Víkurfréttir - 24.09.1981, Blaðsíða 6

6 Fimmtudaqur 24. september 1981
VÍKUR-fréttir
Dráttarvextir
Með hliðsjón af 7. gr. laga nr. 55/1980, um
starfskjör launafólks og skyldutrygginga líf-
eyrisréttinda, hafa Verkalýðsfélög á Suður-
nesjum ákveðið að reikna dráttarvexti af van-
greiddum félags-, sjúkra- og orlofssjóðs-
gjöldum.
Samkvæmt ofanrituðu verða því framvegis
reiknaðir hæstu lögleyfðu dráttarvextir (nú
4.5% pr. mán.) af öllum gjaldföllnum gjöldum
til neðangreindra verkalýðsfélaga.
F.h. Verkalýðsfélaga á Suðurnesjum
Verkalýðs- og sjómannafélag Keflavíkur
og nágrennis
Verkakvennafélag Keflavíkur og Njarðvíkur
Verkalýðs- og sjómannafélag Miðneshrepps
Verkalýðs- og sjómannafélag Gerðahrepps
Forstöðukona
(fóstra)
Starf forstöðukonu (fóstru) við Dagheimilið
Gimli, Njarðvík, er laust til umsóknar. Starfið
veitist frá 1. desember n.k. Laun samkvæmt
14. launaflokki BSRB.
Umsóknarfrestur er til 25. september. Um-
sóknir sendist undirrituðum, sem ásamt for-
stöðukonu í síma 2807, veita nánari upplýs-
ingar.
Bæjarstjórinn I Njarðvík
Auglýsðng
Keflavíkurverktakar vilja ráða mann til bygg-
ingaeftirlitsstarfa. Enskukunnátta og tækni-
menntun nauðsynleg.
Einnig skrifstofustúlku. Vélritunar- og góð
enskukunnátta skilyrði.
Umsóknum sé skilað fyrir 1. október á skrif-
stofu Keflavíkurverktaka, Keflavíkurflugvelli,
eða til Hilmars Þórarinssonar, Klapparstíg 5,
Njarðvík, sem veitir allar nánari upplýsingar.
Svikasaga Fiskiðj-
unnar hf. í Keflavík
Hlutlaus fróðleikur fyrir þolendur lyktar
og atvinnurekstrar í bæjarfélögunum
Greinar PálsVilhjálmssonareru
dæmigerðar fyrir greinar, þar
sem greinarhöfundur er ekki ó-
lipur penni, en gleymir þvi, að
þegar blaðamaður er að skrifa
grein í blað sem hann starfar við,
á hann að reyna að vera eins hlut-
laus og frekast er kostur - meðal
annars með viðtöl við þá menn
sem skrifað er um -enekkidraga
ályktanir sjálfur af mjög lítilli
þekkingu, þannig að annars
ágætar og þarfar greinar skrum-
skælast i meðförum.
Við sem störfum í eða við fisk-
iðnaö, gerum okkur fulla grein
fyrir, að ekki er unnið að ilm-
vatnsframleiðslu - heldur hinu
gagnstæöa. Ef einhver sem les
grein þessa heldur að öllum
stjórnendum fiskimjölsverk-
smiðja, hvort sem er í Keflavík
eða annars staðar á landinu (til
fróðleiks má stinga því hér inn í
að á Islandi eru 48 fiskimjöls-
verksmiðjur og mengunarbún-
aöur ekki í neinni nema Lýsi og
Mjöl í Hafnarfirði - og veriö að
setja upp búnað í krossanesverk-
smiðjunni á Akureyri), sé ekki
Ijós óþægindi sem stafa af lykt
frá þeim, þá er það alger mis-
skilningur - það er bara svo miklu
auðveldara að finna öllu til for-
áttu og fullyrða alla skapaða
hluti - ef maður þarf engaábyrgð
að bera á einu né neinu, og auð-
veldast af öllu er að heimta. Flest
okkar hafa gengið í gegnum það
skeið æfi okkar, að við skildum
ekki hvers vegna pabbi og
mamma gátu ekki keypt allt sem
hugurinn girntist, og það er ekki
fyrr en fólk tekur að fá á sig full-
orðinsblæ, ef nokkurn tíma
kemur sá timi í lífi sumra, að
skilningur er fyrir hendi, að það
kostar fjármagn og kunnáttu til
að framkvæma margt í þessum
heimi, - og án þessara tveggja
atriða er erfitt að byggja meng-
unarvarnabúnað t.d. eins og í
Fiskiðjunni í Keflavík.
