Stjarnan - 01.08.1930, Blaðsíða 7
STJARNAN
sjúklingar hjúkrun. Mánuðinn næsta á
eftir komu x8oo sjúklingar og hinn eftir-
fyl?Jandi mánuö komu 2200 sjúklingar.
Þá var ákveðið að takmarka sjúklinga-
fjöldann með því að tiltaka vissar klukku-
stundir, til þess að vér gætum eytt meiri
tíma og hjúkrun á hvern sjúkling út af
fyrir sig. Átján þúsundir manna fengu
hjúkrun fyrsta áriö. Til að byrja með
fekk fólkið hjúkrun og meðöl ókeypis-
Seinna rneir var tekið frá tíu upp í tuttugu
cents af þeirn, sem gátu borgað. Margir
fejúklingar, sem fengu “prívat” hjúkrun
borguðu venjulegt verð. Starfið fór óð-
um í vöxt og vér urðum að byrja útibú í
kringum liggjandi þorpum, þar sem vér
höfum skrifstofustundir tvisvar á viku.
Vér létum smíða dálitla byggingu i einum
bæ, í öðrum leigöum vér húspláss. Auk
læknisstarfsins voru á öllum þessum stöð -
urn haldnar kristilegar samkomur á hverju
kveldi. Á þann hátt komast f jölda marg-
ar nxanneskjur til þekkingar á fagnaðar-
erindi sannleikans.”
Frá Filippus eyjunum•
Frá Filippus eyjunum ritar dr. H. H.
Hall, kristniboðslæknir á hinni nýju stöð
í Manilla:
“Það er enn ekki liðið ár síðan eg kom
út í Filippus eyjarnar, og enn eru ekki
liðnir níu mánuðir síðan eg byrjaöi að
starfa sem læknir í Manilla. Hingað til
hefi eg gert uppskurði á fjögur hundruð
manneskjum. Það er mjög lítið um j>en-
inga hér, svo að hinir stærri uppskurðir
kosta fátæklingana hér um bil eins mikið
og þá, sem betur eru staddir. Þegar eg
er í ferðalögum inni í landinu eða á eyj-
unum, verð eg að gera allra handanna upp-
skurði og veita mörgum mönnum læknis-
hjálp og alt þetta hefir kostnað i för með
sér.”
Mentun kristniboðslækna í Shanghai.
Frá sj úkrahælinu í Shanghai ritar dr.
H. W- Miller, yfirlæknir:
“Fyrsta janúar 1928 opnaði sjúkrahæl-
ið í Shanghai dyrnar fyrir sjúklingum hér
119
í Austurálfunni og áður en sex vikur voru
liðnar höfðum vér sjúklinga í helmingi
allra rúma. Fyrsta misseriö var stundum
fátt af sjúklingum. Þegar haustið kom
fór tala þeirra smám sanxan í vöxt, þang-
að til að öll herbergi voru orðin full.
Skóli vor fyrir hjúkrunarkonur hefir
einnig stækkað, svo að nú höfum vér
fjörutíu og tvær ungar stúlkur, sem nenxa
hjúkrunarfræði. Það er heimtað af þeim
að þær hafi hina sömu undirbúningsment-
un og hjúkrunarkonur í heimalöndunum.”
í bréfi, sem kom dálítið seinna, segir
sarni læknirinn : “Það er undravert hvaö
tala sjúklinganna hefir hækkað. Nú er
það orðið mikið og erfitt viðfangsefni, að
geta veitt pláss öllum sem koma. Vér
höfum alla tíð fult hús. Fólkið sýnir
nxikinn áhuga fyrir þessu starfi kristni-
boðslæknanna, sem nú er að fara í vöxt.”
MentastarfiS í Austurálfunni.
Uppeldi rnanns og mentun ákveður að
miklu leyti vitnisburð samvizku hans; en
samvizkan er í vissum skilningi undirstaða
vilja hanns og framkvæmda. Möguleik-
arnir fyrir áframhaldandi uppeldis- og
mentastarfi í Austurálfunni eru takmark-
aðir. Fyrir utan Japan, sem getur jafn-
ast við hvaða land á jarðríki sem er, er
vanþekkingin mikil í öllum öðrum Aust-
urlöndum . Til þess að fylla þarfirnar í
þessu tlliti, höfum vér stofnað skóla, lægri
og hærri, og höfum vér náð nokkuö langt
í áttina, til að geta mentað innborna
kristniboða á þessu rnikla svæði þar úti.
Það mun vera viðeigandi að bæta því inn
hér, að þessir innbornu leiðtogar sýna sig
trúfasta og hugrakka undir hinurn erfiðu
kringumstæöum i þeim löndum. I rnörg-
um tiífellum koma ofsóknir og burtrekst-
ur úr föðurhúsum því til leiðar, að þeir,
eftir þess konar reynslu, verða málefninu
enn tryggari og leggja alt í sölurnar til
að leiða það'fram til sigurs. Starf þeirra
rnanna er mjög ávaxtasælt og ber það
Ijósan vott um að þeir eru kallaðir af
Guði- Framh. á bls. 126