Alþýðublaðið - 28.02.1925, Qupperneq 2

5
Herra lyfsali
Sigurður Sigurðsson, skáld,
frá Arnarholti.
í saœfylgd ano&ra, en nafn-
lausra níðgrelna í 31. tbl. >I>órs«
ineðtók ég hina hátíðiegu orð
eendingu, undlíákílfaða hinustóra
natni: Sigurður Sigarðaííoa írá
Arnarholti.
Rltgerð þessi, sem samkvæmt
eðii sfnu gæti eins verlð stiiuð
a( V. Hersi, ritstjóra blaðsins,
ætlast hann til sð tekin s«m
öðurleg umvöndun tií mío.
Reiðin hefir samt borið stiiiipg-
una ofurliði. Fúkyrðin í grein-
inni: >Frekjuieg framkoma«,
>meðfædd skammaþörfr, >þessi
lygl< o. s. frv., bera þess ljósan
vott, að andanum hefir slegið
niður í skáldið, og get ég þvi
ekkl tekið umvöndunar-loðmoll-
una alvarlega.
Slg. Sig. finnur fyrst að því,
að ég skyidi Icyfa mér að ve-
(engja Gísla Magrússon á þing-
málafundioum síðasta. Án þess,
að Sig. Sig. hafi kynt sér reikn-
inginn, sem Gísll bar ekki i vas-
anum, en sagðist eiga, leyfir
hann sér samt að vita það, að
ég tók Gísla ekkl trúaniegan.
Daglnn eftir fundinn gafst mér
tækiíæri tll að skoða umræddan
relknlng. og sannaði hann mér
ótvirætt, að mótmæii mín á
fundinum voru hárrétt. Verð
steinolíunnar var reiknað í
danskri mynt og kostnaður, sem
hækkaði verð ateinolíunnar, til-
færður sérstaklega á reikningn-
um En um hvorugt lét G. M.
getlð á fundinum, þegar hann
jafnaði saman verði stelnoiíu hér
og i Danmörku. Þetta gönuhiaup
heíði Sig. Sig. getað tparað sér,
ef hann hefði kynt sér relkning
Gisla, eins og ég gerðl.
Þess biður Sig. Slg. mlg, að
ég vegi hann sem aðra mótstöðu-
menn í bróðerni. Jaínvel þótt
>Þór« geti ekki belnlinis talist
>bróðurlegur< i minn garð, mun
ég sýna S. S. fuiia sannglrnl.
Annarl bón hans nelta ég &-
kveðið, en hún er sú, áð ég
skammi hann undir fjögur aogu
eða á ákveðnum st-ð, sem hann
tUtékur. í bróðemi: Sigurður i
■'ALÞYBUILAPID
Biöjið kaupmenn
yðar am íslenzka kaffibætlnn. Bann er
sterkari og bragðbetri en snnar kaffibætír.
Vinnustofa
okkar teisur «ð aér
alis konar viðgerð
lr á raftcek|um.
Fœgjum og lakk-
berum all® konar
málmhlutl. Hlöð-
um bil-rafgeyma
ódýrt. — Fyrsta
flokks vinna.
Hf. rafmf. Hiti & Ljðs,
Langavegi 20 B. — Sími 830
Sjðmenn!
Vertíöin er nú í hönd farandi.
Athugiö, hvar tór kaupiö bezt og
ódýrust gúmmistígvé) 1 borginnil
Vinir yöar og vandamenn munu
vafalaust benda yöur á
Utsöluna á Lauga
vegi 40. SSíml 1403.
Allar stæröir fyrirliggjandi.

V
Albýöublsðið
kenrar 6t I -iptan «ier»
Afgroiðsla
við Ingólfsstrœti — opin dag-
lega frá kl, 9 6rd. til kl. 8 síðd.
W k $ i f ? i © f.».
a Ji.iai-garstig x (mörij ^pm kl.
9«/s—10»/» árd. og 8—9 síðd.
Sfmir:
683: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
IA
SMKI
V e r ð i a g :
Askriftarverð kr. l,0t á inánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,15 mm. eind.
ÚtbiHiiðið AlþfluSlaðið
hvss- (sið eruð 055
limrl b*hi ð>áH faríS!
Málningarvöimp, mál-
araáböld. „Málarlnni*
Sími 1498.
getur svalað ginni meðfædda
bakníðs'ýsn í Iyfjsbúðinni ainni,
og mun ég ekkl biðja hann að
hlífa mér né öðrom.
S. S, haidur því mjög á loftl,
hve oft hann hafi hjalpsð mér.
Eina hjálpin, sem ég man til að
ég hafi af honum þegið, er sú.
að í orðsendingu sinni gaf hann
mér kost á því að kynnaat
hugsanagangl sínum, eins og
hann opinberast aimenningl i
>Þór«. Mér skikt, að S S vænti
endurgjalds fyrir þessa hjáfp, og
sýni ég nú Iit á þvi að gefa
fleirum kost á. að kynnast hon-
um. Svo fari st Sigurði orð:
>Þá segir hr. í. H., áð ég
hafi tkýrt fuodinum rangt frá
um atkvæðaúislit dagskrárinnar
margumræddu
Þetta er óm' xlegt og aerg-
íe.-. t að sjA sannlelkanam svona
mtsþynut. Nosrsta’dúir mér 11dru
meðal margra annara góðra manna
þeir bœjarfógeti Kr Linnet og
basjarstjóri Kr Ólafsson (etur-
breyting mín, í. H.) og voru
þeir elns og ég í engum efa um,
bversu atkvæðin téila, og geta
vottað það, nð ég sem fundar-
stjórl sýndi i þessu efni óg öilu
öðru hverjum maoni fait >logali
tet* (ktnrbr, mfn, I. H), og lét
það aldrei roáli sklfta, að hvers
skoðun ég hlíaðlst par^ónuiega,
Þessu máli minu til stuðnings get
ég írætt hr. í. H. á því, að hr.
kauþféiagsstj Gkli Lárasson
flatti bæði tillögor og ræður
með tlllögum, sem hann vissi
að ég var persónuleoa andvigur,
c fl bánnmálina. en þaJckaðí
(Seturbr. höf) mér síðar fyrir
góða stjórn tundarlns, og er
slíkt sizt vecj fsi*ridinga að
hafa orð á *íiku.«
>D<ottiúu miuú um háht hús,