Breiðfirðingur - 01.04.1970, Blaðsíða 21

B R E I Ð F I R Ð I N G U R
19
snjöll, en fela þó í sér hvorutveggja hvatningu og megin-
kjarna þess málefnis, sem þau eru horin fyrir. Sá er og
annar munur kjörorða og slagorða, að kjörorðin eru engar
venjulegar dægurflugur. Vissulega á oft fyrir þeim að
liggja að víkja úr sviðljósinu um lengri eða skemmri tíma,
en þau týnast ekki út í tómið. Þau bera í eðli sínu ávallt
lífsgildi sitt, hvar og hvenær, sem þau af alvöru eru borin
fram á ný. Meðal okkar mun einna þekkast hið gamla,
góða kjörorð ungmennafélaganna — íslandi allt, sömu-
leiðis kjörorð skátanna -—- vertu viðbúinn. Frá seinni ár-
um könnumst við aftur við orð eins og styðjum íslenzkan
iðnað og hreint land — fagurt land.
Ekki efa ég að þessi og þvílík kjörorð eða einkunnarorð
hafi haft — og geti haft sín áhrif. Orðin eru til alls fyrst.
Snjallt kjörorð, sem kristallar í sér kjarna fagurrar hug-
sjónar, hefur ósjaldan orðið kveikjan að merkilegri menn-
ingarhreyfingu eða þörfu, félagslegu átaki. Og nú á tím-
um áróðurs og auglýsingartækni þurfum við að átta okkur
á, að möguleikar hinna jákvæðu kjörorða ættu einnig að
vera miklir, jafnframt því sem þörfin á að virkja mátt
þeirra, hefur sjaldan verið brýnni en nú, enda nú sem aldrei
fyrr möguleikar á að magna áhrif þeirra með tilstyrk fjöl-
miðlunartækninnar. Ættu þau að hafa sízt minni rétt en
slagorðin, sem oft og einatt virðast eingöngu ganga erinda
sundrungar og niðurrifs.
Stundum getur nýtt kjörorð leyst annað eldra af hólmi.
Það helgar sér önnur orð í tungunni, þótt inntak þess finn-
ist í fyrri kjörorðum. Mér kemur í þessu sambandi í hug
orðin heilbrigt líf. Hversu mikla dýpri og víðfeðmi rúma
ekki þessi tvö látlausu orð, og hvers mun veröldinni frek-