Þróttur - 01.12.1944, Blaðsíða 5

Sundnámskeið að
Reykjanesi við
Isafjarðardjúp fyrir
meir en hálfri öld
Sundlaug'in á Rejkjanesi eins og luín er nú.
Reykjanes við fsafjaröardjúp er aö fornu
frægur staður fyrir saltsuðu þá, sem þar var
starfsrækt á átjándu öldinni. Var um tíma all
mikil bygging þar, 2 íbúöai'hús, 5 suðuhús, 2
dæluhús, stórt salthús og geymsluhús fyrir sjó.
Sjónum var dælt um opinn stokk í stórt trog
og rann þaðan í suöuhúsin. En þar var sjórinn
látinn gufa upp, af hita sem kom upp um 21
holu. Saltvinnsla þessi stóð í 18 ár, en þótti
ekki svara kostnaði og var því lögð niður aftur.
Var þá úti um frægð Reykjanessins að sinni.
Nú er aftur risinn upp talsverð byggð í Nes-
inu. Er þar þekktur alþýðuskóli og hin ágæt-
asta sundlaug.
En sund var fyrst kennt þar, svo sögur
hermi, árið 1830, fyrir forgöngu Gests Bjarna-
sonar, sem kallaður var Sund Gestur, en hann
má telja einn fyrsta síðari tíma brautryðjanda
þessarar íþróttar á fslandi. Sundkennslan lagð-
ist þó fljótt niöur aftur og þaö var ekki fyrr
en undir síðustu aldamót, sem fario var að
lcenna sund árlega — eða því sem næst — í
Nesinu, eins og það er kallað við Djúp.
„Þjóðviljinn ungi“, sem gefinn var út á ísa-
firði, segir frá því í októberlok árið 1891, að
þá um sumarið hafi, „fyrir í-áðstöfun sýslu-
nefndar“ verið haldið sundnámskeið í Reykja-
nesi. Hafi verið fenginn kennari norðan úr
Eyjafjarðarsýslu, því enginn hafi fundist til
þess hæfur innansýslu, enda að eins fáir þar.
sem geti fleytt sér. Kennari þessaii hét Páil
Magnússon og var snikkari, búsettur á Akur-
eyri. Leysti hann starf sitt samvizkusamlega
og vel af hendi, að sögn blaðsins- Seytján pilt-
ar af tíu heimilum úr fjórum næstu hreppum
við Nesiö tóku þátt í námskeiðinu, og segir
Þjóðviljinn að þeir hafi „því miður verið allt of
fáir“, og kallai' þetta stafa af „sorglegu áhuga-
leysi“. Kennslukaupið var sex krónur, en nesti
urðu menn að hafa meo sér að heiman.
Eftirtaldir menn tóku þátt í námskeiði þessu:
Bjarni Ásgeirsson, Arngerðareyri og Ásgeir
bróðir hans. Bárður Guðmundsson, Kirkjubóli,
Langadal og Ólafur bróðir hans. Þeir bræðui'n-
ir Gísli og Markús Bjarnasynir, Ármúla. Kristj-
án Ásgeirsson, Skjaldfönn. Rósinkar og Jakob
Guðmundssynir, Æöeyjarbræður. Guðmundur
'Jakobsson, og Þorleifur Þorsteinsson, Æðey.
Jón A. Jónsson Garösstöð og Einar bróðir hans.
Auðunn Baldvinsson, Strandseljum. Jón Ólafs
son, Reykjarfirði og Ólafur bróðir hans. Sig
urður Kristjánsson, Þúfum.
Allflestir manna þessara eru enn á lífi, og
aö minnsta kosti sex þeirra búsettir hér i
Reykjavík.
Þróttur sneri sér til eins þeirra, Kristjáns
Ásgeirssonar, og bað hann að segja sér frá
námskeiði þessu. Var Kristján tregur til. Bar við
ÞRÓTTUR
S