Muninn - 01.04.1903, Blaðsíða 31

29
Yermd nr. 81.
Engin hagnefndarskrá.
VI.
Stefán Gunlögsen landfógeti (Rp. 1846 bls. 61):
nHér um bil 80,000 rbdl. er árlega sóað á tslandi í
þessari fásinnu (að kaupa áfenga drykki) og er þó slikt
fjártjón einkis metandi í samanburði við öll þau mein
°g manntjón, samt eigna- og atvinnuspillir, sem drykkju-
skapur bæði hastarlega og með aðdraganda, hefir leitt
yfir suma landsins innbúa, og um það yrði ekki ritað
nema einskonar ,harmagrátur‘ sérhvers föðurlandsvinar11.
Tryggvi Gunnarsson bankastjóri (Alþ.tíð. 1894
H 197—198): „Eg vil taka það fram, að síðan eg fór
að taka eftir framförum lands vors þá sýnist mér, að
það sé eínkum tvennt, sem eru mestu framfarirnar. í
fyrsta lagi er það, hve vegir og samgöngur hafa tekið
niiklum umbótum; og í annan stað, hversu drykkju-
skapur liefir farið mínkandi hjá landsmönnum . . . Eg
tyrir mitt leyti þekki ekkert félag hér á landi, sem er
tnannúðlegra og vill láta meira gott af sér ieiða en
bindindisfélögin . . . Það hlýtur öllum að vera ljósthversu
þessi félög bæta heimilislíf einstaklinganna, og hversu
þau létta á sveitarfélögunum þcirri byrði. sem afleiðing
drykkjuskaparins leiðir af sér. Enginn getur neitað
því að inargir sein eru nú í bindindi, eru efnaðri held-
ur en þeir hefðu verið, hefðu þoir verið drykkjumenn
°g óreglusamir. En fyrir utan fjárspursmálið, þá hefir
bindindishreyfingin gjört mikið tíl þess, að bæta og auka
velsæmistilfinningar landsmanna“. (Framh. á bls. 31).