Þróttur - 01.10.1943, Blaðsíða 11
Albert (VAL)
Sig. Ólafss. (VAL)
Magnús (FRAM)
Jón Jónsson (K. R.)
Óli B. (K. R.)
n
citíspy
rnan i surnar
Eg hefi oft velt því fyrir
mér, hvort það séu álög á
gömlum knattspyrnumönnum,
sem eru búnir að leggja skóna
á hilluna, að álíta, að knatt-
spyrnan sé í afturför frá því,
er þeir voru með, og ég held,
að flestir þeirra líti svo á, að
gullöld íslenzkrar knattspyrnu
sé einmitt það tímabil, þegar
þeir voru sjálfir með sem virk-
ir þátttakendur í þessum lif-
andi leik, sem Svíar kalla
skák grasflatanna.
Þegar farið er út í þá sálma,
að bera saman knattspyrnu
dagsins í dag og þeirrar knatt-
spyrnu, sem við sáum fyrir 20
árum, kemur margt til greina,
sem vert er að athuga, áður en
nokkur dómur er felldur um,
hvort gömlu Framararnir
myndu sigra núverandi ís-
landsmeistara í leik, ef þessi
lið gætu mætzt á knattspyrnu-
vellinum við sömu aðstæður og
þá voru. En því láni er ekki að
fagna, svo enn um stund verða
menn að þræta um þetta atriði,
og líklegast að aldrei náist
samkomulag. Breytt leikaðferð
glepur mönnum sýn til réttrar
ályktunar í þessu máli. Sam-
leikurinn er nú í meiri háveg-
þróttur
’>m hafður en þá, auk þeirrar
leikni, sem nú er krafizt af
hverjum þeim, sem vill vera
liðtækur á leikvelli.
í meistaraflokki hefir styrk-
leiki félaganna verið þessi í
sumar:
L. U. T. J. Mörk
VALUR.... 12 10 1 1 30:13
FRAM 12 3 5 4 19: 18
K. R 9 4 5 0 21 :22
K. A 4 1 2 1 8: 9
VÍKINGUR . . 5 1 1 2 2: 4
K. V 4 0 3 1 5:15
Eins og sést á þessu yfirliti,
hefir Valsliðið verið það
sterka að þessu sinni, og skilur
mikið á milli þess og næsta fé-
lags, sem er FRAM.
Valsliðið hefir nú um 10 ára
skeið verið í sérflokki, þó að
það hafi kostað mikið erf iði og
mikla baráttu hjá því að halda
sér efst á blaði. 1 ár voru þeir
greinilega beztir með sitt leik-
vana lið, og býst ég við, að
flestir verði mér sammála um,
að leikvaninn (,,rútínan“) hafi
verið meginstyrkur þess.
Það eru ekki ýkja mörg ár
síðan því var haldið fram —
og er reyndar enn — að Vals-
vörnin væri kjarni liðsins. Að
sjálfsögðu ber ekki að neita
þessu, en athugi maður marka-
fjölda félaganna í gegnum ár-
in, sést, að framlína Vals er
oftast með flest skoruð mörk
eftir sumarið. Svo ég hygg, að
félögin, sem eru í baráttunni
við Val, ættu að leggja sig bet-
ur fram í að gera varnir sínar
sterkari, ef sama á ekki að
endurtaka sig næsta ár.
í vörninni hjá Val voru þeir
Sig. Ólafsson og Hermann
Hermannsson beztu mennirn-
ir, útsjónarsamir og sterkir,
án þess þó að vera með mikla
yfirburði yfir Geir, Frímann
eða Björn.
1 framlínunni er Ellert ávalt
einn hættulegasti útherjinn, og
Sveinn Helgason var ágætur,
með ákveðinn leik og töluverða
leikni.
Albert Guðmundsson var þó
þeirra beztur, galdramaður í
boltameðferð og mjög skotfim-
ur, og er óhættað fullyrða, að
hann sé bezti einstaklingurinn,
sem þar er starfandi, um allt,
er lýtur að boltameðferð.
Staðsetningar varnarinnar
voru þó einn sterkasti þáttur
liðsins í sumar, þótt nokkrar
veilur kæmu fram í síðasta leik
félagsins við K. R. En þá má
segja, að vörnin hafi algerlega
verið útspiluð, og er langt síð-
an, að ég hefi séð framherja
7