óréttlæti
birtast í sinni tærustu mynd á
því landsvæði sem ég þekki
best til og í mörgum sjávar-
byggðum hringinn í kringum
landið. Í núverandi kerfi hafa
byggst upp gífurlegir hags-
munir valdablokka í landinu
sem gefa sitt ekki eftir baráttu-
laust. Heilu byggðarlögin og
margar atvinnugreinar eiga
allt sitt undir velvilja stórra
kvótahafa og fjármálastofnana.
Þessar valdablokkir hafa beitt
ótrúlegum hræðsluáróðri
gegn breytingum á kerfinu og
beita miklum þrýstingi á
stjórnvöld að sem minnstu
verði breytt. Hræðslan og
meðvirknin við að styggja
ekki þá stóru og sterku er víða
undirliggjandi. Meirihluti
þjóðarinnar hefur talað í
kosningum og vill breyta
kerfinu en færri þora að koma
fram og tala fyrir því opin-
berlega því það gæti haft
ófyriséðar afleiðingar fyrir þá.
Frá hruni hefur Rannsókn-
arskýrsla Alþingis komið út og
í farvatninu er rannsókn á
lífeyrissjóðunum og sparisjóð-
unum. Brýnt er að fram fari
rannsókn á einkavæðingu
bankanna eins og þingmanna-
nefndin samþykkti. Rannsókn
á kvótakerfinu og afleiðingum
þess frá því að framsal og
óbein veðsetning var leyfð er
nauðsynleg fyrir allt sam-
félagið sem hluti af uppgjöri
við hrunið, enda leikur á því
enginn vafi að þræðir kvóta-
kerfisins lágu um viðskiptalífið
eins og mál hjá sérstökum
saksóknara hefur sýnt fram á.
Ég tel einnig mjög nauðsynlegt
að fram fari úttekt á sam-
félagslegum og hagrænum
áhrifum fiskveiðistjórnunar-
kerfisins á byggðir landsins sl.
20 ár, eins og sjávarútvegs- og
landbúnaðarnefnd Alþingis
samþykkti sl. sumar. Það
verður aldrei allt mælt í krón-
um og aurum. En á bak við
tölur og hagræðingarkröfur
markaðarins er líf, framtíð og
búsetuskilyrði fólks í sjávar-
byggðum, sem horfa verður til
þegar heildarmyndin er
skoðuð.
Nú reynir á hvernig til tekst
með þetta ögrandi verkefni
sem þessari ríkisstjórn er falið
af sínum kjósendum.
Gleðilegt ár.
Lilja Rafney Magnúsdóttir
þingmaður VG í
Norðvesturkjördæmi
Bridge
Svæðamót í
sveitakeppni
Svæðamót Norðurlands
vestra í sveitakeppni var
háð um síðastliðna helgi en
keppt var um rétt til að
spila í undanúrslitum
Íslandsmóts í sveitakeppni í
bridge. Norðurland vestra á
rétt til að senda þrjár sveitir
til þátttöku.
Alls voru spilaðir sex
tuttugu spila leikir. Sveit
Sparisjóðs Siglufjarðar sigraði
alla andstæðinga sína með
miklum mun og fengu 146 stig
af 150 mögulegum. Sveit
Sparisjóðsins skipuðu: Ólafur
Jónsson, Birkir Jónsson, Jón
Sigurbjörnsson og Friðjón
Þórhallsson
Annað sætið hreppti sveit
Fisk-Seafood með 89 stig en
með henni spiluðu: Ásgrímur
Sigurbjörnsson, Jón Örn
Berndsen, Eyjólfur Sigurðsson,
Ólafur Sigmarsson, Bjarki
Tryggvason og Skúli V Jónsson.
Þriðja sætið kom í hlut
Sveitar Guðna Kristjánssona
með 62 stig, en auk hans
spiluðu Ólafur Stefánsson,
Einar Svavarsson, Kristján
Birgisson, Stefán Berndsen og
Sólveig Róarsdóttir. /BÞ
Sveit Sparisjóðsins. Frá vinstri: Friðjón, Birkir, Jón og Ólafur.