Feykir - 10.05.2012, Blaðsíða 8

8 Feykir 18/2012
Aðgengi
fyrir alla
Málstofa á vegum Sjálfsbjargar í Skagafirði
Harpa Cilia Ingólfsdóttir
byggingafræðingur og
ferlihönnuður frá Aðgengi
ehf. var fengin til að ræða um
bætt aðgengi fatlaðs fólks á
málstofu sem Félag
Sjálfsbjargar í Skagafirði stóð
fyrir á dögunum. Fjölmargir
lögðu leið sína í Hús frítímans
á Sauðárkróki til að fræðast
um málefnið og hina nýju
byggingarreglugerð sem sögð
er vera bylting hvað varðar
grundvallarmannréttindi
fatlaðra.
„Nýja byggingarreglugerðin
markar tímamót í mannrétt-
indum,“ segir Harpa en bætir
við að það sé reyndar ekkert
nýtt að byggingar ætlaðar
almenningi eigi að vera
aðgengilegar öllum, heldur var
það bara ekki nægjanlega skýrt
í eldri reglugerðinni. „Það
virðist þurfa að taka hvert
atriði, greina það og búa til
útskýringar og leiðbeiningar til
þess að tekið sé tillit til allra
þátta. En við höfum verið að
byggja þetta upp hægt og
hægt.“ Hún bendir á að bein
tengsl séu milli Samnings
Sameinuðu þjóðanna um
réttindi fatlaðs fólks, sem var
undirritaður fyrir hönd Íslands
árið 2007, og Mannvirkja-
laganna frá 2010, sem skilaði
sér síðan beint í nýju byggingar-
reglugerðina nr. 112/2012.
„Með þessum nýju lögum og
reglugerð erum við að nálgast
hin Norðurlöndin í lágmarks-
kröfum um aðgengi fyrir alla,“
segir Harpa en ein stærsta
breytingin í reglugerðinni segir
hún vera að algild hönnun
gildir einnig fyrir öll íbúðarhús,
önnur en einbýli, rað- og
parhús og efri hæð í tveggja
hæða blokkum. „Við megum
vera stolt af því að taka þátt í
þessu ferli og ég er sannfærð
um að eftir nokkur ár lítum við
til baka og hugsum: Hvernig
datt okkur í hug að byggja
svona óaðgengileg hús þarna í
denn.“ „Ég hef fulla trú á því að
í framtíðinni muni allir geta
gengið að því sem vísu að það
geti komist inn og um bygg-
ingar sem bjóða upp á þjónustu
fyrir almenning. Það á við um
alla þjónustu hvort sem það er
tengt ríki, sveitarfélögum eða
einkageiranum.“
Dreymir um að sjá
fólk flykkjast til kirkju
Sr. Solveig Lára Guðmundsdóttir
í framboði til vígslubiskups á Hólum
Kjör til vígslubiskups-
embættisins að Hólum fer
fram um miðjan mánuðinn.
Solveig Lára Guðmundsdóttir
sóknarprestur á Möðru-
völlum í Hörgárdal er ein af
þeim sem gefur kost á sér til
embættisins en hún hefur
verið á ferðalagi um landið
undanfarnar vikur. Blaða-
maður Feykis hitti Solveigu
Láru þegar hún átti leið um
Skagafjörð á dögunum og
spurði hana út í ævistarfið og
draumsýn hennar fyrir
Þjóðkirkjuna.
„Ég er búin að starfa sem
prestur í kirkjunni í 29 ár og nú
langar mig að víkka út þjónustu
mína fyrir kirkjuna,“ segir
Solveig aðspurð um framboð
hennar. Hún starfaði sem
prestur í Reykjavík og Sel-
tjarnarnesi í 17 ár áður en hún
tók við Möðruvallaprestakalli
fyrir 12 árum síðan og segir að
þessi starfsreynsla hennar í
borg og í sveit myndi nýtast
henni vel í að þjóna vígslu-
biskupsembættinu á Hólum.
„Nú er að koma upp
skemmtilegt tækifæri til að
breyta verkaskiptingunni
innan kirkjunnar og þá koma
fram ýmis ný sóknartækifæri,“
segir Solveig Lára og vísar til
þeirrar miklu endurnýjunar
sem á sér nú stað innan Þjóð-
kirkjunnar þegar þrír nýir
biskupar taka við embætti, þ.e.
vígslubiskup á Hólum og á
Skálholti, og biskup Íslands.
„Ég myndi gjarnan vilja flytja
ákveðin verkefni sem unnin
eru á Biskupsstofu í Reykjavík
aftur á gömlu bisk-upsstólana,
þannig að starfið í stiftunum
eflist og styrkist,“ segir hún og
tekur sem dæmi að hún telur
að fræðslumálin væru vel
geymd í höndum biskupsins á
Hólum. „Ég sé einnig fyrir mér
að Hólar gætu hentað vel sem
nokkurskonar miðstöð fyrir
starfsfólk kirkjunnar. Þar gætu
þau sótt fræðslu og þjálfun til
að undirbúa þau undir hið
mikla sjálfboðastarf sem þau
hafa fyrir höndum,“ útskýrir
Solveig Lára en hún segist
leggja megináherslu á að hlúa
vel að starfsfólki kirkjunnar og
fjölskyldum þeirra, sem og
sóknarnefndunum.
