Stjarnan - 01.08.1930, Blaðsíða 11

STJARNAN
123
vér erum nýbyrja'Öir og höfum lítinn út-
búnaÖ, er þaÖ oss ómögulegt aS veita viÖ-
töku öllum þeim sjúklingum, sem koma
til vor. Öllum fátæklingum er gefin
læknishjálp ókeypis; aÖrir, sem hafa ráð
á því, borga dálítið.
“Þér getið varla gjört yður í hugarlund
hvað viðfangsefni vort er mikið, því að
vér verðum að veita þessu fólki upp-
fræðslu í heilsufræði og meginreglum heil-
brigðisins. Hér er til dæmis fyrir framan
oss kyrstæður vatnspollur og er vatnið í
honum mjög svo óhreint, en þangað ganga
menn til að þvo sér um hendur, andlit og
fætur, og svo sækja þeir vatn úr þessum
sama polli til að láta í deigið, þegar þeir
baka brauð. Þetta er aðeins pínulítiS
sýnishorn af þeirri fyrirlitningu fyrir öll-
um heilbrigisreglum, sem vér verðum
vottar að hér. Engin furða þótt veikindi
dafni og blómgist. Samt sem áður eykst
upplýsing smám saman og menn meta
rnikils að fá uppfræðslu um heilsuveitandi
lifnaðarhætti. Drottinn mun vissulega
blessa og í ríkum mæli urnbuna þeim, sem
styðja þetta verk þannig, að mögulegt er
að senda kristniboða út á svæði eins og
þetta.”
Gitð' svarar bœn Pálínu.
Kristniboði E. M- Trummer sendi oss
þessa litlu sögu um Pálínu, sem fyrir
skömmu tók sinnaskiftum í Medellin, Col-
umbia, Suður-Ameríku:
“í þrjá mánuði hafði Pálína verið þjáð
af gigt, þangað til að henni vár að öllu
leyti ókleift að ganga á öðrum fætinum.
Fóturinn var svo rangsnúinn og tærnar
svo kreptar, að það leit út fyrir að engin
væri von um að hún myndi nokkurn tíma
geta gengið aftur. Vér útveguðum henni
fæðu og hvað annað, sem hún þurfti með.
Einmitt á þessum tíma var oss gert boð,
sem sagði, að hún myndi verða tekin á fá-
tækra spítala og henni þar verða veitt öll
nauðsynleg hjálp, ef hún aðeins vildi
varpa frá sér trú sinni.
“Eg á náðarríkan Föður á himnum,
mikinn Guð, sem getur læknað,” sagði
hún, “og eg ætla að ibiðja hann um að
lækna mig. Eg hefi nógu mikla trú til
að halda, að eg innan þriggja daga geti
gengið fram hjá heimili þínu og sýnt þér,
að eg er orðin hress.”
Þegar hún hafði mælt þetta, settist hún
upp í rúminu og bað:
“Ö, Guð allrar náðar og miskunnsemi-
Eg kem fram fyrir þig, til að biðja þig um
að hlusta á mig, barn þitt. Þú hefir vald
yfir öllu og öllum. Eg bið þig uin að
lækna mig, til þess að eg geti sýnt þessum
manni og öðrum, að þú ert hinn sanni
Guð á himnum. Eg bið innilega um að
þú viljir opinbera kraft þinn og gera þetta
fyrir mig eftir ósk hjarta míns fyrir sak-
ir Sonar þíns, hins kæra. Amen.”
“Á þeirri sömu nóttu vaknaði hún um
miðnætti og fann að hún hafði engar
þrautir í fætinum. Hún gat nú hreyft
hann eins og hinn fótinn. Svo fór hún
hendinni um hann og, sjá, hann var orð-
inn eins tilfinninganæmur og eðlilegur og
hinn. Svo fór hún á fætur og fann að
hann var jafn sterkur og hinn. Drottinn
hafði læknað hana. Hún kraup á kné og
þakkaði Guði fyrir hinn læknandi kraft
hans.
“Þann dag síðdegis efndi Pálína loforð
sitt, sem hún hafði gefið manninum, sem
færði henni tilboðið. Það var tveimur
dögum á undan tíma, en hún gekk fram
hjá húsi hans, heimsótti hann og fór síð-
an ofan i bæ fótgangandi—yfir tuttugu
stræti—og svo heim aftur. Hjarta henn-
ar fyltist fögnuði og þakklæti, þegar hún
segir frá hve góður Guð hafi verið við
hana.”
í Florida búa þeir til sextíu miljónir
vindla á ári hverju. Peningana, sem menn
láta úti fyrir þá, hefði mátt nota til ein-
hvers betra.