Breiðfirðingur - 01.04.1989, Page 134
132
BREIÐFIRÐINGUR
Næst sendi Bergsveinn frá sér verk í þrem bindum,
„Breiðfirskar sagnir“. Sjálfur kallar hann þetta samtíning.
Pótt svo sé, er sumt forvitnilegt, og þar kennir margra grasa,
sem ávinningur er í. Ritið „Eyjar og annes“ er í tveim
bindum. Þar tekur Bergsveinn fastar á en fyrr. Þeir, sem
ekki vilja koma ókunnugir í Vestureyjar, ættu að lesa höfuð-
kaflann í fyrra bindinu. Þar er lýst öllum eyjum í Flateyjar-
hreppi, er einhvern tíma hafa verið í byggð. Seinni kaflinn í
þessu bindi er lýsing á Breiðavík, Látrabjargi og næsta ná-
grenni Látra. Bergsveinn er einkar viðfeldinn og þægilegur
leiðsögumaður, laginn að greina milli þess, sem máli skiptir
og aukaatriða. Þátturinn „Úr sumarferðalagi“ vitnar t.d.
glögglega um það. Enn er Bergsveinn í seinna bindi „Eyjar
og annes“ að lýsa eyjum, og þá þeim, sem eru undan
Skarðsströnd og í byggð hafa verið. Vert er að benda á þátt-
inn „Árstíðirnar í eyjunum“. Aldrei fyrr hafði verið ritað
um þær í samfelldu efni, en þar er að sjálfsögðu greint frá
mörgu, sem ekki tíðkaðist nema í Breiðafjarðareyjum.
Ekki leynir sér, að Bergsveini er sú list lagin að gera ljósa
og skipulega grein fyrir því efni, sem hann er að kynna. Þá
dylst ekki heldur, hve málhagur hann er. Léttleiki og lipurð
er í málfarinu og eigi undan fellt í samræðum sem lýsingum
að tjá sig með því tungutaki, sem Breiðfirðingum hefur
verið tamt.
Árið 1970 kom út ritið „Áratog“. Með því verki færist
Bergsveinn í fang að greina náið frá atvinnuháttum í Breiða-
fjarðareyjum. Naumast ætti að fara fram hjá neinum, að þar
er maður að lýsa störfum og tækjum, sem hann gerþekkir af
eigin reynd. Þessu verki hefur ekki verið gefinn sá gaumur,
sem það verðskuldar, því að þar er lýst kunnáttulega og náið
mannlífi, sem nú má heita horfið. Efalaust er „Áratog“
markverðast þeirra rita, sem Bergsveinn hefur samið.
Á seinustu árum hefur Bergsveinn sent frá sér þessar
bækur: „Lent með birtu“, „Útskæfur“, „Gamlir grannar“ og
„Bréf og bögglar“. Efni þeirra er nær einfarið breiðfirskt.