Ægir - 01.07.2017, Blaðsíða 94

94
Alltaf er nokkur þróun í netagerðinni og það sem er nýjast hjá okkur núna er að við erum að setja upp troll úr
dynema fortis sem er blanda úr dynema-
efninu, sem í sjálfu sér er ekkert nýtt og
polyetheline, en með samþættingu þessara
tveggja efna náum við betri hnútafestu. Þá
notum við tveggja millimetra net í stað
fjögurra, sem léttir trollin verulega. Þetta
hefur verið að koma vel út og verið í notkun
í eitt og hálft ár hjá skipunum sem tóku
þetta fyrst,“ segir Hörður Jónsson, fram-
kvæmdastjóri Veiðarfæraþjónustunnar í
Grindavík.
Léttari í drætti
„Þeir sem hafa byrjað að nota þetta hafa
eingöngu farið út í þetta efni. Trollin verða
léttari í drætti og svo höfum við byggt þau
öðruvísi upp með bekkjum til að auðvelda
allt viðhald á þeim. Það er í þessu eins og
öllu öðru, það er alltaf verið að reyna að
spara olíu og minnka viðnámið en missa
ekki afla og tilheyrandi og þetta virkar. Þeg-
ar maður var að byrja með dynema-netið
var vandamálið hnútafestan og með þessu
þessu erum við búnir að þá betri tökum á
þeim vanda. Enda eru fleiri framleiðendur
að fara út í þessa gerð af neti,“ segir Hörður.
Fyrir utan togarana er fyrirtækið alltaf að
sinna þessum snurvoðarbátum. Stærstu
viðskiptavinirnir eru Þorbjörn og Brim og
aðeins verið með puttana í færeyskum og
grænlenskum skipum. Það er verið að reyna
að halda sjó og minnka ekki þrátt fyrir að
skipunum fækki. „Þó við séum litlir reynum
við að hanga þarna uppi.“
Snurvoðarbátunum fækkar mikið
„Við erum einnig að þjónusta línuskipin en
netaveiðarnar sem voru uppistaðan í starf-
seminni heyra nánast sögunni til. Á fyrstu
árunum vorum við að fella net hérna í þús-
unda tali. Ég held við höfum ekki fellt eitt
einast net í einhver ár. Þetta er stóra breyt-
ingin, sem orðið hefur. Vertíðarbátarnir sem
voru hér einu sinni eru ýmist farnir eða
orðnir línubátar. Því eru það mjög fáir sem
eru að róa með net. Svo voru það snurvoð-
arbátarnir, sem komu í stað hluta vertíðar-
bátanna, en þeim hefur fækkað líka. Árið
2006 voru þetta 130 til 140 bátar, en nú er
fjöldinn kominn niður í um 40. Mér sýnist
reyndar að menn séu að fara eitthvað til
baka yfir á snurvoðina og við fylgjumst
grannt með þeirri þróun. Þar koma til þessar
hefðbundnu voðir eins og kolavoðir og
fiskivoðir. Flestir snurvoðarbátarnir eru á
Snæfellsnesi. Í Þorlákshöfn eru enn nokkrir
bátar með voðina, sem hefur fækkað mikið.
Fjölskyldufyrirtækjunum, sem voru á bak
við útgerð snurvoðarbáta, hefur fækkað
jafnt og þétt eftir því sem eigendurnir eld-
ast. Bátum á kolaveiðum í Faxaflóa hefur
líka fækkað. Nesfiskur í Garði er þó þar með
sína báta, svo eru Reykjavíkurbátarnir Aðal-
björg og Njáll svo bátarnir eru orðnir fáir.“
Samvinna við Fisktækniskólann
Fisktækniskóli Íslands er með aðstöðu hjá
Veiðarfæraþjónustunni. Þar er tilraunatank-
ur og aðstaða til að gera módel til prufu í
honum. Verklegi þátturinn í netagerðar-
náminu er á staðnum en einnig fara nem-
endurnir út í aðrar netagerðir. „Þeir hafa
haft aðgang að því sem við höfum upp á að
bjóða og töluvert samstarf hefur verið í
gangi, alveg frá stofnun Fisktækniskólans.
Við höfum verið að vinna saman í þeim
verkefnum sem snúa að veiðarfærum,“
segir Hörður Jónsson.
veidarfaeri.is
Ný troll með
meiri hnútafestu
Hörður Jónsson, framkvæmdastjóri Veiðarfæraþjónustunnar í Grindavík.