Feykir - 20.12.2012, Blaðsíða 25

48/2012 Feykir 25
„Ég á sokka,“ svaraði Bjössi svo lágt að
varla heyrðist.
Nú varð þögn.
Ekki var laust við, að Gunna væri
einnig orðin dálítið vandræðaleg. Hún
kennir í brjósti um hann, hugsaði
drengurinn og minntist þess hvernig hún
hafði ævinlega tekið málstað hans, þegar
hann var lítill, og huggað hann, ef hann
átti eitthvað bágt. Drengurinn var
byrjaður að skapa sér skoðanir, hvernig
þetta mundi enda. Hún fer með hann inn
í búr til mömmu, hugsaði hann, og þær
láta hann setjast á búrkistuna og gefa
honum gott kaffi með sætabrauði,
hugsaði drengurinn og var sjálfan farið að
langa í jólakökusneið með miklum
rúsínum. En einmitt rétt í þessu kom
Kobbi fyrir fjóshornið og að þessu sinni
ærið gustmikill.
Jakob hafði lengi verið vinnumaður
hjá foreldrum drengsins og tilheyrði
raunar heimilinu, þótt nokkuð væri það á
annan veg en Gunna. Hann var ákaflega
tryggt hjú og annaðist fjárgeymslu vetur
og vor, var því einlægt í einhverju ragi,
ýmist við fé eða hross, og nú kom hann
auðsjáanlega úr þess háttar stússi, var
snöggklæddur og sveittur. Ekki var hann
lengi að koma auga á Skjónu, sem hafði
öslað langt út í hálfsprottið túnið og úðaði
í sig. Þvílíkan yfirgang þoldi Jakob
Nikulásson auðvitað ekki. Hann óð
umsvifalaust að Bjössa og tók þegar að
hella yfir hann skömmum:
„Þú ert þokkapiltur, eða hitt þó heldur,
að sleppa þessari merarbikkju þinni í
túnið og farið að nálgast slátt. Það er til
einhvers að gera við girðingar, þegar von
er á ræflum, sem öllum eru til ills og
leiðinda og engu nenna nema liggja
afvelta uppi í bæli en flækjast þess í milli á
bæi sjálfum sér til skammar og öðrum til
leiðinda. Ætli þér væri ekki nær að sitja
heima og vinna eitthvað til gagns. Bölvuð
druslan og sveitarómaginn!“
Orðið sveitarlimur kom sérstaklega
illa við Bjössa, sem var í rauninni sóma-
kær og hafði auk þess aldrei þegið af sveit.
„Ég er enginn sveitarlimur,“ sagði
hann furðanlega ákveðinn og rétti auk
heldur úr sér. „Mér er andskotans sama.
Þú ert ræfill og aumingi samt,“ orgaði
Kobbi sem var ákaflega bráðlyndur og
þoldi illa andmæli, vissi þá jafnvel ekkert
hvað hann gerði. „Svona, hundskastu og
hirtu strax þessa afsláttartruntu þína,
annars opna ég túnhliðið og siga
hundunum bæði á þig og hana.“ Hann
reiddi á loft svipu, sem hann var með,
auðsjáanlega til alls búinn.
„Það geri ég án allra skipana, en ég er
hvorki þinn þræll né annarra,“ sagði
Bjössi en hreyfði sig þó hvergi. Það var
auðsjáanlega byrjað að síga í hann.
„Brúkarðu kjaft við almennilegt fólk?“
urraði Kobbi, og hvít froðan stóð í
munnvikunum. Hann var kominn í sinn
alversta ham.
„Ég veit ekki betur en ég hafi sama rétt
til að tala og aðrir, þó ég láti minna,“ ans-
aði Bjössi og kvað óvenju fast að orðunum.
Nú sleppti Kobbi sér alveg.
„Það er mál til komið að kenna svona
hundum mannasiði,“ öskraði hann og lét
svipuólina ríða um hausinn á Bjössa, sem
varð of seinn að bera hendur fyrir
andlitið.
Næst gerðust atburðir, sem drengnum
liðu aldrei úr minni. Gunna brá hart við,
og fyrr en nokkurn varði, hafði hún
hrifsað svipuna úr hendi Kobba. Hann
stóð í fyrstu sem agndofa, svo kom gusan
og ekki á lægri nótunum. Drengnum
hafði verið bannað að blóta og fara með
gróft orðbragð. Því var það ekki fyrr en
löngu seinna, að hann þorði að hafa allt
eftir orðrétt.
Kobbi stökk upp í loftið og barði
saman hnefunum.
„Ég skal troða hundaskít í helvítis
rassgatið ...“ Lengra komst hann ekki, því
á sama augnabliki fékk hann svo vel
útilátið á snúðinn, að hann riðaði við og
blóðið fossaði úr vitunum.
Ekki gat hjá því farið að hávaðinn og
lætin heyrðust inn í bæ, enda kom nú
móðir drengsins til að vita, hvað væri um
að vera.
