Ægir - 01.02.2017, Blaðsíða 13

13
er óhjákvæmilegt að framhald-
ið verði annað en ella. Við kom-
um til dæmis til með að vera að
vinna þorsk á tíma sem nýting-
in er ekki eins góð og á öðrum
tímum, þ.e. yfir sumarið. Gæðin
verða þá heldur slakari, en við
verðum samt að vinna eitthvað
upp af þessum tapaða tíma. Við
verðum að vinna úr afleiðing-
um verkfallsins í ár og á næsta
ári, náum því ekki á þessu
kvótaári,“ segir Gunnar.
Lágt verð á fiskmörkuðum
Nú hefur fiskverð á mörkuðum
innanlands lækkað umtalsvert
miðað við sama tíma í fyrra og
Gunnar gerir ráð fyrir að sú þró-
un verði viðvarandi fram yfir
páska. Þá gæti verð hækkað um
tíma, eða þar til strandveiðar
hefjast í maí. Bæði sé mikil veiði
og ákveðin fyrirstaða í afurða-
mörkuðunum að taka við fiskin-
um og verð lágt í krónum
vegna gengisþróunar. „Þetta
hefur áhrif hvað á annað. Svo
má benda á að stóru fyrirtækin
voru ekkert á mörkuðunum í
verkfallinu og hafa ekkert verið
þar enn, eru með nægar veiði-
heimildir fyrir sig. Þessi fyrirtæki
hafa stundum haldið uppi verð-
inu en gera það að minnsta
kosti ekki nú. Þetta hefur líka
áhrif á markaðsverðið.“
Nú er krónan í hæstu hæð-
um, svipuð að styrkleika og fyrir
hrun árið 2008 og dregur veru-
lega úr tekjum útgerðar, sjó-
manna og fiskframleiðenda.
Gunnar segist ekki sjá annað
framundan en að krónan verði
áfram sterk og að því verði ein-
hverjir orðnir haltir þegar líða
fer á sumarið. Þetta taki alveg
svakalega í, dragi úr heildar-
tekjum útgerðar og fiskvinnslu
og hafi áhrif á getuna til að
greiða veiðigjöld, sem eru
reiknuð út frá afkomu. Í þeim
útreikningi er miðað við
tveggja ára gamlar tölur, þann-
ig að í ár verður borgað í sam-
ræmi við afkomuna 2015.
Gunnar segir það mikið óhag-
ræði og við ákvörðun veiði-
gjalda verði menn taka tillit til
þess að setja ekki allt í stórt
stopp. Greinin verði að hafa
eitthvað aflögu til endurnýjun-
ar, uppbyggingar og þróunar.
Sum árin sé afkoman góð og þá
geti sjávarútvegurinn skilað
meiru til samfélagsins, en því
miður minna þegar illa árar.
Alls staðar góð veiði
„Eftir lok verkfallsins var staðan
sú að línuskipin voru farin að
sækja á miðin suðvestanlands
og vinnslan hefur gengið á
hefðbundinn hátt. Við höfum
aðallega verið að salta en líka
verið að vinna í ferskt. Ferskfisk-
vinnslan hefur eðlilega dregist
saman og því aukum við sölt-
unina á móti. Við vonumst til að
komið verði á meira jafnvægi
þegar líður á vorið.
Það dró úr veiði á línufiski í
Breiðafirði og Faxaflóa þegar
loðnan gekk þangað, en hér
hefur veiðin haldist góð.
Ástæðan er að loðnan gengur
hraðar hér fram með Reykjanesi
og vestur á Faxaflóa og Breiða-
fjörð, þar sem hún leggst á
botninn, hrygnir og drepst. Þá
leggst þorskurinn bara í það og
étur þangað til hann nær ekki
að lyfta sér frá botninum og
tekur því krókana lítið. Það
verður aldrei svo slæmt á þessu
svæði, þó þorskurinn verði vel
kýldur af loðnu í stuttan tíma,“
segir Gunnar.
Frystitogarar Þorbjarnar
byrjuðu af krafti í þorski eftir
verkfall til að fylla á pípurnar.
Gnúpur fór í Barentshafið í
þorskinn og svo er Hrafn Svein-
bjarnarson í karfa, ufsa og grá-
lúðu til að vinna á kvótanum
sem eftir er.
„Við eigum auðvitað eftir
mikinn kvóta vegna þessa
langa stopps en kosturinn er að
það fiskast mjög vel. Menn
þurfa jafnvel að halda aftur af
sér til að ofgera ekki vinnslunni.
Vinnslugetan um borð í frysti-
togurunum er takmörkuð og
sníða verður veiðina að henni
til að fara sem best með hráefn-
ið. Það er svipað á línunni.
Fækka verður rekkum svo
mannskapurinn á millidekkinu
hafi undan við að taka á móti
fiskinum. Ekki má kasta til
hendinni, þó fiskirí sé mikið. Við
kærum okkur ekkert um að
vera með þriðja flokks fisk.“
Saltfiski pakkað í vinnslu Þorbjarnar.
Á meðan ferskfiskmarkaðurinn nær sér sá strik á nýjan leik fer hærra
hlutfall en áður í saltaðar afurðir hjá Þorbirni.