Breiðfirðingur - 01.04.1970, Blaðsíða 73

BREIÐFIRÐINCUR
71
Strandasýslu, einn úr Barðastrandasýslu og einn úr Dala-
sýslu.
Skóli þessi starfaði aðeins þrjú ár eða til 1860 og mun
Ólafur Sívertsen hafa annast og greitt allan kostnað við
hann úr eigin vasa að mestu.
Nemendur voru alltaf fáir. En þar kom þó til náms sá
rnaður, sem síðar átti eftir að láta allar þessar óskir rætast,
en það var einn hinna þriggja úr Strandasýslu, Torfi
Bjarnason síðar stofnandi hins fyrsta oog fræga Búnaðar-
skóla í Ólafsdal. En með þeirri skólastofnun varð draum-
ur Kollabúðafundanna að veruleika og hornsteinn lagður
að búnaðarfræðslu og verkmenningu bænda, sem liefur vax-
ið og dafnað fram á þennan dag. En það er önnur og lengri
saga.
Með þessum orðum skal aðeins minnt á félagslegt fram-
tak og hugsjónaeld vestfirzkrar og þó sérstaklega breið-
firzkrar alþýðu, sem fylgdist vökulum huga og lieitu hjarta
með „vorbylgjum tímans á djúpi.“
Þótt nú séu spor þeirra, sem sóttu Kollabúðafundina
grasi hulin og sandiorpin, þótt nú færist auðnin yfir, þar
sern áður var unnað og unnið af heilum hug víðsýni og
fijálslyndi, þá skal samt munað og metið.
Og vel maittum við nútímafólk reyna að rekja sporin,
ganga í sporaslóð í takt við hljómfall okkar tíma og gefa
framtíð Islands þær gulltöflur, sem glóa í grasi við braut-
ir komandi kynslóða í mennt og heillum á sama hátt og
þeir gátu, sem áttu samfundi á ilmandi vorkvöldum á
Kollabúðaeyrum, þar sem áin ómar enn þá röddum þeirra
og Islands lag ymur í bylgjuhjali fjarðarins og hvískri
bjarkanna í hlíðinni. Og ætti ekki verðandi menntaskóli