Stjarnan - 01.11.1930, Blaðsíða 11

STJARNAN
inni: GjöriS beinan veg Drottins, eins og
jesaja spámaður hefir sagt.” Jesajas
hafði enn fremur sagt um þann, sem Jó-
hannes skírari vitna'Öi um: Á þeim degi
skulu hinir daufu heyra ritu'Ö orÖ, og augu
hinna blindu skulu sjá út úr dimmunni
og myrkrinu . . . og hinir fátækustu
meöal manna munu fagna yfir hinum
Heilaga í ísrael.” Jes. 29:18, 19. Hann
var sendur “til að opna hin blindu augun,
til að leiða úr varðhaldinu þá, er bundnir
eru, og úr dýflissunni þá, er í myrkri
sitja.” Jes. 42 :y. Nú rættust öll þessi lof-
orð og fyrirsagnir fyrir augum sendiboða
hans. Þegar þeir sögðu honum frá öllu,
er þeir höfðu heyrt og séð, þá styrktist
trú hans og hann fullvissaðist um að lífs-
starf hans hefði ekki verið til ónýtis, er
hann hafði leitt athygli að Jesú frá Naza-
ret, sem nú var kominn og framdi verk
sitt fyrir augum manna, til þess að frelsa
þá frá syndum þeirra. Það voru verk
Jesú, sem sannfærði Jóhannes um, að
hann væri Messías, sá sem koma skyldi.
Sonurinn, sem gjörði vilja Föður síns.
Orð, sem ekki koma fram í verki, eru
einskis metin af Guði. Dæmisagan, sem
Jesús framsetur um tvo bræðurna, sýnir
þetta ljóslega. Faðir þeirra bað þá báða,
að fara að vinna í víngarði hans. Annar
þeirra sagðist ekki vilja gjöra það, en
hann hugsaði sig um á eftir og fór og
gjörði eins og fyrir hann var lagt. Hinn
sagðist fús til að fara, en fór hvergi.
“Hvor þessara tveggja gjörði vilja Föö-
ur síns?” spurði Jesús. Svarið er auðvelt.
Þegar Jesús lýkur fjallræðunni, þar sem
reglumar fyrir kristilegu lífi eru svo
skýrt framsettar, staðhæfir hann :
171
“Eg skal sýna yður, hverjum sá er lík-
ur, sem kernur til mín og heyrir orð mín
og breytir eftir þeim; hann er líkur
manni, er bygði hús, gróf og fór djúpt og
iagði undirstööuna á bjargi; og er vatns-
flóð kom, skall beljandi lækurinn á því
húsi, en fékk hvergi hrært það, vegna þess
að það var vel bygt. En sá er heyrir og
gjörir ekki, hann er líkur manni, er bygði
hús á jörðinni án undirstöðu; beljandi
lækurinn skall á því, og hrundi það þegar,
og hrun þess húss var mikið.” Lúk.' 6:
48,49- '
Báöir þessir 'byggingamenn heyrðu orð
Krists. Annar þeirra hlýddi orðinu og
lagði þannig svq traustan grundvöll undir
hús sitt, aö hinir þyngstu og áköfustu
stormar mótlætisins megnuðu ekki að
hreyfa það. Hinn heyrði orðið, en breytti
ekki eftir þvi. Þegar stormurinn skall á
reyndist grundvöllurinn ónýtur. Húsið
féll og hrun þess var mikið.
Þaö er mjög svo áríðandi að heyra
Guðs orð, en inngangur vor til eilífa lífs-
ins er undir þvi kominn, að vér hlýðum
orðinu. Jesús gekk í kring og gjörði
gott. Af því að hann breytti eins og
enginn annar maður hafði breytt, þá gat
hann líka talað eins og enginn annar mað-
ur hafði talaö. Kraftur fylgdi orðum
hans. Eins og Faðirinn sendi hann í
heiminn, svo hefir hann einnig sent oss til
heimsins. Bera orð vor vitni um að vér
vegsömum Guð eins og hann gjörði? Ber
breytni vor vott um að Jesús hefir bústað
í oss og vér höfum lært af honum að
breyta eins og hann breytti?