Sem fyrr segir hefur Solveig
Lára verið á ferðalagi en hún
hefur verið að heimsækja
sóknarnefndarformenn vítt og
breitt um landið. Þá hefur hún
farið um alla Austfirðina,
Norðausturland, Eyjafjörðinn
og var stödd í Skagafirði í
síðustu viku. Í þessari viku
heimsækir hún sóknarnefnd-
arformenn í Húnavatnssýsl-
unum. „Það hefur verið
meiriháttar tækifæri fyrir mig
að hitta allt þetta fólk og fá að
skoða aðstæður á hverjum stað
fyrir sig,“ segir Solveig Lára.
Ferðalagið segir hún vera
frábært veganesti fyrir hana
yrði hún kjörin í embættið,
bæði vegna þess að þá þekkir
hún til fólks og aðbúnaðar í
kirkjum af eigin raun. „Líka
vegna þess að þá veit fólk sem
hefur hitt mig að ég er af holdi
og blóði og að þau geti leitað til
mín,“ bætir hún við.
Solveig Lára segist lengi
hafa fundið þessa köllun hjá sér
og að hún sé reiðubúin að
takast á við starfið. „Ég á mér
draum að sjá fólk flykkjast
brosandi til kirkju, syngja og
klappa, og fara heim til sín
aftur fyllt af gleði yfir því að
Guð elskar það og er með því í
öllu sem það tekur sér fyrir
hendur.“
Solveig Lára hvetur fólk til að
skoða heimasíðu sína sem er á
slóðinni: www.solveiglara.net
/BÞ
Bætt aðgengi
á einfaldan hátt
Það er í mörg horn að líta þegar
kemur að bættu aðgengi, eins
og kom fram í málstofunni, en
samkvæmt Hörpu geta hags-
munir fatlaðs fólks jafnframt
skarast á. „Það þarf einnig að
hafa í huga að aðgengi fyrir alla
er ekki bara hjólastólaaðgengi
heldur þarf að taka tillit til
göngu- og handaskertra,
blindra og sjónskertra, heyrn-
arskertra, astma- og ofnæmis,
þroskahömlunar og lestrarörð-
ugleika,“ segir hún og tekur
úrtektir á gangstéttum sem
dæmi. „Hjólastólanotendur
vilja ekki hafa neinar brúnir á
meðan þeir sem nota blindra-
stafi verða að hafa einhvers-
konar afmörkun til að vita hvar
gangstétt endar og gatan
byrjar.“ Harpa segir umfang
aðgengismála oft koma fólki á
óvart og þörfin á að taka tillit til
miklu stærri hóps en bara
hjólastólanotenda.
Harpa bendir á nokkur
atriði sem brýnt er að hafa í
huga. Hvað varðar aðgengi að
byggingum er til dæmis
nauðsynlegt að hægt sé að
komast frá bílastæðunum upp
á gangstéttir á hjólastól og
þaðan að aðalinngöngum.
Einnig þarf að huga að um-
ferðarleiðum innanhúss; hvort
hægt sé að komast um alla
hæðina og á milli hæða. Auk
þess verður að vera aðgengileg
snyrting.
Oft er hægt að bæta aðgengi
á einfaldan og kostnaðarlítinn
hátt og þá segir Harpa m.a.
hægt að afmarka bílastæði,
gera fláa upp á gangstéttir og
fjarlægja þröskulda. „Þá er oft
hægt að bæta neðan á
útidyrahurðir í stað þess að
skipta um hurðarfleka. Einnig
er oft nóg að setja felliþröskuld
í staðin en mikilvægt er að setja
fægilista eða fláa, ef ekki er
hægt að fjarlægja þröskulda,“
útskýrir hún. Hvað varðar
aðgengi að snyrtingum segir
hún oft vera nægjanlegt að
snúa hurðum inn á snyrtingar,
til að ná rýmisþörf hjóla-
stólanotenda. Jafnframt finnst
mörgum nauðsynlegt að hafa
armstoðir við salerni. Loks
bendir hún á nauðsynlegt sé að
hafa augun opin fyrir ýmsum
hlutum sem geta verið á
gangvegi fólks, t.d. dæmis
staurar, skilti, húsgögn,
blómaker og þess háttar, en
slíkir hlutir geta verið hættuleg
blindum og sjónskertum.
Hægt er að fræðast nánar
um málið á heimasíðu
Aðgengis á slóðinni: www.
gottadgengi.is
/BÞ
Góð aðsókn var að málstofu um bætt aðgengi fyrir fatlað fólk.