Alþýðublaðið - 26.02.1925, Blaðsíða 2

3
Minnihlutastétfin
og
íhaldsflobkar heimar.
Alþýðablaðið hefir ekki skift
sér af deilu þelrri, sem lengi
hefir staðið yfir í bréfaskiftum
Jónasar írá Hriflu og Krlstjáns
Afbertssonar í >Tímanum< og
>Verði< og spanst út áf ádeilu-
greln Kristjáns um Ssíenzka bíáða-
msnsko, siðan það í cpphafi
hennar gerði tiiraun til að ýta
Kristjáni út á rétt spor, eoda
hafa umræðnr þelrra lítið komið
við uodirstöðuatriði íslerzkra
stjórnmála eins og nú er komlð,
atéttaskiftinguna. Eu í X?. bréfi
sínu er Kristján kominn svo
nærri þessu, að Aiþýðubiaðið
vill ekki láta atskiftaiaust, með
þvf lífea að hann fer þar svo
herfilega fram hjá staðreyndum,
að náuðsyn ber til að ýta hon-
um enn á rétt spor.
Til þess að hann taki þeasu
betur, má byrja á því að viður-
kenna, að hann fer með alveg
rétt mál, þar sem hann asglr svo
og auðkennir: >Ofar ellum stétt-
arsjónarhólum er sjónarhóll sann
girni og réttlœtis og ástar á þjóö
inni í heild sinni, — og efiugu
liði glöggskygnra og drenglyndra
manna af öllum stéttum her að
fylkja sér á hann.< En honum
skjátlast óhæfilega &f mentuðum
mannl að vera, er hann virðist
taka atvlnnustéttirnár fyrir þjóð
íéiagsstéttír, og þó enn meira,
er hann dirfi t að haida því fram,
að íhaidsfiokkurinn standi á þess
um háa sjónarhóli.
Fyrst er það, að enginn flokk-
ur nema Alþýðuflokkurlnn getur
ekipað sér á þennan sjónarhól af
þeirri einföidu ástæðu, að hann
einn flokka þerst fyrir afnámi
stéttaskiftingarinnar með þjóð-
nýting framieiðslu og viðskifta.
Þann flokk siga þvf glöggskygnir
og drenglyndlr menn að'skipa
og munu bráðiega gera það hér
sem annars staðar. En Kristján,
sem á að vera mentaður maður,
á að vita það, að á meðan stétta-
skiftlngin ríkir, verður ekkl kem-
ist á þann sjónarhót, sem ofar
henni er; svo háðir eru menn
jarðneskum munum yfirleitt, svo
sem sögnvÍBÍodin hafa fyllflega
sannað, íhfiMÆ'okkur getur ekki
^ALE>¥ÐUBLÁBIÐ’
... ■> ...................... ■ --------
Frá AlþýðnbpanðgepðfBBl.
Búh AiþýðubrauðgerðarinDar á Baldursgntu 14
hefir allar hinar sömu brauCvörur eins og aðalbúðin á Lauga-
vegi 61: Rúgbraub, seydd og óseydd, normalbrauÖ (úr amerísku
rúgsigtimjöli), Grahamsbrauð, franskbrauð, súrbrauð, sigtibrauð.
Sóda- og jóla-kökur, sandkökur, makrónukökur, tertur, rúilutertur.
Rjómakökur og smákökur. — Algengt kafflbrauð: Vínarbrauð
(2 teg.), bollur og snúða, 3 tegundir af tvíbökum. — Skonrok
og kringlur. — Eftir sórstökum pöntunum stórar tertur, kringlur
o. fl. — BrauO og lcökur ávalt nýtt frá hrauðgerðarhúsinu.
Tinnnstofa
okkar tekni* að aéx>
alls konax* viðgex*ð-
ix» á X’aftækfum.
Fœginm og lakk-
berum alls koxiax*
málmblutl. Hlðð-
um bil-vafgeyma
ódývt. — Fyrsta
flokks vlnxia.
Hf.rafmf.Hiti&Ljös,
Laugaregl 20 B. — Síml 830
Hjálþsrstðð hjúkrunartélaga-
1«6 >Líknar< m epia;
Mánudaga . , , kl k—ii t h
Priðjuáagá . , , — g—é ©. -
Miðvífeudaga . . — 3—4 e. «
Föatudaga ... — 5-—6 «
Laugardaga . , — 3—4 «, «
Málningarvörur, mál-
araáböld. „Málarlnni*
Sími 1498.
I
s
I
I
Aibýðutolaðið
kenmr nt & hverjntn virktim ðfigi. §
Afg raið *ls j
við Ingólfgotrasti — opin dag- |
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd. ||
i
Skrifgtofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) jpin kl,
91/,—101/* árd. og 8—9 síðd.
8í mar:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
V e r ð 1 a g: .
Askriftarverð kr. 1,0C á mánnði.
Auglýsingaverð kr. 0,15 mm.eind.
•í«Kss5eji@í*a«xeass4®«s5®?ai<»G«?s?sl
Söngvar jafnaðar-
manna
er lítið kver, aem aílir alþýðu-
menn þurfa eð eiga, en eagan
muoar um að kaupa. Fæst i
Sveinábókbandinu, á etgreiðslu
Alþýðublaðsins og á mndum
vei kiýðsféíaganna.
stiglð þennan sjónarhól beinlínis
vegna þess, að hann berat tyrir
viðhaldi stéttaskiftingarinnar og
hlýtur stm íhald flokkur ávalt
að gera það, og et hann væri
heiðarlegnr st jórnmálaflokkur, ætti
hann að viðurkenna það, en það
er þungur átellisdómur á hánn
og stetnu haos, kveðinn upp at
hooum sjáifum, að hann lætur
falsa stefnu sina í blaði sínu i
stið þess að skýra hana.
Það er þó gott við þessa
fölsunartilráun, sem Krlstján er
viljandi eða óviljandi látinn gera,
að hún oploberar likt og of litil
ábreiða á einum stað það, sem
reyat er að hyíja með henni &
öðrum, þv( áð nndan mælikvarð-
anum, sem hann reynir að mæla
íhaldsflokkinn með, kemur í ijós,
að hann heldur ekki máli; hann
er hreinn og bainn stéttarflokkur.
Nokkrar spurningar geta leitt
þetta fljótlega í ijós:
Er það ©kki sanngjarnt og
réttlátt, að þelr beri byrðar
þjóðféiagsins, sem bezt geta það?
Gegn því vinnur íhald-flokkus-
inn með toliafargani sínu, sam
langmest mæðir á alþýðu.
Er það er séttiátt og sann-
gjarnt, að alþýða njóti góðæris,
sem k#mur yfir þjóðiua? I>*ð
hindrar íhajdsflokkurinn með
gengisbraski. Fjármálaráéhsrra.