Breiðfirðingur - 01.04.1970, Blaðsíða 50
48
BREIÐFIRÐINGUR
aðist sr. Jón maður hennar snögglega, þá nýstiginn á land
úr Englandsför, sem hann lagði upp í til að leita sér heilsu-
bótar. Hafði hann þá verið prestur á Stað í 35 ár. Þar
með var einnig hinum langa og giftudrjúga húsfreyjuferli
frá Olínu á Stað bráðlega lokið. Fram af því tók Snæbjörn
sonur hennar við búi þar. En undanfarandi ár hafði hann
verið ráðsmaður á búi foreldra sinna. Síðan þá hefur eng-
inn prestur búið á Stað. Þrír fyrstu prestarnir er þjónuðu
Staðarprestakalli eftir að sr. Jón leið, sátu þar að vísu unz
prestssetrið var flutt að Reykhólum 1949, en allir búlausir.
Einn þeirra sr. Jón Árni Sigurðsson, var systursonur sr.
Jóns og ólst upp á Stað hjá frænda sínum og frú Olínu.
Þá má geta sr. Árelíusar Níelssonar, núverandi prests Lang-
holtssafnaðar í Reykjavík. Hann var prestur á Stað í 3 ár
og kynntist þá frú Ólínu. Batt hann við hana ævilanga vin-
áttu og virti hana og mat að verðleikum flestum fremur.
Enn um nokkurra ára skeið átti frú Ólína heima á Stað
eftir lát manns síns. En heilsunnar vegna varð hún nú æ
oftar að leita til Reykjavíkur og dvelja þar lengri eða
skemmri tíma til lækninga, og að síðustu kom að því að
hún flutti frá Stað og suður á vegu barna sinna, sem þar
voru búsett, — sr. Jóns Árna, er þá var orðinn prestur í
Grindavík, og Ragnheiðar, sem var gift og búsett í Reykja-
vík. En Kristján sonur hennar, sem nú er borgardómari í
Reykjavík, var þá á Akureyri. Fyrstu árin hafði frú Ólína
heimili í Grindavík hjá þeim prestshjónunum, en þeim
unni hún sem sínum eigin börnum, enda reyndust þau henni
einnig svo. Þarna í þorpinu eignaðist hún einnig vinarþel
og virðingu margra.
En heilsan bættist lítið og kröftunum hrakaði eftir því