Verslunartíðindi - 01.10.1925, Qupperneq 10

Í08 VÉRSLUNARTÍÐINDI
komið versluninni inn á nýjar brautir,
bæði með auknum viðskiftum víða erlend-
is og sundurliðun í ýmsar verslunargrein-
ar. Áður hefðu ísl. kaupmenn og framleið-
endur haft umboðsmenn í Danmörku. —
Hefðu margir þeirra verið duglegir og
heiðarlegir menn, er voru kunnugir ísl.
viðskiftalífi og ættu íslendingar þeim margt
upp að unna. Ymsir þeirra hefðu að vísu
ennþá viðskifti við ísland, en ísl. verslun-
in hefði smámsaman færst í beinan inn-
og útfiutning.
Hvað lánsverslunina snerti, taldi ræðu-
maður að þyrfti að koma á fót upplýs-
ingaskrifstofu á íslandi og mætti með þvi
komast hjá mörgu, er aflaga færi í þessa
átt.
Á stríðsárunum og eftir striðið komu
ýmsar nýjar verslanir, sem ekki hafa far-
ið nógu gætilega með lánstraustið, bætti
ræðumaður við. Vjer höfum orðið þess
varir, að rjettartilfinningin hefur dofnað
á þessu sviði, en slíkt mun brenna víðar
við en á íslandi. En oss íslendingum er
það áriðandi að halda því trausti, er vjer
liöfum aíiað oss. Yfir höfuð ættu kaup-
menn að gjöra sjer far um að aíla sjer
sem bestra upplýsinga áður en þeir lána
vörur til íslands.
H. Hendriksen þingm. sagði að frum-
mælandi hefði getið þess að danskir kaup-
menn yrðu fyrir tapi vegna óreiðu ísl.
kaupmanna. Taldi hann aðalorsökina þá,
að á stríðsárunum og næstu árum eftir
hefði fjöldi umboðssala ferðast um á Is-
landi og fengið kaupmenu til þess að taka
á móti meiri vörum, en þeir hefðu þurft
á að halda og sem þeir hefðu svo ekki
getað borgað; mættu dönsku kaupmenn-
irnir þvi sjálfum sjer um kenna.
Ræðumaður sagði sjer hefði verið ánægju-
efni að heyra gamlan vin sinn Aug. Flyg-
enring fara svo hlýjum orðum um gömlu
dönsku verslunarhúsin. Sagðist hann geta
endurgoldið með því að segja, að þessi
verslunarhús yrðu sjaldan fyrir skellum
hjá viðskiftavinum sinum á íslaudi; vjer
vitum að þeir vilja fullkomlega borga
hverjum sitt.
Stofnun upplýsiugaskrifstofu taldi ræðu-
maður þarflegt. Að vísu þyrftu gömlu
verslunarhúsin þess ekki, en væri gott
fyrir byrjendur, er vildu afla sjer við-
skiftamanna. Fyrir þá getur þetta orðið
til hagnaðar og ættu Danir að styðja að
þvi að þessi hugmynd komist í fram-
kvæmd.
Formaður Grosserer Societetets Komite tók
í sama streng. Taldi hann upplýsingaskrif-
stofu á íslandi, geta orðið til gagns, þar
eð hægast væri að fá ábyggilegar upplýs-
ingar hjá kunnugum mönnum. Annars
taldi liann að danskir kaupmenn þyrftu
ekki að kvarta yfir viðskiftum við ísland;
ef þeir væru óvarkárir gagnvart alókunn-
ugum mönnura, mættu þeir sjálfum sjer
um kenna, ef þeir yrðu fyrir tapi. Sagði
að Grosser Sociotetets Komité myndi veita
upplýsingaskrifstofunni þær upplýsingar,
er það gæti.
Næsti frummælandi var Thor E. Tu-
liníus stórkaupmaður og var ræðuefnið:
Með Iwerju verða viðsláfti d milli Dan-
merkur og Islands aúkin?
Mjer hefur veist sú virðing á þessu
fyrsta dansk-íslenska verslunarmóti að vera
boðið sjálfvalið ræðuefni um eitthvert sam-
eiginlegt hagsmunamál milli Danmerkur
og íslands, og er jeg ekki síst sem lslend-
ingur þakklátur fyrir.
Undirstaða viðskifta á milli landanna
eru vöruviðskiftin, og hef jeg því valið
umræðuefnið: Með liverju verða viðskifti a
milli Danmerkur og Islands aukin. Verður
þetta að sjálfsögðu ekki nema lítið ágrip
vegna hins nauma tíma, sem hverjum
ræðumanni er ákveðinn.
Þegar isl. sýningin var haldin í Khöfn