Muninn - 01.04.1903, Blaðsíða 33

13
VII.
Sigurður Jensson próf. Flatey (Alþ.t.íð. 1899 A
176): „Kaupmönivum er enginn hagur að því, að selja
viðskiftamönnuin sínum þá vöru (áfengi) sem gjörir þá
bæði óduglegri til að vinna fvrir sér, og fátækari til
að borga skuldir sínar“.
Benedikt Sveinsson sýslum. (Alþ.tíð. 1887 B456):
„(Frumvarpið hefir þaun) aðaltilgang að sporna við
ofmikilli nautn áfengra drykkja í landinu, sem eg vona
að allir viðurkenni að sé einkar nauðsynlegt og sam-
boðið kröfum tímans, og því framfaraskeiði sem vér
þykjumst keppa að“.
Jón Jónsson próf. Stafafelli (Alþ.tíð. 1895 B 666):
„Eg hefði kunnað miklu betur við, að þingið hefði sett
bannlög fyrir land allt (heldur en héraðasamþyktabann)
gegn áfongi“.
Sigurður Gunnarsson próf. Stykkishólmi (iilþ.
tíð. 1895 B 662): Það er sanngirni við jncnnfélag'ið að
forða það voðanum sem af vínnautninni leiðir, sem
mest má verða“.
Árni Helyason biskup (Sp. 1838 bls. 103): „Drykkju-
skapur gjörir neyðina þunga, og pyngjuna létta“.
Sighvatur Árnason alþm. (Alþ.tið 1895 B 765):
„Eg- heiðra alla bindindisviðleitni . . . Eg liata of-
drykkjuna“.
Gestur Pálsson skáid (Suðri 1885 bls. 137): „Of-
drykkjan liefir böggvið mjög alvariegt skarð í þrek og
störf allra stétta hér á landi. Þvi gctur enginn móti
borið.
Gunnlaugur Pétursson bæarfiilitrúi Rvik (Bréf
27/i„ 1902p „Eg þrái að sjá þá öld upp renua, að á-
iengisbölinu yrði útrýmt “.