Þróttur - 01.06.1944, Side 10

S |» i* © 11 a a n n á 11
Frá því að síðasta blað Þróttar
kom út, hefur ýmislegt skeð í
íþróttalífi bæjarins, sem nú verð-
ur rakið hér í annálsformi, og
mun það fyrirkomulag verða haft
hér eftir á fréttaflutningi blaðs-
ins um iþróttakeppnir, sýningar
og annað, sem skeður á þeim
vettvangi, eða svo lengi sem
Þróttur getur ekki flutt lesend-
um sínum fréttirnar nýjar af nál-
inni.
★
Ef við rennum huganum aft-
ur, yfir atburðarás síðustu mán-
aða á sviði íþróttalífs, þá verð-
um við varir við framfarir í
einni grein frá því sem áður var,
í hnefaleikunum.
Hnefaleikarnir eru ung íþrótt
hérlendis, en hefur oft orðið fyr-
ir aðkasti forráðamanna íþrótta-
málanna og verið nefnd af þeim
,,kjaftshögga-íþróttin“. Þó er rétt
að taka það fram, að þeir menn,
sem nú eru í fararbroddi, hafa
veitt þessari íþróttagrein fulla
uppreisn hin síðari ár, enda
hefur áhugi fyrir henni stór-
aukizt, eftir að Ármann byrjaði
að æfa hana og halda hin árlegu
kynningamót sín í hnefaleikum.
Nú í vetur fékk Ármann sam-
herja og keppinaut í þessari
grein, Í.R.-inga. Í.R. má teljast
hafa farið vel af stað eftir jafn-
skamman æfingatíma, enda hafði
félagið völ á afbragðs kennara,
Þorsteini Gíslasyni, sem um leið
starfrækti sinn eigin skóla.
Báðir þessir aðilar, auk Ár-
manns, héldu sín innanfélags-
mót, og fóru þau öll fram í húsi
Jóns Þorsteinssonar í marz—
apríl í vetur. Áhugi almennings
fyrir þessari íþrótt sást gleggst
á áhorfendafjöldanum, sem sótti
þessi mót; en þar var hvert sæti
og stæði skipað (og jafnvel tveir
í sumum, að sögn annarra).
Hnefaleikameistaramót í. S. í.
fór fram í byrjun þessa mánaðar
í amerísku íþróttahöllinni við
Hálogaland, en þau húsakynni
eru þau einustu hérlendis, sem
eru fullboðleg til þessara hluta,
keppendum sem áhorfendum, og
má það vart vera vanzalaust
öllu lengur, að við íslendingar,
sem segjumst þó vera búnir að
stunda íþróttir í rösk 50 ár (sbr.
afmæli Ármanns), eigum ekki
okkar eigin húsakynni sjálfir.
Keppendurnir í þessum mótum
sýndu furðanlega getu; þó ber
ekki að neita því, að Ármenn-
ingar sýndu yfirleitt meiri kunn-
áttu en Í.R.-ingar, enda ekki að
búast við öðru.
Einn leiðinlegan galla eða
kunnáttuleysi sýndu þó flestir
keppendur, en það var, að slá inn
högg með opnum hanzka, sem er
mjög leiður ávani og gefur þeim,
er það gerir, mínus við stigaút-
reikning. Þeir einstaklingar, sem
bezta og mesta kunnáttu sýndu,
voru þeir Gunnar Ólafsson og
Stefán Jónsson úr Ármanni og
Jóh. Eyfells úr í. R.
★
Handknattleiksmótið fór fram
í marz, eins og undanfarna vetur,
í húsi Jóns Þorsteinssonar, og
var nú við höfð hrein útsláttar-
keppni, í fyrsta sinn hér á landi.
Styttir það keppnistímann að
mun, en hann hefir oft áður ver-
ið leiðinlega langur.. Vegna hús-
næðisvandræða var horfið að
þessu ráði, en skilyrðin til að
iðka og keppa í þessari íþrótt
eru hörmuleg af sömu ástæðu.
Einasti tíminn, sem fáanlegur er,
til að láta þetta mót fara fram á,
er um miðnæturskeiðið, og sá
tími fæst aðeins vegna liðlegheita
húsráðanda. Skapist ekki nýir
möguleikar fyrir þessa íþrótt í
framtíðinni, má búast við, að hún
taki ekki eins miklum og góðum
framförum í framtíðinni, sem
hingað til. En mikið vantar á, að
við höfum kunnáttu á við t. d.
Svía á þessu sviði. Þessi félög
sigruðu í einstökum flokkum:
Valur í meistaraflokki og I. fl.,
Haukar í II. aldursflokki og Ár-
mann i kvenflokki. Valur bar af,
hvað kunnáttu og leikni snerti.
Alls tóku 27 flokkar þátt í mót-
inu frá 8 félögum, og má það
kallast vel að verið.
★
íþróttafélögin Ármann og K.R.
héldu upp á afmæli sín í vetur
með margs konar sýningum og
keppnum.
Ármann hafði sínar sýningar í
húsi Jóns Þorsteinssonar, og
stóðu hátíðahöldin í heila viku.
Komu þar fram hinir ýmsu flokk-
ÞRÓTTUR
6