Þróttur - 01.06.1943, Blaðsíða 15

A skíðutn -
„Lóan er komin að kveða
burt snjóinn", hvort sem okkur
skíðamönnunum líkar betur eða
ver. Við megum nú líka vel við
una, að hafa haft skíðafæri um
hverja helgi í allan vetur, og
hafa það enn, ef vel er leitað,
enda hefur það líka verið vel
notað. Það mun vera langt
síðan jafn mikið hefur verið
farið á skíði og nú í vetur hér
í Reykjavík. Á Kolviðarhóli
hafa gist um 3000 manns og má
það teljast gott, en þó má bet-
ur. Enn er of mikið til af fólki,
ungu og gömlu, sem ekki þekk-
ir landið sitt í vetrarskrúði, of
mikið af bleiknefjuðu innisetu-
fólki, sem ekki hefur lært að
„draga kjarna úr fjallsins fræð-
um“. En vetrarstarfið hefur
samt borið góðan árangur. —
Fjöldi fólks, sem ekki vissi
hvað skíðaferðir og vetrar-
ferðalög voru, hefur komizt að
raun um, að þarna opnaðist
því nýr heimur, nýtt líf, fullt
af fegurð, fjöri og heilnæmi.
Þarna opnaðist því ný veröld,
sem það hafði ekki vitað um
áður. Og því fór að þykja vænt
um snævi þakin fjöllin, sem það
hafði alltaf haft hálfgerðan
ýmigust á. Því enn virðist
gamla þjóðtrúin vera rótgróin
meðal manna um að fjöllin séu
aðeins gróðurlausar grjóthrúg-
ur og farartálmar, — ekkert
meira.
En svo ég minnist nú aftur
á skíðamennina og veturinn, þá
held ég að þeir megi vera vel
ánægðir. Hér hafa verið hald-
in þrjú stór skíðamót: Reykja-
víkurmótið, Islandsmótið og
Páskaskíðamótið, auk innanfé-
lagsmótanna. Veðrið var að
vísu dálítið erfitt viðureignar
á Reykjavíkurmótinu, eins og
stundum fyrr, en menn eru nú
farnir að venjast slíku. Páska-
mótið er alveg nýtt mót, sem
nú tor fram í fyrsta skifti í
vetur, og er ætlast til að það
fari fram árlega, seinnipart
vetrar. Er það góð nýjung, því
að ekkert veitir af tveim al-
mennum mótum hér sunnan-
lands árlega, auk Islandsmóts-
ins, þegar það er. En þó að hér
hafi nú verið með mesta móti
af mótum í vetur, eru samt
margir skíðamenn, sem hefðu
gjarnan viljað meira, þótt aðr-
ir væru nú reyndar búnir að fá
alveg nóg og orðnir „á móti
móti“. En víst er um það, að
mótin eru alltaf skemmtileg
fyrir þá sem keppa, séu þau
ekki tekin allt of alvarlega.
Og orð D. St. um sundið,
gilda jafnt um skíðaíþróttina
og hverja aðra fagra íþrótt:
„Heill þeim, sem vinnur! Heill
þeim sem tapar! —‘ ‘
o. s. frv. Því keppnin er alltaf
skemmtileg og þroskandi, sé
hún drengileg og skynsamleg.
En nú er veturinn liðinn, —
mótin hætt og snjórinn að
mestu farinn. Nú geta sigur-
vegararnir strokið sína bik-
ara og „medalíur“, en hinir set-
ið og hugsað um bylturnar sín-
ar frá í vetur — og svo kemur
aftur vetur, með nýjar byltur,
bikara og „medalíur“.
Ö. B. G.
Kolviðarhóll
Fyrir fimm árum keypti í.
R. Hólinn af frú Valgerði Þórð-
ardóttur, sem búið hefur þar
síðan um aldamót ásamt hinum
merka bóna sínum, Sigurði Dan
íelssyni, sem dáinn er fyrir fá-
um árum. 1 vor hætti frú Val-
gerður öllum rekstri að Hólum,
en við tóku tveir ungir menn,
sem tekið hafa Hólinn á leigu
hjá félaginu.
Vonandi tekst þeim að halda
við hinni miklu rausn, sem æ
hefur auðkennt Hólinn í aug-
um gesta. Hóllinn er þegar orð-
inn vetrarheimili Reykvískrar
æsku, því þar fara flestir Reyk-
víkingar á skíðum. Aðeins er
eftir að gera þetta íþróttaheim-
ili að samastað annarra íþrótta-
manna, eða þeirra, sem iðka í-
þróttir að sumarlagi. Vonandi
verður ekki langt þangað til að
það tekst einnig, því að nú
þegar er hafinn undirbúningur
í þessa átt.
Ég byrjaði á þessum fáu
orðuin með því að nefna nafn
frú Valgerðar, og ég ætla að
enda með því líka.
Þessi heiðurs- og sómakona
hefur í fjóra áratugi tekið á
móti fleiri gestum en flestir
aðrir hér á landi, og gert það
svo, að landfrægt er orðið.
Mér vitanlega hefur henni
aldrei verið sýndur opinber
sómi, og teldi ég því ekki nema
eðlilegt að það yrði gert nú,
þegai' hún er hætt hinu um-
fangsmikla starfi, sem allir, er
kynnst hafa, róma mjög.
t. R.-ingar þakka góða við-
kynningu og gestrisni og ern
þeir alls ekki einir um það.
H.
ÞRÓTTVR
9