Feykir - 15.11.2012, Blaðsíða 8
8 Feykir 43/2012
Pardus og Paulsen gjafmildir
Veittu gjafir
á báða bóga
Þeir voru vægast sagt
gjafmildir félagarnir Jóhann
Haraldsson hjá bifreiða-
verkstæðinu Pardus á
Hofsósi og Sigurður Júlíus
Jónsson hjá Paulsen ehf. er
þeir heimsóttu Samgöngu-
minjasafnið í Stóragerði í
síðustu viku.
Þar var Gunnar Þórðarson
heimsóttur og honum færð
forláta taska sem inniheldur
tæki og efni til að hressa upp á
lakk gamalla bíla safnsins.
Einnig naut björgunarsveitin
Grettir góðs af gjafmildi þeirra
félaga og fengu í sinn hlut helj-
arinnar bónsett sem kemur sér
vel fyrir hinn tröllaukna björg-
unarbíl sem henni áskotnaðist
fyrr í haust.
Tilefnið segir Jóhann vera
það að Paulsen og Pardus
ákváðu á bóndögum sem
haldnir voru sl. vor að styrkja
Samgönguminjasafnið með
bón- og massaefnum og massa-
vél. Þá fengu þeir lánaðan
gamlan bíl af safninu til að sýna
hve vel bónið reyndist sem
verið var að kynna og í kjölfarið
kviknaði hugmyndin. –Við
erum að láta þessa hugmynd
verða að veruleika núna og
færum safninu þessa gjöf til að
snyrta bílana sem hér eru. Þetta
eru fallegir gripir, segir Sigurður
og útskýrir fyrir blaðamanni að
hægt sé að endurnýja lakk á
bílum sem orðnir eru kústa-
rispaðir og þreyttir með þessum
græjum og verða þeir eins og
nýsprautaðir á eftir.
-Mér líst vel á þetta. Það eru
margir bílar á safninu sem
þurfa svona meðhöndlun og
þetta kemur sér afskaplega vel,
segir Gunnar Þórðarson Sam-
gönguminjasafnsstjóri sem nú
getur massað sem aldrei fyrr.
Hingað til hafa bílarnir verið
massaðir handvirkt en núna
segir Gunnar að verkið verði
ekkert mál með nýju græjunni.
En það er ekki eins og sjáist
Heilir og sælir lesendur góðir.
Halldór Gunnlaugsson læknir frétti af
forðagæslumanni, sem ekki þótti bráð-
gáfaður, vera að skoða nautgripi. Hann orti.
Réttvísinnar braut er blaut
bót er þó við grandi.
Þegar dæmir naut um naut
naut hvort sé í standi.
Jón Hansson frétti af kostagrip sem mun
hafa verið á ferli hér norðanlands. Hann
yrkir svo.
Í lágu gengi lítils verð
lötrar um í rýru standi.
Snauturleg í sníkjuferð
snemmbæran á Norðurlandi
Kannski er við hæfi á þeim illviðrisdögum
er þessi þáttur er í smíðum að rifja næst
upp þessar harðneskjulegu vísur eftir
Kristján fjallaskáld.
Krenkt er önd, en kvalið fjör
köld eru hjörtu líða.
Bregður nornin bitrum hjör
brjósti undir svíða.
Rænir drembin höfðingshönd
og heilagt frelsi deyðir.
Í glaumi synda gjálíf önd
gulli stolnu eyðir.
Klerka þvaðurs heimskuhríð
hylur sannleiks ljóma.
Þeirra fjötrar lygi lýð
lágt í villudróma.
Biturt er blessað fjallaskáldið þar, en vel er
kveðið. Gaman í framhaldinu að fá eina vel
gerða sem mig minnir endilega að sé eftir
snillinginn Jón Rafnsson.
Þröngt í búi orðið er
öfugt snúið flestu.
Þráfalt trúað því er ver
þeim, sem ljúga mestu.
