Breiðfirðingur - 01.04.1954, Blaðsíða 133

Minningarsjóður Breiðfirðjnga
í
Eins og kunnugt er hafa margir minningarsjóðir verið
stofnaður, sem vafasamt er, hvort nokkurn tíma geta náð til-
gangi sínum, vegna þess hvað erfitt, er að halda áfram
söfnun í þá, þegar frá líður og þeim fækkar, sem um það
hugsa, að sama skapi sem söknuður eftir hina látnu dvín.
Segja má að slíkir sjóðir, sem máske er ætlað mikið og göf-
ugt hlutverk, en eru hættir að verða aðnjótandi gjafa, hafi
dagað uppi og geti því seint eða aldrei náð tilgangi sínum.
Margir sem að sjálfsögðu vildu helzt gefa í minningar-
sjóð látinna ætingja eða vina, en treysta sér ekki til að
stofna hann með það mikla framlagi, að hann einn, og
út af fyrir sig, geti orðið að nokkru gagni, kjósa því held-
ur að láta andvirði minningarspjalda, er þeir gefa, renna
í einhvern sjóð er fyrir hendi er. Með stofnun Minningar-
sjóðs Breiðfirðinga er farið inn á nýja braut, eins og með-
fylgjandi reglugerð sjóðsins ber með sér, með því að láta
alla sérsjóði, er stofnaðir verða innan vébanda aðalsjóðsins
vinna út á við sameiginlega.
Þeir, sem vilja leggja rækt við minningu foreldra,
systkina, annarra ættingja eða vina, geta því stofnað minn-
ingarsjóði, er beri nöfn viðkomandi aðila, með litlu fram-
lagi til að byrja með. Slíkir sjóðir geta samt orðið öflugir,
þegar fram líða stundir, ef þeir, sem áð þeim standa gefa
áframhaldandi í þá og ef fjölskyldur, systkini eða ættstofn-
ar sameinuðust um að stofna og efla slíka sjóði, mundu
þeir sameinaðir geta, áður en langur 'tími líði lyft mörgum