Fiskiðjan fékk „kunnáttu-
menn", að því að taliö var á þeim
tima að minnsta kosti, til að
hanna mengunarbúnað, og fékk
álit annarra „kunnáttumanna" á
hvernig þessi búnaður ætti aö
geta unnið o.s.frv. Allt var mjög
fellt og slétt, þó nokkurt fjár-
magn var tryggt, i þaö minnsta
nóg til að framkvæma þetta
mengunarverkefni, sem allir
„kunnáttumenn", sem hingað til
hafði verið leitað til, höfðu
blessað.
Var nú haldið úr vör með fram-
kvæmdir og allt á öðrum endan-
um, og sáu nú stjórnendur Fisk-
iðjunnar loks fyrir endann á
þessu leiöindamáli, sem hafði
veriö öllum til ama, eigendum
sem og að sjálfsögðu öllum íbú-
um bæjarfélaganna, sem á
annað borð ekki féll vel við fisk,
fiskvinnslu og öll óþægindi sem
stafa af þessari fornu atvinnu-
grein okkar, - fiskimjölsverk-
smiðjan er jú bara „sorpeyðing-
arstöð" fiskiðnaðarins, svo auð-
vitað loðnuframleiðsla, sem
hefur verið einn stærri gjaldeyr-
istekjuliður íslenska ríkisins und-
anfarin ár. Það liggur því í hlutar-
ins eöli, að réttmæti skrifa Páls,
t.d. í þessari klausu er eðlileg,
„ORSKAMMT FRÁ FISKIÐJ-
UNNI ER VERIÐ AÐ REISA
STÓRMARKAÐSHÚSKAUPFÉ-
LAGSINS. ÞAÐ ER AUGLJÓST
MÁL, AÐ ÚRGANGSBRÆÐSLA
OG STÓRMARKAÐUR GETA
EKKI STARFAÐ f NÁLÆGÐ
HVORS ANNARS. ÞAÐ LIGG-
UR ÞVf BEINT VIÐ AÐ FISKIÐJ-
AN VERÐI FLUTT EÐA LÖGÐ
NIÐUR ... (Leturbr. og undir-
strikun mín).
Þessi eina tilvitnun min til
greinar Páls sýnir hver dregur
taum hvers. Fyrirtæki sem búið
er aö vera starfrækt í tugi ára á
vitanlega að fara í burtu með sina
starfsemi, þar sem einastasvæð-
ið á Suðurnesjum fyrir „stór-
markað" hlýtur að vera handan
Reykjanesbrautar, gegnt Fiskiöj-
unni, - það sjá nú allir, að þettaer
hið fullkomna réttlæti.
Hér á eftir fer hluti af spurning-
um úr bréfi til ofangreindra
„kunnáttumanna", sem Fiskiðj-
an fékk til að gefa umsögn um
búnað, sem hannaður hafði
verið, og snertir þessi hluti bæj-
arbúa Keflavíkur og Njarðvíkur
og skýrir kannski fyrir þeim, sem
á annað borð vilja skilja aðstöðu
þeirra, sem setið hafa við að
stjórna fyrirtækinu, því eins og
að framan er sagt: - það er auð-
velt að gagnrýna og fordæma ef
menn þurfa ekki að bera ábyrgð
á sinni gagnrýni.
Bréfið er stílað á Rannsóknar-
stofnun fiskiðnaðarins, Björn
Dagbjartsson, dag. 16.09.81:
„FISKIÐJAN HF. hefur fram-
kvæmt mikinn hluta áætlunar
„Jóns Levy Hilmarssonar (hér
eftir skst. J.L.H., innsk, mitt) um
mengunarvarnabúnað.
Þessi eru helstu atriöi sem
lokið er:
1) Endurbæta þurrkarabelgi
beggja þurrkara.
2) Smíða og setja upp nýja
endakassa við báða þurrkara,
samkvæmt teikn. J.L.H.
3) Smíða og setja upp 4 nýjar
reykskiljur, skv. teikn. J.L.H.
4) Kaupa, setja upp, raftengja
og reynslukeyra nýja sogblásara
við báða þurrkara.
5) Smíða, samkvæmt teikn.
J.L.H., og setja upp sylluþvotta-
turna fyrir báða þurrkara.
6) Fulltengja og reynslukeyra
sylluþvottaturninn annan meö
nýjunr blásara, reykskilju og
endakassa.
7) Kaupa viðbótar kælivatns-
dælu.