Stjarnan - 01.01.1936, Blaðsíða 6

6
STJARNAN
Býr þú þig daglega undir þessa alvarlegu stund,
sem íiggur fyrir framan þig? Hefir þú kosiÖ
Jesúm fyrir talsmann þinn? Synd er það eina,
sem getur orsakað fordæmingu nokkurs manns,
svo Guð býður öllum mönnum alstaðar að þeir
taki sinnaskifti og forðist synd svo þeir megi
standast í dóminum. Til þess að geta staðist
í dóminum þurfum vér að verða hreinsaðir af
allri synd.
Það er aðeins einn vegur til að losast við
synd, það er fyrir iðrun, syndajátningu og lif-
andi trú á Jesúm sem forlikun fyrir vorar
syndir að fá þær fyrirgefnar og afmáðar.
“Blóðið Jesú Krists hans sonar hreinsar oss frá
allri synd.” I. Jóh. i :J. “Ef vér játum vorar
syndir þá er hann trúr og réttlátur, svo hann
fyrirgefur syndirnar og hreinsar oss af öllu
ranglæti.” 9. vers.
Guðs sonur hefir sjálfur sagt að sá, sem
tekur á móti honum verður ekki fordæmdur,
“heldur hefir hann stigið yfir frá dauðanum
til lífsins.” Jóh. 5:24. Og Páll segir í Róm.
8:1: “Svo er nú engin fordæmáng yfir þeim,
sem eru í Kristi Jesú, sem ekki ganga eftir
holdinu, heldur eftir andanum.”
Fyrst líferni vort verður bráðum rannsak-
að, ættum vér þá ekki að láta oss öllu fremur
umhugað um samband vort við Krist, að hann
sé persónulega vor frelsari, að hann lifi í oss
hvern dag og hverja stund og stjórni öllum vor-
um áformium, orðum og verkum. Eigum véi
ekki nú, þegar vér svo að segja stöndum and-
spænis hinum síðasta dómi, að rannsaka vort
eigið líf, og athuga hvort vér hlýðum öllum
Guðs boðorðum og lifum í fullkomnu samræmi
við hans vilja. Ef vér höfum vanrækt að hlýða
einu einasta af Guðs boðum, þá látum oss iðr-
ast á þessari stundu og snúa oss til hans af öllu
hjarta, til að hlýða nákvæmlega öllu, sem hann
hefir boðið oss í sínu heilaga orði.
Oss er ráðlagt að koma til Jesú og kaupa
af honum gull, og fá hjá honum hvít klæði svo
vér séum ekki naktir. “Gullið er trú og kær-
leikur, hvítu klæðin er réttlæti Krists, augna-
smyrslin er hin andlega sjón, sem hjálpar oss
til að sjá og varast vélarbrögð Satans, að sjá
synd og forðast hana, að sjá sannleika og
fylgja honum.”
Hin eina von vor á degi dómsins er að vera
íalin í Kristi, íklædd hans réttlæti. Réttlæti
Krists er tiireiknað og gefið oss fyrir lifandi
trú á hann. En látum oss festa í minni eftir-
fylgjandi aðvörun:
“Enginn getur íklæðst réttlæti Krists, sem
viljandi og vísvitandi heldur áfram að syndga,
eða viljandi vanrækir það, sem hann veit skyldu
sína. Guð heimtar fullkomna undirgefni hjart-
ans áður en hann getur réttlætt manninn, og til
þess að varðveitast i réttlætinu, verður maður-
inn að lifa í stöðugri hlýðni og undirgefni undir
Guðs vilja, það líf sýnir sig í starfandi trú, semi
verkar fyrir kærleikann og hreinsar sálina.”
Hin mikilvægasta spurning, sem vér höfum
til úrlausnar nú er þessi: “Erum vér reiðu-
búnir að mæta fyrir dómstóli hæsta réttar.” Ef
vér stöndumst það próf þá er alt unnið. Ef vér
fölfum í gegn þá er öllu tapað.
Það er alvarlegur tími fyrir jarðneskum
dómstóli fyrir mann, sem er yfirheyrður, sak-
aður um stórglæp. Eíf hans er í veði. Hve alvar.
leg augnablikin eru, þegar öll vitni með og móti
hafa verið yfirheyrð og kviðdómendurnir ganga
út til að tala sig saman um málið og ákveða úr_
slitin, “sýkn” eða “sekur.” Eif mannsins ligg-
ur á metaskálunum. Hver verða úrslitin ? Mál-
uffl, sem koma fyrir jarðneska dómstóla er oft
áfrýjað, það er skotið til hæsta réttar og stund-
um er dóminum breytt. Stundum er áfrýjað
aftur og aftur þar til menn hafa gleymt viður-
stygð glæpsins, og fara að aumkast yfir glæpa_
manninn. En vér eigum að mæta fyrir hæsta
rétti alheimsins, svo það verður ómögulegt að
áfrýja dóminum. Eftir að dómurinn er upp-
kveðinn stendur hann óbreyttur til eilífðar.
Dómurinn verður fullkomlega réttlátur og þess
vegna óumbreytanlegur.
, Hve háleitur og alvarlegur þessi sannleiki
er. Þegar vér hugsum fram á þennan alvöru-
þrungna dag þegar mál vort verður rannsakað
í réttarsal himinsins, og hinn óumbreytanlegi
dómur uppkveðinn um vor eilífu forlög, þá ætti
það að leiða oss til alvarlegrar sjálfsprófunar,
til að leita náðar hjá Guði, og auðmýkja oss
fyrir honum og daglega leggja mál vort í hend-
ur vors mikla æðsta prests, sem ennþá biður
fyrir oss í hinum himneska helgidómi. “Fyrir
því getur hann og til fulls frelsað þá, sem fyr-
ir hann ganga fram fyrir Guð, þar sem hann
ávalt lifir til að biðja fyrir þeim.” Hebr. 7:25.
Fyrirbænir hans koma aðeins þeim til gagns,
sem fullkomlega afhenda honum málefni sitt.
Hann tekur að sér mál vort með aðeins einu
skilyrði; það er, að vér gefum honum líf vort.
Vér verðum að þjóna honum og hlýða hér
niðri, ef vér viljum að hann tali máli voru þar
uppi.