Einhver hefur verið að öfundast er
Steingrímur Thorsteinsson orti þessa.
Eggjaði skýin öfund svört
upp rann morgunstjarna.
Byrgið hana, hún er of björt
helvítið að tarna.
Minnir að Guðmundur Guðmundsson
sem kallaður var skólaskáld hafi ort þessa.
Oft mig dreymir dagana,
dali, gil og bala.
Þar sem heima um hagana
hljóp ég til að smala.
Minnir endilega að þessi sé líka eftir
Guðmund.
Sárt ég, æska, sakna þín.
Sortnar á lífsins göngu.
Nú eru gömlu gullin mín
gleymd fyrir ævalöngu.
Vísnaþáttur 582
Kannski hefur Sveinbjörn Egilsson búið
við fótamein er hann orti þesa.
Opt það sannast máltak má
menn þess allir gæti.
Gæfan veltur einatt á
óstöðugum fæti.
Minn góði vinur Jón Tryggvason bóndi í
Ártúnum kenndi mér margar góðar vísu er
við áttum spjall saman. Gaman hefði verið
á þeim tíma að ná miklu meira efni frá Jóni
sem kunni ógrynni af vísum og tildrögum
þeirra. Margt sagði hann mér um bóndann
Jón Jónsson á Eyvindarstöðum sem orti
margar snjallar vísur, en vildi oft á tíðum alls
ekki kannast við þær síðar, er þær komust
á kreik. Kannski of mikil bjartsýni að biðja
lesendur að miðla til mín vísum eftir Jón.
Minnir endilega að þessi sé eftir hann, án þess
að ég geti eða vilji nafngreina sálnahirðinn.
Allt ber vottinn um, þig drottinn sendi.
Kærleiks virðir göfgan glans
gimbrahirðir skaparans.
Trúlega hefur verið ill hríð er Einar M.
Jónsson orti þessa.
Brást mér nú þín hylli flý,
hug þinn fjölmargt lokkar.
Tímans fönn er fokin í
fornu sporin okkar.
Það var minn góði vinur og Vestmanna-
eyingur, Ási í Bæ, sem komst eitt sinn
svo að orði er rifjaðar voru upp góðar
minningar frá fyrri vertíðum.
Þegar sígur sólin rauð
sundin gulli þekur.
Í hjarta mínu á ég auð
sem enginn frá mér tekur.
Í því illviðri sem geisað hefur nú að
undanförnu yrkir Ingólfur Ómar svo
ágæta hringhendu.
Veldur kvíða vetrartíð
veðrin stríðu meður.
Þrótt úr níðir þreyttum lýð
þrálátt hríðarveður.
Einn af mörgum vísnavinum og góður
vinur þessa þáttar Erlendur Hansen á
Sauðárkróki er nú fallinn frá. Voru þeir
góðir vinir hann og Ingólfur Ómar og
er gaman að enda þáttinn með þessum
fallegu vísum sem Ingólfur Ómar yrkir í
minningu hans.
Göfug hugsjón glettni blíð
gull í hjarta bar hann.
Hress í anda alla tíð
öðlingsdrengur var hann
Hljómar kveðjan hinsta mín
hlý með þökk í ljóði.
Óðsnilld lengi lifi þín
ljóðavinur góði.
Verið þar með
sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON )
fyrir endann á vinnu Gunnars
því alltaf eru fornbílarnir
skammt undan sem bíða þess
að verða bjargað frá hinni
þekktu tönn tíma og eyðingar
eins og sjá má á meðfylgjandi
myndum. /PF
Brynjar Helgi Magnússon og Ævar Jóhannsson ánægðir með bónið sem Sigurður
afhenti björgunarsveitinni Gretti. Hinn tröllvaxni björgunarbíll í baksýn.
Alveg hreint ljómandi gott og brettið eins og nýtt.
Jóhann og Sigurður sýna Gunnari massagræjurnar sem eiga eftir að koma sér vel.