Stjarnan - 01.01.1930, Blaðsíða 8

8
STJARNAN
herskái höfðingi kirkjunnar, er ekki ein-
ungis jók sína eigin landeign, heldur náði
hann herradæmi yfir konungunum á
Spáni og Frakklandi, og hafði nógu mik-
ið vald til aö þvinga Jón Bretakonung, á
móti vilja hans, til að veita viðtöku
Stephen Langton setn erkibiskup í Canter-
bury.
Þó að veikari menn sætu i páfastóln-
um á hinum eftirfarandi öldum, sem ekki
voru færir um að stækka sitt veraldlega
vald, heldur töpuðu þeir hverju fykli á
fætur öðru, þá hélt samt sem áður páf-
inn hinu veraldlega ríki sínu þangað til
á siðari hluta nítjándu aldar. Ríki páf-
ans náöi þá frá Ravenna við Adríahafið
þvert yfir ítalíu til Neapel við strönd
Miðjarðarhafsins. I þessu ríki voru
þrjár miljónir þegna, sem litu upp til
páfans, sem síns veraldlega yfirhöfuðs,
og var Róm höfuðborg þess ríkis.
Miklar hallir smíðaðar.
í hinni fornu Rómaborg bjuggu páf-
arnir um sig eins og þeir ætluðu sér að
dvelja þar til eilífðar. Miklar hallir hafa
þeir reist, til að auglýsa dýrð síns vold-
uga ríkis og til að varðveita allra hand-
anna fornminjar frá þeim tíma, þegar
páfarnir drotnuðu yfir konungum jarð-
arinnar. Þeir grófu upp rústir og rifu
niður margar og miklar byggingar frá
þeim tíma, þegar hið heiðna Rómaríki
stóð í blóma sínum. Þeir notuðu þessar
digru eldgömlu súlur og fínu marmara-
blakkir í kirkju- og hallabyggingar sínar.
Of ef fjársjóðir þeirra voru ekki nægi-
legir, til að halda verkinu áfram á þess-
um tígulegu byggingum, þá tóku þeir það
til bragðs að selja syndakvittun fyrir pen-
inga og gekk ágóðinn af þeirri sölu, til
að fullgjöra þessar miklu páfahallir.
Ljúflings titill páfans á miðöldunum
var “Pontifex Maximus.” Þessi titill
var notaður á dögum hins heiðna ríkis
af rómversku keisurunum, því að þeir
voru “Pöntifex Maximus” eða æðsti-
prestur við sóldýrkunina í Róm. MeS
því að taka þann titil, sýnir og sannar
páfinn, að hann er æðstiprestur allrar
sóldýrkunar í heiminum. Og með því
að leiða allan hinn siðaða heim til að
halda sólardaginn helgan í staðinn fyrir
hvíldardag Guðs, hefir hann einnig sann-
að að hann að öllu leyti fetar í fótspor
sóldýrkenda hins heiðna Rómaríkis, þess
vegna er pápískan ekki annað en heiðin-
dómur i öðru líki. Páfinn bendir einnig
á sólardaginn sem merki síns veldis og
máttar, þar eð hann skyldi hafa dirfst
að færa hvíldina frá hinum sjöunda til
hins fyrsta dags vikunnar, þvert ofan í
hið skýra hvíldardagsboðorð Guðs, og
komið ekki einungis kaþólskum mönnum
heldur og öllum mótmælendum til að
hlýða sér og þannig tilbiðja sig, að undan-
teknum þeim, sem hafa nöfn sín rituð
í lífsbók Lambsins. Opinb. 13:8. Vér
sjáum greinilega að hann er sá, jsem
Daníel sagði myndi hafa í hyggju að
um breyta helgitíðum og lögum.
Dökk ský á himni páfaveldisins.
Um árð 1860 komu óveðurský á himin
páfaríkisins. Um það leyti fóru margir
ættjarðarvinir meðal ítala að spyrja,
hvers vegna ftalía, sem i fornöld var hið
dýrðlegasta allra ríkja í Norðurálfunni,
skyldi vera skift í mörg smáríki sem
engin áhrif höfðu í heiminum meðan
aðrir lýðir í Norðurálfunni reyndu að
skapa sameiningu innan landamæra sinna.
Eins og oft er tilfellið hjá þess konar
mönnum, svöruðu þeir sinni eigin spurn-
ingu. Þeir sögðu að ftalía ætti að sam-
einast og verða frjáls. Þeir lögðu svo
mikla áherzlu á orð sín, að þeirn hepn-
aðist að sannfæra atkvæðamikla menn
um að þetta myndi vera eina úrræðið.
Italía fer að auka veldi sitt.
Meðal þeirra, sem sannfærðust um
þetta var Victor Emmanuel, konungur-
inn á Sardinien. Með aðstoð fyrsta ráð-
herra ríkis síns, Cavours, einhvers hins
mesta stjórnmálamanns ítala á síðari