Stjarnan - 01.01.1936, Blaðsíða 4

4
STJARNAN
því setn huliS er, hvort sem þaÖ er gott eða
iít.” Préd. 12 :I3,I4.
Menn geta ímyndaÖ sér aÖ þeir megi lifa
eins og þeim sjálfum þóknast, og þeir þurfi
aldrei aÖ gefa reikningsskap fyrir gjöröir sín-
ar. En GuÖs óumbreytanlega ákvæÖi er:
‘‘Þessvegna mun sérhver af oss standa guÖi
reikningsskap af sjálfum sér.” Róm. 14:12.
Af því oss er gefið líf og frjálsræði til að velja
hiö góða eða illa, þá leiðir af sjáifu sér, að vér
verðuin dæandir fyrir það hvernig vér notum
þetta líf og frjálsræði.
Mœlikvarði dómsins.
Fyrst það er óhjákvæmilegt að mæta fyrir
réttinum, og enginn getur áfrýjað úrskurði
dómsins, þá er hið eina hyggilega semi hægt er
að gjöra að búa sig undir dóminn. “Vitur
maður sér ógæfuna og felur sig, en einfeldning-
arnir haida áfram og fá að kenna á því.”
Orðskv. 22 :3. Það er lífsnauðsyn að allir búi
sig undir réttarhaldið. En til þess að geta búið
sig undir það, verða menn að vita hvaða mæli-
snúra verður lögð til grundvallar í dóminum.
Guð hefir á þrennan hátt sýnt oss hver þessi
mælisnúra sé: Hún er gefin í fáum orðum í 10
boðorðunum. Henni er haldið fram alt í gegn
um Biblíuna frá fyrstu Móse bók til enda Opin.
berunarbókarinnar, og hún er sýnd í hinu heil-
aga réttláta lífi, sem Jesús lifði hér í mannlegu
holdi. Þannig lesum vér: “Þeir, sem undir
lögmálinu syndguðu munu eftir lögmálinu
dæmast.” Róm. 2:12.
“Sá, sem forsmáir mig og meðtekur ekki
min orð hefir þann, sem dæmir hann, það orðið
sem eg hefi talað mun dæma hann á efsta degi.
“Jóh. 12:48. “Því hann hefir fastsett dag, á
hverjum hann ætlar að dærna heimsbygðina,
með réttvísi af manni, er hann hefir þar til
kjörið, og gaf öllum fullvissu um það með því
að reisa hann frá dauðum.” Pbst. 17:31. Svo
Jesús er dómarinn og Guðs lögmál og orð hans
mælisnúran, sem lögð er til grundvallar.
Af þessu sjáum vér, að til þess að vera und-
irbúinn að mæta dóminum þá verðum vér 'að
taka á móti Jesú sem vorum persónulega frels_
ara, trúa á hann og leyfa honum að lifa sínu
réttláta lífi í oss daglega, svo vér hlýðnumst
hverju einasta boði Guðs og sérhverri grund-
vallarreglu orða hans.
A^ér megum aldrei gleyma því að vér verð-
um dæmdir eftir Guðs mælikvarða, Guðs regl-
um, Guðs boðorðum. Sumir búa sér sjálfir til
reglur þótt þeir viti betur, eða að minsta kosti
ættu að vita betur. Sumir segja: “Eg er eins
góður og Mr. A. eða Mrs. B.” Aðrir segja:
“Eg er eins góður og fjöldinn af þeim, sem
kalla sig kristna.” En minnist þess, að eilífðar-
ákvæði vort “sýkn,” eða “sekur,” verður ekki
bygt á mannlegum grundvallarreglum, heldur á
Guðs óumbreytanlega lögmáli.
Einstaklings ábyrgð vor.
Á hinum mikla degi verður þetta hin alvar-
lega spurning: Plvað hefir þú gjört? Hefir
þú sýnt kristilegt hugarfar? Hvernig hefir
breytni þín verið dag frá degi gagnvart samtíð-
armönnum þínum. Hver einstakur verður
dæmdur eftir því hvernig hann sjálfur hefir
breytt. Þín eilífðarkjör verða ekki komin undir
því hvað einhver þjónn kirkjunnar eða nokkur
annar hefir gjört. Nei, úrskurður dómsins er
undir því kominn hvað þú sjálfur hefir gjört.
-Ettum vér því ekki ætíð að ganga beint áfram
veg skyldunnar, og gjöra einungis það, sem er
fullkomlega rétt samkvæmt Guðs orði án tillits
til þess hvað ættingjar vorir eða aðrir safnaðar,
meðlimir gjöra. Verum ekki svo heimskir að
reyna að réttlæta yfirsjónir vorar í orði eða
verki, með því að benda á aðra, sem sekir eru
um sömu yfirsjónir.
Vér þurfum sífelt að hafa hugfasta þessa
einstaklings ábyrgð, sem vér berurn gagnvart
guði. Þetta er mjög nauðsynlegt. Þegar
Daníel Webster var spurður hvað væri mikil-
vægasta spurningin, sem komið hefði upp í
huga hans svaraði hann með áherzlu: “Ein-
staklings ábyrgð mín gagnvart Guði.”
Hið guðrækilega líferni nánustu ástvina
vorra getur ekki frelsað oss í dóminum. Ver-
aldlega sinnaður maður sem á sanntrúaða
kristna konu má ekki vænta þess að trú og
hlýðni hennar afpláni syndir hans á degi dóms.
ins. Og eg vil segja til hins kærulausa, guð-
lausa unga manns eða ungu stúlku: Móðir þín
hefir ef til vill eytt árum sinum í sorg, notað
næturnar til bænahalds, og svo með brotið
hjarta og biiknaðar vonir farið ofan í gröfina,
með ósk og bæn um frelsun þína, jafnvel það
getur ekki frelsað þig á degi dómsins, nema þú
sjálfur hafir snúið þér frá syndinni og tekið
á móti Kristi. Og þó "Nói, Daníel og Job væru
í því, svo sannarlega sem herrann Drottinn lif-
ir, skyldu þeir hvorki fá bjargað syni né dótt-
ur, þeir tniundu aðeins fá bjargað sjálfum sér
fyrir ráðvendni sína.” Ez. 14:20. ,
Það skiftir engu hve náið sambandið hefir
verið manna á milli í þessu lífi. Á dómsins