Verslunartíðindi - 01.02.1930, Blaðsíða 5
VfiftSLUNARTlÐlMDÍ 15
Skaðabætur
fyrir atvinnutjón vegna órjettmætra
ummæla.
(Framh.).
Þótt álit lagadeildarinnar vseri ský-
laust og þótt bent væri á það ljósum rök-
um að hið fylsta samræmi væri í dómum
Hæsturjettar um þessi efni, var frv. þó
samþykt af stuðningsflokkum núverandi
stjórnar og er nú gildandi lög hjer á
landi. —
Er með samþykt þess stigið stórt spor
aftur á bak, því sjaldnast er hægt fyrir
mann, isem orðið hefur fyrir tjóni vegna
órjettmætra prentaðra ummæla, að
sanna, hvert tjón hann hefur beðið. —
Jeg get ekki verið prófessorum laga-
deildarinnar sammála um það, að Hæsti-
rjettur muni skýra orðin „að færa sönn-
ur á“ þannig, að hann ljeti sjer nægja
líkur. — Byggi jeg þá skoðun á mjög
svipuðu orðalagi í aðflutningsbannslög-
unum, sem hefur komið undir úrskurð
rjettarins, þar sem dæmt var eftir laga-
bókstafnum. —
Afleiðingin mun því sennilega verða sú,
að lög þessi verka algjörlega gagnstætt
því, sem þeim var ætlað, og rýra rjettar-
öryggi manna og fjelaga gagnvart ó-
rjettmætum prentuðum ummælum, í stað
þess að auka það, eins og til var ætlast.
Ákvæði frumv. um þetta efni er ekki
einasta gagnstætt þeirri rjettarvenju, er
myndast hefur hjer á landi, heldur brýt-
ur það einnig bág við rjettarvenjur og
nýjustu lagafyrirmæli þeirra þjóða, sem
oss eru skyldastar og líkastar í löggjöf.
Á jeg þar sjerstaklega við Norðurlanda-
þjóðirnar, þar sem einstaklingum og fje-
lögum er í fjölda dóma tildæmdar skaða-
bætur fyrir að hafa orðið fyrir órjett-
mætum ummælum, ef þau hafa verið hæf
til þess að baka t jón, án þess að þeir,
sem ummælin voru viðhöfð um, gæti
s a n n a ð tjón sitt, hvað þá heldur upp-
hæð þess.
Þetta sýnir greinilega, hversu óheppi-
legt það er, að fela mönnum, sem ekki
hafa lagaþekkingu, forstöðu löggjafar,
sem er liður í heilu rjettarkerfi (skaða-
bótareglurnar), þegar þeir eru svo skapi
farnir, að þeir forsmá þá sjerþekkingu,
sem hægt er að ná til.
Vonandi verður þess ekki mjög langt
að bíða, að lög þessi verði afnumin, svo
reglurnar um þessa tegund skaðabóta
komist í samræmi við alment viðurkend-
ar rjettarreglur skaðabótarjettarins bæði
hjer og meðal þeirra þjóða, sem oss eru
skyldastar um löggjöf.
Lárus Jóhannesson.
Markaðsfrjettir.
Samkvæmt skýrslu Fiskifjelagsins var
fiskaflinn á öllu landinu 1. apríl 140.643
skpd., miðað við fullþurkaðan fisk, en
var á sama tí'ma í fyrra 114.004 skpd.
Birgðirnar voru nú 1. apríl 115.145 sk-
pd., en á sama tíma í fyrra voru þær
79.624 skpd.
Fiskverð hefir farið mjög lækkandi.
Um mánaðamót var gefið hjer fyrir full-
staðinn stórfisk á pakkhúsgólfi 32—33
aura pr. kg., og fyrir smáfisk 5—6 aur-
um minna.
Á Spáni hefur fisksalan gengið greið-
lega, og eru þar litlar birgðir nú. Síðustu
skeyti frá Miðjarðarhafslöndunum segja
fiskbirgðir í Barcelona 700 smál og verð-
ið þar 112—115 pes. pr. 50 kg. í Bilbao
voru birgðir 1100 smál af ísl. fiski og