„Guð almáttugur hjálpi mér,“ hrópaði
konan. „Hvað gengur hér á?“
En við þessari spurningu var þögnin
eina svarið. Styrjöld hefur fylgt
mannkyninu frá öndverðu. Hún er bara.
Ef menn finna ekki upp hugsjónir til að
berjast um eða fyrir berjast menn bara
hugsjónalaust. Menn berjast til að berjast
án þess að nokkur sigri eða sé sigraður, og
nóg um það. Því var það, að móðir
drengsins leit af einum á annan en síðast
Gunnu. Og þá var allt - allt sem þurfti til
þess að þær tækju þessa tvo menn við
hönd sér.
Þannig hélt þessi hersing til bæjar og
skildi eftir sig rautt, ófullgert málverk á
hlaðhellunum.
Karlakórinn Heimir
Miði á tónleika hjá Karlakórnum
Heimi er góð jólagjöf!
Miðana má nota á tónleikaröð Heimis í Reykjavík
Akranesi, Egilsstöðum og Miðgarði.
Dagsetningar verða auglýstar þegar nær dregur.
Forsala aðgöngumiða í Blóma- og gjafabúðinni á
Sauðárkróki og í KS Varmahlíð
N
Ý
PR
EN
T
eh
f.
Þrettándahátíð
www.heimir.is
Miðar fást í gjafaumbúðum,
tilvalið í jólapakkann!
Guðrún Gunnarsd
óttir
Óskar Pétursson Stefán R. Gíslason
í Menningarhúsinu Miðgarði,
laugard. 5. jan. 2013 kl. 20:30
Ræðumaður kvöldsins er Einar K. Guðfinnsson
Á dagskránni verða sígild karlakóralög og kunnar
dægurperlur, m.a. lög sem Ellý Vilhjálms
og Edith Piaf gerðu kunn á sínum tíma. 
Í lok dagskrárinnar munu Hilmar Sverrisson og
Vilhjálmur Guðjónsson leika fyrir dansi, ásamt
söngvurum kvöldsins
VERKFRÆÐISTOFA
STEINULL HF.
Gáfu raförvunartæki
Lionsklúbbur Sauðárkróks með höfðinglega gjöf
Á dögunum var Heilbrigðisstofnuninni á Sauðár-
króki formlega afhent frá Lionsklúbbi Sauðár-
króks höfðingleg gjöf, raförvunartæki, sem gerir
þeim kleift er litla eða enga virkni hafa í fóta-
vöðvum að halda þeim samt sem áður í formi.
Tækið sem tengt er viðkomandi gefur frá sér
rafstraum með þeim afleiðingum að vöðvar herpast
saman og rýrna því ekki. Með þessari aðferð eykst
einnig blóðflæðið sem m.a. kemur í veg fyrir legu- eða
setsár og einstaklingum sem nota tækið virðast líða
betur. Magnús Jóhannesson hefur verið að prófa
tækið í vetur og segir hann það koma að miklu gagni
og m.a. í þjálfun hans við gönguslá.
Lionsklúbburinn hefur veitt styrki í hin ýmsu
verkefni í samfélaginu en fjármögnunin er m.a. hin
árlega perusala og bílastæðamálun. /PF
Varað við hrossum á vegum
Brýnt fyrir vegfarendum að sýna aðgát
Lögreglan í Húnavatnssýslum og Skagafirði hefur
fengið margar tilkynningar um laus hross á
vegum upp á síðkastið og er brýnt fyrir
vegfarendum að sýna aðgát. Þar sem mikill snjór
hefur verið hér norðanlands hafa girðingar víða
fennt í kaf sem auðveldar skepnunum að sleppa.
Sýna þarf sérstaka aðgát í svartasta
skammdeginu en hættulegt getur verið að keyra
á þessar stóru skepnur.
Samkvæmt lögreglunni á Blönduósi var ein
ákeyrsla í Húnavatnssýslum, þ.e. á Skagastrandarvegi
sl. fimmtudag, og drapst hrossið. Undanfarið hefur
lögreglan þurft að bregðast við fjölmörgum tilkynn-
ingum vegna lausra hrossa á vegum en tilkynning-
unum hefur verið að fækka þar sem bændur hafa
verið ná hrossunum heim.
Lögreglunni í Skagafirði hefur einnig borist margar
tilkynningar um hross á vegum. Skv. upplýsingum frá
lögreglunni hafa bændur verið að gera það sem þeir
geta við að halda hrossunum innan girðingar en þó
hefur það komið fyrir að eitt og eitt sleppi út. Keyrt var
á tvö hross sem sluppu utan girðingar í Blöndu-
hlíðinni sl. laugardag og drápust bæði hrossin. Um
var að ræða tvo topp reiðhesta frá Hjaltastöðum en
annar þeirra hafði keppt á þremur Landsmótum og
því mikil eftirsjá af þeim gæðingi. /BÞ