Stjarnan - 01.04.1930, Blaðsíða 10

58
STJARNAN
Lífsreynsla og æfiskeið Jóseps Bates
FIMTANDI KAPÍTULI
Meðan viÖ lágum á höfninni i
Buenos Aires komju svo mörg hfiaÖin
skip frá Bandaríkjunum, a<5 markaöurinn
offyltist og ég útvegaÖi mér farm til
Lirna í Peru.
Eins og áður er sagt frá, hafÖi ég í
annari ferÖ ákveðið aldrei að njóta
áfengis- framar, og endurnýjaði ég heit
mitt, þegar við yfirgáfum Buenos Aires.
í þessu bindindisverki var ég aleinn, þar
sem enginn af skipverjum vildi ganga inn
á þetta, heldur meintu þeir, að þetta væri
alt hégómi. Samt sem áður varð ég að
kannast við, að ákvörðun mín væri að
öllu leyti réttmæt.
Á þessari ferð suður komum við til
Frakklands-eyjanna, sem liggja til norð-
austurs frá Cape Horn. Hér reyndum
við að komast i höfn, af þvi að stormur
skall á, en ofveðrið var of mikið. Þegar
við komum að Cape Horn urðum við
að berjast við hvassan vestan vind i
þrjátíu daga og það var yfir kaldasta
tima ársins. Skipið skemdist dálítið af
hinum voldugu holskeflum og langvar-
andi stormi. Að lokum lægði veðrið
svo að við gátum komið okkur fyrir
hornið og stefndum á Juan Fernandez,
sem liggur 1400 mílur fyrir norðan Cape
Horn. Þegar við komum norður á bóg-
inn varð veður hlýrra. Eftir að' hafa
siglt 2600 mílur frá hinum veðurbarða >
höfða, fórum við að eygja hin ofurháu
f jöll í Peru yzt úti við sjóndeildarhring-
inn og þó vorum við áttatíu mílur frá
ströndinni. Skömmu seinna vörpuðum
við akkeri í Callao, sem er höfn Lima
borgar, er liggur sex mílur frá strönd-
inni. Það var mikil eftirspurn eftir
vörum frá Norður Ameríku og losuðum
vio okkur fljótlega við farminn.
Fyrsti stýr’imaðurinn og tveir bkip-
verjar gengu á land, til að kaupa vistir,
en hermannahópur, sem kom innan úr
landinu, réðist á þá og rændi borgina
lika. Þegar fyrsti stýrimaðurinn kom
út á skipið aftur skýrði hann frá, að
þegar hermennirnir fréttu hvaðan hann
var, leiddu þeir hann út fyrir foorgina,
til þess að skjóta hann. En þegar þeir
komu út þangað, var einn hermaður með-
al þeirra, sem kom hinum til að láta
stýrimanninn eiga sig, eftir að þeir höfðu
barið hann rösklega með sverðshjöltum
sinum. Hermannahópurinn hafSi hótað
að ráðast á skipið, svo að við bjuggum
okkur undir að verja okkur. En það
varð aldrei neitt úr þvi áhlaupi.
Landslagið kringum Lima er mjög svo
fagurt, veður hlýtt og loftið hreint. Alt
þetta virðist gera sitt til að gera þetta
land að skemtilegum bústað. En einn
einasti landsskjálfti (og þeir eru margir)
ef til vill um miðja nótt, svo að íbúarnir
verða að flýta sér út á strætin, til að
verða ekki drepnir undir hinum hrynj-
andi byggingum, grátandi og kveinandi,
er nóg til að gera mann fúsann til að leita
sér að öðrum stað, hvar sem vera skal
á jörðunni. þar sem maður getur haft
fasta jörS undir fótum.