Þróttur - 01.06.1943, Blaðsíða 9

Afreksmenn 1.
Undir þessari fyrirsögn mun Þrótt-
ur byrja á greinarflokki um íþrótta-
menn, sem unnið hafa í hinum ýmsu
greinum löngu horfinna daga. . .
Ennþá eru minningarnar rifjaðar
upp fyrir æskumanninum, af mönn-
um, sem nú eru komnir af æskuárum,
en fylgjast vel með og jafna saman
afrekum áður fyrr og nú.
Þetta tölublað gerir afrekum Jóns
Kaldal nokkur skil, þó enn sé nokkuð
mikið eftir, ef vel í það er farið. —
Næstu blöð munu birta greinar um
ýmsa íþróttamenn, sem ennþá lifa í
hugum manna sem ágætir íþrótta-
menn og afreksmenn þeirra tíma.
Má nefna í því sambandi þá Sigurjón
Pétursson, Hallgrím Benediktsson,
Jóh. Jósefsson, Kristján Gestsson,
Geir Gígju, Osvald Kundsen, Helga
Eiríksson, Ólaf Sveinsson, Tryggva
Gunnarsson o. fl. o. fl. í hinum ýmsu
íþróttagreinum.
JÓN KALDAL.
Árið 1916 eignuðust Is-
lendingar fyrsta hlaupara
sinn, og þann einasta, sem
vinnur sér orðstír á erlend-
um vettvangi, og það um
leið og hinir ágætu og
gamalkunnu Finnar, H.
Kohlemáien og Nurmi
voru taldir yfirnáttúrlegir,
hvað tíma snerti, allt frá
einnrar mílu hlaupi upp í maraþonhlaup. —
— Víðavangshlaupið 1916 — hið fyrsta í
röðinni — færði mönnum sannanir fyrir
því, að þessi granni, hægláti piltur, bjó yfir ó-
venjulegu viljaþreki og einbeittu skapi. Það er
rétt að segja nokkuð nánar frá, hvernig atvikin
höguðu því til, að Jón Kaldal komst í kynni við
hlaup og keppni í gegn um þetta fyrsta víða-
vangshlaup f. R.
Það var sunnudaginn fyrir sumardaginn
fyrsta, að Helgi frá Brennu og Ben. G. Waage
voru að telja kjark í mannskapinn sem hafði
lofað að vera með, en voru nú óðum að gugna
vegna algjörs æfingaleysis. Þetta var í portinu
hjá Menntaskólanum, en þar voru aðalbæki-
stöðvarnar fyrir æfingarnar undir hlaupið, sem
höfðu verið heldur stopular.
Jón Kaldal bjó þá í húsinu við Bókhlöðustíg
2, gegnt fþöku, og hafði fylgst með æfingum í
gegn um gluggann. Hann fer út til þeirra Helga
og Benna og spjallar við þá fram og aftur um
hlaupið, og áður en þeir skilja, verður það úr,
að hann er einn þátttakandinn, til uppfyllingar
og að margra dómi án sigurmöguleika.
Sumardagurinn fyrsti rann upp heiður og
bjartur. Keppendur voru 9 og er nú lagt af
stað.
Ólafur Sveinsson, ágætur hlaupari og fjölhæf-
ur íþróttam. á sínum tíma og síðar sigurvegari í
þessu sama hlaupi, tekur forustuna á Vatns-
mýrartúnunum, þó með Jón Kaldal rétt á'eftir
sér. Á Laufásveginum fara þessir tveir að
greikka sporið og eru hlið við hlið þar til Kal-
dal pressar sig fram fyrir Ólaf, áður en komið
er í Waagessundið, sem nú er byggt, en það var
síðasti spretturinn, áður en komið var að marki.
við Austurvöll. Þess má geta, að fyrnefnt sund
var svo þröngt, að ekki var hægt að mætast þar
án þess að skáskjóta sér framhjá þeim sem
mætti manni, var því enginn möguleiki fyrir
þá, sem eftir komu, að fara fram hjá Jóni án
slysa.
Jón vinnur einnig hlaupið 1917' en sama dag-
inn og hlaupið fer fram 1918, hverfur Jón af
landi burt til náms í ljósmyndagerð og dvelur
erlendis um 7 ár, og tekur þar þátt í fjölmörg-
um hlaupum og íþróttamótum, þar til hann
verður að leggja hlaupskóna á hilluna vegna
sjúkdóms 1923.
Helstu afrek hans í hinum ýmsu hlaupum á
erlendum vettvangi eru þessi, tekin upp úr A.
I. K.’s Medlemsblad 1925 í kveðjuskyni til hans
frá félaginu, en þar var hann félagi, um leið
og hann hverfur aftur til íslands og gerist virk-
ur félagi í í. R. og lætur mikið til sín taka um
ýms félagsmál, er varða íþróttir og íþróttamál.
Nokkur afrek í hlaupum unnin af Jóni Kaldal
1918—23:
1918 varð hann fyrstur í 3000 metra víða-
vangshlaupi. Sama ár tekur hann þátt í 5000
metra hlaupi og sigrar á tímanum 16,40 mín.
ÞRÓTTUR