Feykir - 08.11.2012, Blaðsíða 6

6 Feykir 42/2012
sama, að afla frétta og koma
upplýsingum til skila við
lesendur á mannamáli. En
viðfangsefnin eru frábrugðin
og eðlilega staðbundnari hjá
blöðum eins og Feyki, á meðan
verið er að fást við fréttir í
Mogganum sem snerta alla
landsmenn. En landsmálin hafa
ekki beint verið upplífgandi
eða skemmtileg eftir hrunið,
þannig að oft saknar maður
Feykisáranna, sem og tímans
þegar ég vann á Degi. Það ágæta
blað var lengst af staðbundið
fyrir Norðurland en það var
líka gaman að vinna á Degi
þegar það varð landsblað, með
skrifstofur á Akureyri og í
Reykjavík. Þaðan var ég ráðinn
yfir á Moggann haustið 2000
og tíminn þar hefur verið afar
lærdómsríkur og tíðindamikill,
svo ekki sé meira sagt, bæði
á fjölmiðlamarkaðnum og í
landsmálunum. Breytingarnar
á þjóðfélaginu bara frá alda-
mótum eru með ólíkindum,
svo ekki sé nú talað um árin
eftir hrun.
Einhver góð saga úr blaða-
mannabransanum?
-Góð saga, segirðu. Það er
svosem af ýmsu að taka,
margir eftirminnilegir sam-
starfsmenn gegnum tíðina og
atvik sem maður hefur lent í.
Að vísu myndi ekki allt þola
dagsljósið, bíð kannski með
þar til síðar ef ske kynni að
æviminningar yrðu einhvern
tímann skráðar.
Oft hefur starfið gengið út á
langa bið eftir því að ná fréttum.
Þannig biðum við Dagur B.
Eggertsson, sem þá vann með
mér á DV eitt sumarið, heila
kvöldstund í kulda og trekki
fyrir utan Ráðherrabústaðinn
eftir ráðherrum á mikilvægum
ríkisstjórnarfundi. Sátum þá
fyrir Jóni Baldvin, Sighvati
Björgvins og fleirum sem
reyndu að lauma sér út bak-
dyramegin gegnum trjárunna í
skjóli myrkurs. Þeim tókst það
ekki, við skiptum liði.
Eina sunnudagsvakt á DV
fór ég með Sveini Þormóðssyni
ljósmyndara á krísufund
Kvennalistans á Nesjavöllum
um framboðsmál. Þetta var
að vetri til, komið kvöld og
fljúgandi hálka á leiðinni. Þegar
Sveinn rann niður bratta og
flughála brekkuna og krappar
beygjurnar Nesjavallamegin
fór ég með allar þær bænir
sem mér höfðu verið kenndar,
hélt að þetta yrði okkar síðasta
stund þar sem Sveinn var með
aðra höndina á handbremsunni
og hina á stýrinu, en fyrir
ókunnuga skal þess getið að
VIÐTAL Páll Friðriksson
Björn Jóhann Björnsson blaðamaður Morgunblaðsins er um þessar mundir að senda
frá sér bók númer tvö um skemmtilega Skagfirðinga en fyrsta bókin í þeim flokki leit
dagsins ljós fyrir ári. Naut hún mikilla vinsælda lesenda enda alltaf gaman að geta hlegið
að sér og sínum. Feykir sendi Birni línu og forvitnaðist um Skagfirskar skemmtisögur og
blaðamannaferilinn en Björn hefur lengi unnið við blaðamennsku m.a. hjá Feyki.
Var hann fyrst spurður um hvenær og hvernig sá ferill hafi byrjað.
Skemmtileg vinna
og mikið hlegið
-Ef farið er alveg aftur til
Feykisáranna þá eru þetta orðin
alla vega 25 ár. Sumarið 1987
vann ég á Feyki við fréttaskrif
og leysti einnig ritstjórann
af, sem þá var Ari Jóhann
frá Holtsmúla. Blaðamaður
með mér var Haukur Hafstað
í Vík. Þetta var einstaklega
skemmtilegt sumar og frábær
vinnuandi þarna í gamla
barnskólahúsinu, þar sem
SÁST var einnig til húsa. Við
fengum mannlífsstraumana á
Króknum og í Skagafirði beint
í æð frá fólki sem leit reglulega
inn á sameiginlega kaffistofu
SÁST og Feykis. Þarna fæddust
margar góðar hugmyndir og
stundum gat vinnufriður orðið
lítill. Annars var það forveri
Ara, Jón Gauti Jónsson, kennari
í Fjölbraut, sem fékk mig fyrst
til að skrifa eina og eina frétt í
Feyki árið 1986, aðallega um
íþróttir. Þá voru kappar á borð
við Hemma Sæm, Skúla Þórðar
og Inga Vaff farnir að skrifa
líka fyrir blaðið. Árið 1988
fékk ég vinnu sem blaðamaður
á Degi á Sauðárkróki og var
síðar á Akureyri á sumrin og í
Reykjavík á veturna á meðan
ég var í háskóla. Sumarið 1992
var ég ráðinn á DV og var þar í
ein sex ár í margs konar frétta-
og greinaskrifum, sá einnig um
skoðanakannanir blaðsins um
tíma og helgarblaðið.
Hafðir þú stefnt á að gerast
blaðamaður?
-Já, það má segja það. Ég tel
mig hafa fengið bakteríuna
í starfskynningu á Morgun-
blaðinu vorið 1983, þegar
það var til húsa í Aðalstræti 6.
Heillaðist af þeim heimi sem ég
kynntist þar, og er núna að vinna
með nokkrum blaðamönnum
og ljósmyndurum sem þá
voru á blaðinu. Þegar ég
fór í Fjölbrautaskólann á
Króknum starfaði ég mikið
að útgáfumálum og ritstýrði
skólablaðinu Molduxa sem
dagblaði í þemaviku vorið
1986. Það eru eftirminnilegir
tímar.
Hver er helsti munurinn
á því að starfa á litlum
landsbyggðamiðli norður í
landi og stórum miðli sem
Morgunblaðið er?
-Að grunni til er starfið það
Björn Jóhann segir frá blaðamannaferlinum og tilurð Skagfirskra skemmtisagna
Björn Jóhann við tölvuna. Skagfirskar skemmtisögur ekki langt undan.