Stjarnan - 01.09.1930, Blaðsíða 11
STJARNAN
E59
Meðal villimanna í átthögum þeirra
“Eg ætla a?S segja frá því sem Jesús
gjörir þar úti í Malekula” fNý Hebrfö
unum), sagði Jack, innborinn maður frá
þessari eyju villimanna, en það var ekki
nema ár síðan hann sjálfur hafði yfir-
gefið heiöinna manna sið. “Áður fyr
höfðum við byssurnar meS. okkur hvert
sem við fórum. Stundum gekk eg að
landamærum hinnar miklu Nambus-kyn-
kvíslar, en eg vogaði mér aldrei inn í land
hennar. Eg var of hræddur til þess. Eg
gekk aðeins ofan í fjöruna. Nú er það
öðruvísi. Nú er eina byssan mín sú, sem
þú sérð hangandi á veggnum [mynda-
rollu] og hvert sem eg fer, tek eg hana
með mér, til þess að fræða fólkið um Guð
og Jesúm.
“Leyfðu mér að segja frá því, sem
skeði í vikunni sem leið. Við höfðum
beðið alla vikuna óg föstudaginn sagði eg
við kennarann: “Masig, eg vildi óska aö
einhver færi með mig á morgun, til að
heimsækja fólkið í Betrevli [þorp í innri
hluta Malekula eyjunnar]. Andi Guðs
hefir blásið mér í brjóst að fara. Ef eng-
inn skyldi vilja fara með mér, þá ætla eg
að fara einsamall.
“Þegar eg vaknaði hvíldardags morg-
uninn var mér alveg sama hvort nokkur
maður færi með mér eða ekki. Eg var
að öllu leyti ánægður að fara einsamall,
og það gjörði eg. Þegar eg kom þangað,
fann eg einmitt það, sem englarnir höfðu
sagt mér, að fólkið myndi gjöra, og það
skeði. Eg hafði ekki fyrirfram kunn-
gjört, að eg myndi hafa samkomu þar; en
þarna voru allar þessar manneskjur —
karlar og konur og börn—samankomnar,
eins og eg hefði ráðstafað öllu fyrirfram.
Eg hélt guðsþjónustu. Á þessari sam-
komu var maður nokkur, sem fyrir
nokkru hafði hótað að drepa mig. Hann
hafði sagt: “Ef Jack kemur hingað upp
einu sinni enn, til þess að segja þessar
sögur, þá ætla eg að hafa augastað á hon-
um, þegar hann knékrýpur, til þess að
biðjast fyrir, eins og siður hans er, þá
mun eg nálgast hann og með hnífnum
skera höfuðið af honum.”
“Meðan eg talaði um Móse-barnið í
reyrörkinni í sefinu, sem var umræðuefni
mitt í það skifti, komu tvö lítil börn fram
til að skoða myndina. Maðurinn, sem
hafði hótað að drepa mig, fór að ávíta
börnin. “Nei, nei,” sagði eg, “talaðu ekki
þannig við þau, því að þau gjöra einmitt
það, sem englarnir sögðu við mig í nótt,
að þau myndu gjöra, meðan eg væri að
tala til ykkar.”
“Eftir þessa guðsþjónustu, tók eg alt
þetta fólk með mér í annað þorþ, þar sem
eg talaði fyrir öðrum mannssöfnuði.
Einnig um þetta hafði eg fengið tilsögn
af englunum. Maðurinn, sem hafði hótað
að drepa mig kom einnig með til þeirrar
guðsþjónustu og á leiðinni þangað sagði
hann við mig: “Jack, eg er maður, sem
ekki hefir hugsað um annað en að berjast
og gjöra ilt, og þegar þú komst, fanst mér
það sjálfsagt að drepa þig, en nú er eg
orðinn annar maður og mig langar til að
vera eins og þú.”