Ljósmæðrablaðið - 01.12.2016, Qupperneq 35

35Ljósmæðrablaðið - desember 2016
Nú er u.þ.b. hálft ár síðan við fengum fréttirnar um að við værum
komnar inn í ljósmóðurfræði. Ég man tilfinninguna eins og hún hafi
gerst í gær. Það var föstudagur og ég hafði beðið með óþreyju alla
vikuna en okkur hafði verið tjáð að við myndum fá fréttirnar fyrir
helgi. Þegar tölvupósturinn birtist á skjánum á símanum mínum
fraus ég. Ég sneri símanum á hvolf og stífnaði upp. Ég þorði ekki að
kíkja. Það tók mig tæpa klukkustund að manna mig upp til þess að
skoða póstinn og ég fór náttúrulega að hágráta þegar ég las svarið.
Þó svo að ég væri himinlifandi vissi ég ekkert hvað var í vændum.
Fyrstu dagarnir voru dásamlegir. Við fórum rólega af stað og
fengum góðan tíma til að kynnast hópnum. Við þurftum að sætta
okkur við að vera ekki í gömlu stofunni í Eirbergi en sú stofa var
víst ekki mönnum bjóðandi sökum heilsuspillandi myglu. Ég hugsa
þó að húsnæðismálin hafi tekið meira á kennarana en okkur og voru
sumir í hálfgerðu uppnámi yfir skrýtna andrúmsloftinu í Lækna-
garði og öllu kertaleysinu. Einnig höfum við staðið í ströngu varð-
andi bakkelsismál og lent upp á kant við húsvörðinn sem vildi ekki
leyfa okkur að vera með mat og drykk inni í kennslustofum. Við
höfum þó komist upp á lagið með að leyna hann því að við séum
með veitingar þar sem það kemur ekki til greina að fara á mis við
þá rótgrónu hefð að klára áfanga með hlaðborði af veitingum fyrir
hópinn.
Við héldum einnig uppi heiðri hefðarinnar um að fara saman í
sumarbústað og skelltum okkur á virkum degi. Sú ferð æxlaðist
á töluvert annan hátt en ég hafði gert mér í hugarlund en fljót-
lega vorum við allar sestar niður með prjóna og heklunál líkt og
við gerum alla jafna í kennslustundum. Voru flestar að byrja á
hinu margumrædda ljósmæðrateppi sem sést í þáttunum „Call the
Midwife“ og þvílík og önnur eins framleiðsla! Það var ekki fyrr en
garnirnar voru farnar að gaula allhressilega sem að einhverjar tóku
að sér að standa upp og snúa sér að eldamennskunni. Eftir dýrindis
lambalæri og ágætt spilakvöld var haldið í pottinn og fljótlega eftir
það fór ein og ein að týnast í háttinn.
Nú eigum við aðeins einn áfanga eftir og við erum orðnar
ansi þreyttar. Ef ljósmóðurfræðinámið hefur kennt okkur eitt-
hvað þessa fyrstu mánuði, þá er það hvernig veita skal buguðu
samstarfsfólki viðeigandi stuðning. Við værum ekki hér ef við
hefðum ekki hver aðra. Eftir hvern einasta áfanga höfum við
tekið nokkurs konar pústfundi þar sem við fáum útrás fyrir óhóf-
legt verkefnaálag. „Bara nokkrir dagar í jólafrí“ er það síðasta
sem ég hélt að ég myndi hugsa í þessu námi. Allt er svo áhuga-
vert og skemmtilegt, en þegar álagið verður of mikið verður
upplifunin önnur. Við hlökkum því til að snúa til baka, úthvíldar
og þrautlesnar, úr jólafríinu til þess að takast á við framhaldið.
Þrátt fyrir mikla andlega bugun og þreytu í hópnum höfum við náð
að kynnast hver annarri mjög vel. Á nokkrum mánuðum erum við
orðin hálfgerð fjölskylda og er ekki furða að samnemendur kalli hver
aðra systur. Við erum gríðarlega sterkur hópur með ólíkan bakgrunn
og við höfum lært óendanlega mikið af hver annarri. Ég gæti ekki
verið þakklátari fyrir hópinn og get ekki beðið eftir því að starfa
með þessum drottningum í framtíðinni.
Inga María Árnadóttir,
nemandi á 1. ári í ljósmóðurfræði
Í upphafi náms
O D D R Ú N - F É L A G L J Ó S M Æ Ð R A N E M A
FYRIR 1/2 TIL 2 ÁRASTOÐMJÓLK
TILBÚIN
TIL DRYKKJAR
SAM
H
LIÐ
A
BRJÓ
STAG
JÖ
F
PRÓTEININNIHALD
SNIÐIÐ AÐ BÖRNUM
Nánari upplýsingar um Stoðmjólkina má finna á vefsíðunni: ms.is/heilsa/heilsuvorur/stodmjolk
C-VÍTAMÍN
ÖRVAR
JÁRNUPPTÖKU
FYRIR TENNUR
& BEIN BARNA
ÞÆ
G
ILEG
AR
U
M
BÚ
Ð
IR
H
V
ÍT
A
H
Ú
SI
Ð
/
S
ÍA

Fyrsta árs ljósmæðranemar.